herkese merhaba okadar çıkmazdayım ki...
6 yıllık bi beraberliğim var-dı..sürekli kavga ediyorduk ve bu dönem içinde o sürekli ayrılıp beni kendisinden uzaklaştırıp siniri geçince tekrar geliyordu..artık bu durumdan çok sıkıldım ve bunaldım en son ayrılalım dediğinde tamam dedim ve 5 gün sonra aradığında da istemiyorum dedim..farklı şehirlede olduğumuzdan atlayıp otobüse buraya geldi..ben istemiyorum dedim olmaz dedim ve gitmek istedi ama saat çok geç olduğu için o saatte otobüs bulması çok zordu ben de gitme gel konuşalım dedim..sonra geldi anlattım olmması için gereken nedenleri hepsine kendi çapında bi çözüm buldu aslında çok daha önemli şeyler vardı en önemlisi benim ailem onu istemiyordu ve anlaşamıyorduk.. biraz onunla zaman geçirmemi ve bu sürede kararımı vermemi istedi..onca yıldan sonraa ona kötü davranamadım çünkü o kötü biri değil şimdiye kadar hep bana yardımcı oldu.. onunla ayrı olduğumuz süre içinde ew arkdaşımın sınıftan arkdşı ki daha önceden bben de tanıyodum bi arkdşımın aslında yakışırsınız sözüyle aklıma girdi ewet aslında herşey onda oturuyordu ailemin isteyebileceği bi insan oturup konuşabileceğim kadar nazik beni anlayabilecek kadar hassas...
şimdi erkek arkdşım durumu kabullenmek istemiyor kendimi öldürürüm sensiz yapamam diyor bendeki ise sanırım vicdan onca yıldan sonra okadar hayalden sponra onu yarı yolda bıraklmama isteği fakat diğer insana karşı hiç de boş değilim ki o da bana karşı boş olmadığını zaten arkdşıma söyledi ve bana fazlasıyla belli etti tahminimce bu haftasonu benmle konuşacak..
aklı yüreği yeten yardımcı olabilen arkdşlara sesleniyorum..siz olsanız anlaşamadığınız ama onca yıl bişiler paylaştığınız insan mı? yoksa yeni bi sayfa ve herşeyin güzel olacağına dair olan inancınız mı?
6 yıllık bi beraberliğim var-dı..sürekli kavga ediyorduk ve bu dönem içinde o sürekli ayrılıp beni kendisinden uzaklaştırıp siniri geçince tekrar geliyordu..artık bu durumdan çok sıkıldım ve bunaldım en son ayrılalım dediğinde tamam dedim ve 5 gün sonra aradığında da istemiyorum dedim..farklı şehirlede olduğumuzdan atlayıp otobüse buraya geldi..ben istemiyorum dedim olmaz dedim ve gitmek istedi ama saat çok geç olduğu için o saatte otobüs bulması çok zordu ben de gitme gel konuşalım dedim..sonra geldi anlattım olmması için gereken nedenleri hepsine kendi çapında bi çözüm buldu aslında çok daha önemli şeyler vardı en önemlisi benim ailem onu istemiyordu ve anlaşamıyorduk.. biraz onunla zaman geçirmemi ve bu sürede kararımı vermemi istedi..onca yıldan sonraa ona kötü davranamadım çünkü o kötü biri değil şimdiye kadar hep bana yardımcı oldu.. onunla ayrı olduğumuz süre içinde ew arkdaşımın sınıftan arkdşı ki daha önceden bben de tanıyodum bi arkdşımın aslında yakışırsınız sözüyle aklıma girdi ewet aslında herşey onda oturuyordu ailemin isteyebileceği bi insan oturup konuşabileceğim kadar nazik beni anlayabilecek kadar hassas...
şimdi erkek arkdşım durumu kabullenmek istemiyor kendimi öldürürüm sensiz yapamam diyor bendeki ise sanırım vicdan onca yıldan sonra okadar hayalden sponra onu yarı yolda bıraklmama isteği fakat diğer insana karşı hiç de boş değilim ki o da bana karşı boş olmadığını zaten arkdşıma söyledi ve bana fazlasıyla belli etti tahminimce bu haftasonu benmle konuşacak..
aklı yüreği yeten yardımcı olabilen arkdşlara sesleniyorum..siz olsanız anlaşamadığınız ama onca yıl bişiler paylaştığınız insan mı? yoksa yeni bi sayfa ve herşeyin güzel olacağına dair olan inancınız mı?
Son düzenleme: