Paramparça olunca nasıl toparlanıyorsunuz ?

İnsanlar empati yapamıyor ama bunun için onları suçlamıyorum, herkes empatik olarak doğmuyor. Benim duygularım çok yoğun, maalesef böyle doğmuşum, ama keşke böyle olmasaydım, çünkü gerçekten çok acı çekiyorum.

Bir ara ilaç kullandım, tüm duygularımı kesti, gerçekten duygusuz olmak neymiş anladım, hiçbir şey hissetmiyordum, hiçbir şey. Ama yapamadım, o ben değildim, bomboştum. Doktorumun da önerisiyle bıraktım.
Allah yardımcınız olsun. Inşallah Allah insanlara merhamet verir. Yoksa hepimiz duygusuz yaratıklara dönüşeceğiz. :(
 
Ben de ondan bahsediyorum. Birileri bu durumu fark etmiş olsaydı bu kişinin tıbbi yardım almasını anlardı değil mi?

Ya da intiharına sebep olan mesele belki ufak bir şeydi. Ama insanların mükemmelliyetçi ve eleştirel tavırları yüzünden büyüdü büyüdü ve sonuç ortada. Kimin ne hakkı var ki böyle bir konuda bir başkasını eleştirmeye?
Insanlarımız maalesef bu durumun ciddiyetini çoğu zaman anlamıyor .
Ruh hastalıkları ile ilgili her gün burada birileriyle tartışıyorum. Insanlar depresyonu 2 cik gez açılırsın sanıyor .
Bu yüzden birileri anlasaydı bile anlamazdı.
 
Hergün onlarcası belki binlercesi oluyor. Geri kalanlara sabır dileniyor. Hep bu başımızdaki koltuğa yapışıp kalanlar (!) sorumlu bundan, olup bitenlerden, başka bir açıklaması yok. Olamaz. Öğretmen olurlar, atanamazlar, ama s*riyelileri öğretmen yaparlar. Tıp okurla, ama iş bulamazlar, ama ar*aplar başa geçer. Evini geçindiremeyen, ayı nasıl çıkaracağım diye düşünenler, kirayı acaba 2 gün sonra mı versem diye hesap edenler oluyor, ne yazık ki. Ha bir de can polislerimiz var. Ne huzuru ne sağlığı yerinde olan. Durumları iyi olmadığı için çocuklarını okula gönderemeyen. Bütün bunları kaldıramayıp intihar edenler çok. Maalesef. Ama bu onları neden ilgilendirsin ki (!), değil mi? Kendi milletinden önce başka millete bu fırsatı tanımak kendilerine borç sayıyorlar.

Psikolojik illaki bizi etkiler, ama her birine de üzülemeyiz. Ne kadar zor da olsa, acı da olsa, gerçek bu.
haber içeriği faşist düşünce son bulsun. şu yorum buram buram faşizm.

bundan 5-6 yıl önce ilkokul arkadaşım yaşamına son vermişti o dönem derin acı hissettim insanın kendi yaşamına son vermeyi istemesi ve bunu eyleme dökmesi çok acı olmalı kim bilir neler yaşadı diye uzunca bir süre düşündüm sonra nasıl geçti bilmiyorum sanırım hayatın olağan akışına karışmak unutturuyor.
 
Allah yardımcınız olsun. Inşallah Allah insanlara merhamet verir. Yoksa hepimiz duygusuz yaratıklara dönüşeceğiz. :KK43:

Ben kimseyi suçlamıyorum, beklentim de yok. Herkesin yaratılışı farklı. Onlar öyleyse ben de böyleyim.

Bu tarz insanlarla muhatap olmuyorum sadece, ve derdimi beni anlayacak dostlarım ve ailem dışında kimseye anlatmıyorum.
 
İnsanlar empati yapamıyor ama bunun için onları suçlamıyorum, herkes empatik olarak doğmuyor. Benim duygularım çok yoğun, maalesef böyle doğmuşum, ama keşke böyle olmasaydım, çünkü gerçekten çok acı çekiyorum.

