-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Panik Atak Yaşayan Hamileler, Hamile adayları...
- Konu Sahibi Editor
- Başlangıç Tarihi
- 14 Aralık 2012
- 21.404
- 32.064
- 598
- 38
sen güzini bırak o kulak çubuğu ile cebelleşiyor bana bak zira öbür ay itibari ile gebelik münasebetine başlamayı düşünüyorum haberin olsun domestikus cuğumGüzin yani kendine dert bulma konusunda tez yazman gerekiyor. Kulak çubuğu nedir yaaa?! Benim seninle bi görüşmem lazım
malum klostrofobi ve daralma senelerin anksiyetelisi biri olarak sanırım en çok benim ihtiyacım olacak sanasen güzini bırak o kulak çubuğu ile cebelleşiyor bana bak zira öbür ay itibari ile gebelik münasebetine başlamayı düşünüyorum haberin olsun domestikus cuğum
Ouuvvv hadi hayırlısı. Faydam dokunacaksa çok mutlu olurum :) Psikiyatrınla görüştün mü? İlaçsız en az 3 ay lazım biliyorsun.
- 14 Aralık 2012
- 21.404
- 32.064
- 598
- 38
ben zaten i,laç kullanmıyorum canım bırakalı 2 sene oldu... psikoloğumu beğendim bu sürede sıkıntıya düşersem yardım almak için kişileri araştırırım diye düşünüyorum
belki doktorum rahatlatıcı biri olur..
Aaa ne güzel ilacsiz iki sene. Sen bence bu hamileligi rahat atlatirsin.
Hastane korkusu bende de var. Ilk randevuyu aliyorum hastanede beklemiyorum boylece. kontrol bitsin diye de dort gozle bekliyorum. Simdi detayli ultrasona giricem kara kara düşünüyorum hareketsiz nasil yatarim diye. herkeste bir sorun oluyor ama bakmissin haftalar gecivermis. Yolu yarilamisim bile. Bir sekilde bitiyor yani korkularini hic dusunme zamani geldiginde yolunu buluveriyorsun.
Ama sen tamamen tedavi olmamışsın ki.
- 14 Aralık 2012
- 21.404
- 32.064
- 598
- 38
canım tam tedaviden kasıt nedir ,uzun süre psikolog yardımı aldım mora terapi gördüm psikiyatra gittim haplarımı kullandım,ama en ufak bir şeyde tekrar korktuğumda tekrar başladı bunun ucu bucağı yok ki var mı dünya üzerinde bir insan panik atağı olupta tamamen iyileşen..muhakkak en iyisi 3-5 sene sonra gene geliyor bir şekilde..bu bizim var olan ruh yapımız ,varlığını kabul edersek riskini minimize ederek ona alışık olduğumuzdan etkilerini düşürerek yaşarız sadece..bazen çok iyi oluruz bazen sıkıntımız farklı farklı şekillerde hayatımıza müdahil olur..
yıllardır araştırıyorum 25 yıllık panik ataklı insan tanıyorum çok uçlarda olmasa da hastalığı her yolu denemiş insanlar biliyorum...kkronik bir ruh hali bu bana göre.
bende daha tamamen bitti diyen duymadım. zaten bence bir süre sonra yaşadıgın herseyi panik atağa yoruyorsun. ben çok kişi tanıyorum kapalı alan korkusu olan ama hiçbiri panik atağım demiyor. ya da benim gibi endişeleri olan ya da daha farklı endişeleri olan. ama hiçbiri panik atak hastayım demiyor. bence biz bir kere bu rahatsızlığa yakalandıgımız için herşeyi panik atağa yoruyoruz. bana kalırsa bu hastalığı yenmek artık atak geçirmemektir. atak geçireceğin noktaya geldiğinde kendine hakim olabilmek kendini sakinleştirebilmektir. herşeyi yapabilmek zorunda değilim diğer insanların herşeyi yapamadığı gibi. arada içim sıkılıversin, hamileliğim endişeli geçiversin diğer insanlarda da bunlar olabildiği gibi. ama yeter ki atak geçirmiyim, her günüm zindan gibi geçmesin.
35 yaşındayım. Yaklaşık 13-14 yaşımdan beri uğraşıyorum ve panik atağın tamamen ortadan kalkmayacağını, şu yöntem bu yöntem, şu doktor, şu hastane olayının yalan olduğunu biliyorum. Evet en ufak bir ruhsal dalgalanmada belirtiler misliyle geri dönüyor. Şu an eve bağımlıysam, eskisi kadar sosyal değilsem, sebebi hamilelikte yaşadıklarımdır. Tamamen tedavi olmamışsın lafımdan kastım, en azından hastane fobini yenmeye çalışmandı. Benim de hastane fobim var. O da hamileliğimde hortladı. Çok rahat gidebiliyordum oysa ki. Sen de hamileliğinden önce biraz daha iyi olabilirsen, hamilelikte faydasını görürsün belki diye bu cümleyi sarfettim.
- 21 Kasım 2014
- 1.209
- 658
- 88
Of çok zor panik atakla 20 yaşından sonra tanıştım.yanında obsesyonda eşlik etti.depresyon vs.en son tedavi gördüm ıyıydım hemde çok iyi en son ilacın dozunu düşürtum devam ediyordum bebegımın olacağını öğrendim.ilacı bıraktım haliyle.3 ayı geçmesine ragmen bebeğe bırsey olur korkusuyla ilaç kullanmaya kesin karşıyım.ama o kadar obsesyonlarım arttıkı.beynımle baş edemiyorum.kuruyorum kalbim sıkışıyor panik ataktan.çok zor...
kullandım ama işe yaramadı bende. bazılarında yarıyormuş ama. umarım sende yarar. kaç haftalık hamilesin.
Panik atağı yoğun yaşayanlarda pek işe yaramıyor. İnşallah sende işe yarar.
ben 32.haftamdayim.3 aydir ilac kullanmama ragmen tam iyiyim derken bu hafta yine bircok kez panik arak gecirdim
o kadar korkuyorum ki artarsa diye;(Canim seni gördüğüme cok sevindim nerelerdesin. Ne guzel 2 ayin kalmis bitiyor bak. Azcik daha sabret.atak gecirdim derken ne yaşadın. Ic sikintisi gibi mi yoksa bildiğimiz atak mi.ben 32.haftamdayim.3 aydir ilac kullanmama ragmen tam iyiyim derken bu hafta yine bircok kez panik arak gecirdim
Kizlar bugun bende kotuyum. Dilim azcik şiş gibi geldi sonra burnum tikali birde. Birden dusunceler baslasi daha da mi şişicek dilim nefes alamayacakmiyim. Daraldim. Zaten bir kac gundur hafiften baslamisti. Acaba karnim ne kadar daha siser, nefes alalabilirmiyim, organlarım cok mu sikisir kaburgam agrirmi bebek nerelerimi tekmeler diye. Artik hareket etmeye basladi ama cogu zaman midem bulaniyor stresten dusundukce. Bazen hosuma gidiyor. Bazen ilerleyen zamanda canimi acitabilecegi aklima geliyor akabinde karnimin cok buyuyecegi sonra diger düşünceler ve bunaliyorum.yari yariya iyi kotu gidiyorum. Ama sikildim artik bunlari düşünmekten.
Canim valla hemen hemen ayni düşünüyoruz ben cok erken baslamisim sadece. Bu korkularıin hepsi bende de var. Bebekle ilgili dusunce(cikarma dusuncesi) zaten cooook onceden beri var. Ruyama bile giriyor. Kendimi koyversem yandim bittim delirdim yani. Ben iyice vahim durumdayim yani. IlerleyEn zamani dusunemiyorum. Kilo alip sismemek icin direniyorum. dun kek yedim o kadar moralim bozuldu ki. Sanki bir anda cok kilo alicam nefessiz kalicam. Her gun karnima bakiyorum. Acaba kac kati daha siser diye. Dogurdugum gun yeniden dogucam gercekten. Ve eger ilacsiz gidersem sonuna kadar panik atak korksun benden artik. O kadar vahimim. benim bu dusunceler geldiginde yaptigim tek sey baska birseye yönelmek. Sabah esime esimin sülalesini sordum mesela o napiyo bu napiyo diye. Bazen de hamile oldugumu unutmaya calisiyorum. Hamile degilim ki diye kendimi kandirmayi şimdilik basarabiliyorum. Onceden yürümek iyi gelirdi simdi merdiven cikmaya korkuyorum. Hastanede beklerken havasizliktan bogulcak gibi oluyorum bazen. Hemen birini arayip muhabbet ediyorum. Ise yariyor. Bakalim nereye kadar yarayacak. Ama senin az kaldi canim ne guzel. Bak 2 ay sonra hersey bitiyor. Eger ki cok kotu olursan sezeryan olabilirsin yani daha erkene cekme sansin var. Ben simdiden kendimi boyle teselli ediyorum. birde doktoruna danissana ilac konusunu. Bana xanax sürekli olmadiktan sonra eger ki cok cok kotu olursam icebilecegimi soylemisti. Yaninda bulundur eger izin verirse doktorun. O da sana guvence saglar kendini daha iyi hissedersin.aynen işte... bayilcakmiyim nefes alamicammi?bebek ciksin isticem artik alin diye aglarsam
ahhh kuzummm ayniyizzz işte.... bazen yasadigim seyler rüyami falan diyorum bunlari ben hayalmi görüyorum diyorum... cok korkuyorum kendimi salicam ve hastanelik olucam diye.kilo umrumda degil inan hic takilma bebegin iyi olacak rahat rahat ye.ilacina basladigin donemlerde sıkı bir rejimle hepsi gider.simdi bunlarla yorma kendini.ev kekiii oh misss gibi tadini cikart canimmm
Benzer Konular
