Kizlar bende surekli takipteyim sizi.
A
arunaaa
,
S
sagduyu05
bebekler buyumus ne guzel. Zaman aslinda gecip gidiyor simdi dusundum de. Iyi de olsak kotu de olsak geçiyor. Benimde bir takinti bitiyor öbürü basliyor. Bebegin hareket etme korkusunu astim gibi dogum sonrasindan da korkmuyorum artik, dogumda hastanede yatmaktan da.Simdi de bir kac kere ders anlatirken bas dönmesi yasayip bayilcak gibi oldugum icin ya bayilirsam korkusu basladi. Ve bu korku bende dun 20 dakikacik yurudum diye ( bayilicam diye dusune dusune) kalp carpintisi yapti. Daha da korktum. Okuldan soguycam diye de korkmaya basladim simdi. Yani bir korku geciyor digeri geliyor . Psikologuma bir aydir gitmiyorum. Cok masrafimiz oldu cunku. Amniyosentez yerine gecen testten yaptirdim o da pahali biraz. Simdi topladik kendimizi randevu alayim dedim ta ayin 14 une alabildim. Yani kizlar korkular bitmiyor ama bakıyorum da zaman geciyor gidiyor. Bir bakicaz dogurmus olucaz sanirim. Ama benim icin bu aralar baya bir zor geciyor ne yazik ki. Ama iyi ki varsiniz kizlar iyi ki bu forum var. Su yaziyi yazip derdimi anlatmak bile oyle cok rahatlatti ki beni. Kimseye derdimi anlatamiyorum artik. Anlamiyorlarda sanki artik.