Bir ara ilaç kullandım, tüm duygularımı kesti, gerçekten duygusuz olmak neymiş anladım, hiçbir şey hissetmiyordum, hiçbir şey. Ama yapamadım, o ben değildim, bomboştum. Doktorumun da önerisiyle bıraktım.

Empati yapmak da belli düzeyde zeka gerektirir çünkü, herkes yapamaz. İnsanın yaşadıkları ve yetiştiği şartlar da etkili tabi

Bu siteyi ülkedeki kadınları yansıtan bir örneklem olarak görecek olursak, buradaki konuların altına yazılan yorumlardan anlaşıldığı gibi toplumda olayları doğru analiz edebilen, mantıklı şekilde ayrıştırabilen, empati yapabilen çok az sayıda insan var malesef
 
Empati yapmak da belli düzeyde zeka gerektirir çünkü, herkes yapamaz. İnsanın yaşadıkları ve yetiştiği şartlar da etkili tabi

Bu siteyi ülkedeki kadınları yansıtan bir örneklem olarak görecek olursak, buradaki konuların altına yazılan yorumlardan anlaşıldığı gibi toplumda olayları doğru analiz edebilen, mantıklı şekilde ayrıştırabilen, empati yapabilen çok az sayıda insan var malesef
Empati zeka degil bilgi ve deneyim gerektirir. Bilmediginiz bir şeyin empatisini kuramazsınız .
 
Hergün onlarcası belki binlercesi oluyor. Geri kalanlara sabır dileniyor. Hep bu başımızdaki koltuğa yapışıp kalanlar (!) sorumlu bundan, olup bitenlerden, başka bir açıklaması yok. Olamaz. Öğretmen olurlar, atanamazlar, ama s*riyelileri öğretmen yaparlar. Tıp okurla, ama iş bulamazlar, ama ar*aplar başa geçer. Evini geçindiremeyen, ayı nasıl çıkaracağım diye düşünenler, kirayı acaba 2 gün sonra mı versem diye hesap edenler oluyor, ne yazık ki. Ha bir de can polislerimiz var. Ne huzuru ne sağlığı yerinde olan. Durumları iyi olmadığı için çocuklarını okula gönderemeyen. Bütün bunları kaldıramayıp intihar edenler çok. Maalesef. Ama bu onları neden ilgilendirsin ki (!), değil mi? Kendi milletinden önce başka millete bu fırsatı tanımak kendilerine borç sayıyorlar.

Psikolojik illaki bizi etkiler, ama her birine de üzülemeyiz. Ne kadar zor da olsa, acı da olsa, gerçek bu.

"Kürtlük" kavramı üzerinden bir mesaj yayınlayarak vefat etmiş bir gencin haberi üzerine konuşuluyor, farkında mısınız?
Ama siz gelip burda yine kafatasçılık yapıyorsunuz.

Bu verdiğiniz bilgiler de yanlış bu arada. Azcık okuyun
 
haber içeriği faşist düşünce son bulsun. şu yorum buram buram faşizm.

bundan 5-6 yıl önce ilkokul arkadaşım yaşamına son vermişti o dönem derin acı hissettim insanın kendi yaşamına son vermeyi istemesi ve bunu eyleme dökmesi çok acı olmalı kim bilir neler yaşadı diye uzunca bir süre düşündüm sonra nasıl geçti bilmiyorum sanırım hayatın olağan akışına karışmak unutturuyor.
Evet. Ne derseniz deyin. Ben Türk'üm. Türk'ü severim. Türkü dinlerim. Herkes savunduğu şeyde özgürdür. Kendi milletimiz dururken diğerlerine öncelik tanımak nedir? Daha mı iyi oluyor böyle? E sonra intiharlar neden çoğaldı...
 
İnsanlar empati yapamıyor ama bunun için onları suçlamıyorum, herkes empatik olarak doğmuyor. Benim duygularım çok yoğun, maalesef böyle doğmuşum, ama keşke böyle olmasaydım, çünkü gerçekten çok acı çekiyorum.

Bir ara ilaç kullandım, tüm duygularımı kesti, gerçekten duygusuz olmak neymiş anladım, hiçbir şey hissetmiyordum, hiçbir şey. Ama yapamadım, o ben değildim, bomboştum. Doktorumun da önerisiyle bıraktım.
Empatlar cok aci ceker kuzum , bi googellasana bu yogunlugu azaltmanin yollari var , daha dun okudum facede bir grupta , tonla sey tavsiye etmislerdi senin gibi empatlara
 
Empati zeka degil bilgi ve deneyim gerektirir. Bilmediginiz bir şeyin empatisini kuramazsınız .

Empati sadece "zeka" ile olur demedim, tekrar okuyun isterseniz mesajımı. " İnsanın Yaşadıkları" ve "yetiştiği şartlar" da önemlidir dedim zaten. Bir daha okuyun isterseniz

Ve evet, bence empati için belli bir miktar zeka da gerekiyor. Zeka önemli :)
 
"Kürtlük" kavramı üzerinden bir mesaj yayınlayarak vefat etmiş bir gencin haberi üzerine konuşuluyor, farkında mısınız?
Ama siz gelip burda yine kafatasçılık yapıyorsunuz.

Bu verdiğiniz bilgiler de yanlış bu arada. Azcık okuyun
Ama fark ettiysen ben kürt kelimesini bir kez olsun kullanmadım, ona yönelik yorumda da bulunmadım. Belki haber içeriği o şekilde olabilir, ancak senin araştırmanı dilerim. Ne çok savunur oldunuz başka milleti...
 
Empati sadece "zeka" ile olur demedim, tekrar okuyun isterseniz mesajımı. " İnsanın Yaşadıkları" ve "yetiştiği şartlar" da önemlidir dedim zaten. Bir daha okuyun isterseniz

Ve evet, bence empati için belli bir miktar zeka da gerekiyor. Zeka önemli :)
Degil .
Bir lösemi hastasının neler yaşadığını bilmeden onunla empati kuramazsınız .
Bir ruhsal acisi olanın benzer bir acisini hissetmeden anlayamazsınız.

Empatide as olan bilgidir, deneyimdir .
Normal seviyede bir zeka da her şey için yeterlidir .
 
Empatlar cok aci ceker kuzum , bi googellasana bu yogunlugu azaltmanin yollari var , daha dun okudum facede bir grupta , tonla sey tavsiye etmislerdi senin gibi empatlara

Ah çok teşekkür ederim, insanların duygularını sünger gibi emiyorum resmen, tabi bir de üstüne kendi duygularım...

Hemen bakayım yoksa kaldıramıyorum bazen...
 
Ben de çok üzülüyorum

Eskiden intihar edenlerin bencil olduğunu düşünürdüm, şimdi ise bildiğim tek şey insanın en değerli varlığı kendi canı, intiharla kendi canından vazgeçmeyi göze alan kişi ise tarifsiz bir acı içinde olmalı...

bir kitapta okumuştum şimdi ismini hatırlayamadım.
intihar çaresizlikle cesaretin kesiştiği noktadır gibi bir cümleydi..
 
Degil .
Bir lösemi hastasının neler yaşadığını bilmeden onunla empati kuramazsınız .
Bir ruhsal acisi olanın benzer bir acisini hissetmeden anlayamazsınız.

Empatide as olan bilgidir, deneyimdir .
Normal seviyede bir zeka da her şey için yeterlidir .

Bir lösemi hastasının fiziksel olarak yaşadığı acıları tam olarak tabi ki bilemem, Allah kimseye yaşatmasın. Ama onun hayatta yaşadığı zorlukları, ailesinin üzüntüsünü, yaşamından nelerin koptuğnu pekala idrak edebilirim düşünerek.

Tamam siz öyle düşünün, ben böyle düşüneyim. Sorun yok. Kısır bir tartışma çünkü
Hayrlı günler
 
Back
X