Ben varim, ilac kullanmiyorum
Yaklasik on seneden fazla oldu panik atak olmam, öncesinde kalbim icin sürekli doktore giderdim birsey cikmazdi
Basinda uyusmalar, kendimi yere atmak istemem cünkü dünya ayaklarimin altindan kayiyor hissin, hizli nefes alip vermeler, cigerime hava gitmiyor hissi falan filan iste..
bir ay ilac kullanip kendi kararimla biraktim
Savastim iyi olmak icin, kendi kendimi yönetmeye calistim ki oldu da. Inanmak önemli
Sene de iki, üc atak geliyordu normalde ama aliskin oldugumdan atak gelince yatiyordum yataga
Yarim saat sonra falan hafifliyordu geciyordu
Genelde aksamlari vuruyor zaten, simdi yine son bir aydir düzenli bir sekilde rahatsizim bu kalp carpintisindan
Stresim cok, oglum krese basladi onun aglamasi beni cok üzüyor, buna yoruyorum ataklari
Su an inanir misiniz kalbim bogazimda atiyor
Geceleri kalp carpintisindan uykuya dalamiyorum, icitigim kahveleden saniyordum bir de
Bitki caylarina kadar icmedim bir hafta ara verdim kendime
Yan etmenleri de cözmem gerekiyor, bos bulundugunda hemen ugruyor cünkü bu hastalik
Fark ettim panik atak odugumu
Olumlamalarla bir sekilde atlatacagim bu dönemi
Alistim mi ne, gün güm atiyor kalbim ama ben isimi yapmaya devam ediyorum
Kafamdaki iki ses gibi, kalbim atiyor vucudum geriliyor panik halindeyim, ama cayimi icip sakince günümü geciriyorum bu haldeyken. Yetti bee diyorum kes artik sesini, ben oturecagim. Ilgi isteyen bir cocuk gibi bu panik atak sürekli benimle ilgilen bana bak diyor alt metinde. Benimde isim basimdan askin ona kulak verecek halim yok
Ya susarsin ya susarsin diyorum
Beynimde bitirsem de vucudun tepkilerine böyle dönemlerde engel olamiyorum
Al atiyor yine, ama benim ders calismam lazim
Daha cok atarsin canims diyorum su an