Plansız gebelik, stres, kaygı..

minikfilozof

Üye
Kayıtlı Üye
22 Eylül 2022
168
82
24
Merhaba kızlar. Geçen hafta bugün hamile olduğumu öğrendim. 10 aylık evliyim(11 senedir de birlikteyiz) henüz 25 yaşındayım. Bebeği öğrendiğimde mutlu oldum eşimde çok sevindi bu fikir güzel geldi. Ama şimdi psikolojik anlamda kötü hissediyorum. Güzel bir işe başlamıştım maddi olarak yeni yeni toparlanmıştık. Doğru dürüst gezemedik, tozamadık. Şimdi bebek olunca tüm hayatımız o olacak ve bu beni çok korkutuyor. Bir yandan da suçlu hissediyorum kendimi böyle düşündüğüm için. Böyle bir durum yaşayan var mı nasıl aşabilirim? Gerçekten bebek olunca hayat çevremde gördüğüm kadar zor mu oluyor...
 
Hamileliğin son aylarına kadar çalışabilirsiniz, 8 ay da güzel bir süre bence. Benim de 10günlük bebeğim var, ben dd öğrendiğimde bu düşüncelere kapılmıştım, fakat 9 ay karnında taşıyıp, doğup kucağına verdikleri andan itibaren onun için canımı veririm oluyorsunuz annelik gerçekten bahsedildiği, anlatıldığı şeklin çookk çoook üst seviyesinde. ancak haşayınca anlıyorsunuz heee böyleymiş demek ki diye... Bebek kısmetiyle gelir. 11 ay kısa süre fakat öncesi çok uzun olduğu için bence gayet makul bir zaman.. allah sağlıkla kucağına almayı nasip etsin inşallah tebrik ederim :)
 
Hamileliğin son aylarına kadar çalışabilirsiniz, 8 ay da güzel bir süre bence. Benim de 10günlük bebeğim var, ben dd öğrendiğimde bu düşüncelere kapılmıştım, fakat 9 ay karnında taşıyıp, doğup kucağına verdikleri andan itibaren onun için canımı veririm oluyorsunuz annelik gerçekten bahsedildiği, anlatıldığı şeklin çookk çoook üst seviyesinde. ancak haşayınca anlıyorsunuz heee böyleymiş demek ki diye... Bebek kısmetiyle gelir. 11 ay kısa süre fakat öncesi çok uzun olduğu için bence gayet makul bir zaman.. allah sağlıkla kucağına almayı nasip etsin inşallah tebrik ederim :)
Amin inşallah bir yandan da gerçekten çok mutluyum Allah aratmadı çok şükür isteyip olmayanlarda versin diye dua ediyorum. Sanırım bu denli büyük bir duygu korkutuyor beni benden bir parça olacak olması. İnşallah sağlıkla kalp atışlarını duymak nasip olur çok teşekkür ederim dönüşünüz için
 
Evet zor. Kolay değil. Ben isteyerek planlı yapmama rağmen çok bocalıyorum yeni doğum yaptım psikolojim gitti 😅
Ama şöyle bi şey var mesela nasıl birisin bu önemli.
Dört koldan her işe koşturursan mutsuz olursun.
Hayatını sosyalliğini bitirirsen mutsuz olursun.
Bebeğe yardımcı olacak birileri var mı annen kayınvaliden gibi. Mesela benim annem yardımcı arada bebeğe bakıyor biz bir yemek yiyip geliyoruz eşimle çok iyi geliyor eski günlerdeki gibi oluyor 1-2 saat zaten o sürede bebekte uyuyor oluyor
Şu var ki günlerce anneme bırakıp tatillere de gitsem sorumluluk bilinci peşimi bırakmayacak.. eski zamanlardaki gibi olmayacak. Henüz ben de yolun basındayım hamilelikte kestiremiyor insan hele de yeni anneyse bilemiyor yaşayarak görüyoruz
 
Hamileliğinde gezmeye tozmaya çalış eksik kalan, içinde kalan şeyleri yaşa. Bebek biraz kendini toplayınca üçünüz birlikte de gezersiniz moralini bozma. Eşinle aranız iyiyse her şey hallolur.
 
Sağlıkla gelsin . Benim oğlum 4 yaşını biraz geçti şuan bence ilk 4 sene zor ne olursa olsun maalesef ki böyle . Şuan ben bi tık rahatladım diyebilirim. Parkta biraz oturuyoruz artık bir yere bi kahve içmeye rahat gider olduk . Bundan önce 4 sene sürekli yorgun halsizdim birkaç aydır kendimi daha iyi hissediyorum 🙂 geçiyor ama tabi ki zor kolay dersem yalan söylüyor olurum . Çocuğa doğduğu zaman disiplinli şekilde bir düzen kurun ki sizde sonra rahat edebilirsiniz
 
İlk 3 sene zor sonra rayına giriyor ona alışıyorsun.her türlü çocuk yapma fikriniz varsa şimdi olması daha iyi.bende 7 aylık hamileyim son haftaya kadar çalışmayı düşünüyorum.hamilelik bı hastalık değil gayet keyifli geçmesi gereken bı süreç
 
Merhaba kızlar. Geçen hafta bugün hamile olduğumu öğrendim. 10 aylık evliyim(11 senedir de birlikteyiz) henüz 25 yaşındayım. Bebeği öğrendiğimde mutlu oldum eşimde çok sevindi bu fikir güzel geldi. Ama şimdi psikolojik anlamda kötü hissediyorum. Güzel bir işe başlamıştım maddi olarak yeni yeni toparlanmıştık. Doğru dürüst gezemedik, tozamadık. Şimdi bebek olunca tüm hayatımız o olacak ve bu beni çok korkutuyor. Bir yandan da suçlu hissediyorum kendimi böyle düşündüğüm için. Böyle bir durum yaşayan var mı nasıl aşabilirim? Gerçekten bebek olunca hayat çevremde gördüğüm kadar zor mu oluyor...
Şahsen benim kızım zor bir bebek. Çok şükür yıllarca gezip tozmuşuz diyorum çünkü akşam 8’de uyku saati ve biz çıkamıyoruz hiçbir yere. Eşimle çıkmayı geçtim kendime bile vakit ayıramıyorum. Gel gör ki bir gülüşü her şeye bedel oluyor.
 
Hamileliğin son aylarına kadar çalışabilirsiniz, 8 ay da güzel bir süre bence. Benim de 10günlük bebeğim var, ben dd öğrendiğimde bu düşüncelere kapılmıştım, fakat 9 ay karnında taşıyıp, doğup kucağına verdikleri andan itibaren onun için canımı veririm oluyorsunuz annelik gerçekten bahsedildiği, anlatıldığı şeklin çookk çoook üst seviyesinde. ancak haşayınca anlıyorsunuz heee böyleymiş demek ki diye... Bebek kısmetiyle gelir. 11 ay kısa süre fakat öncesi çok uzun olduğu için bence gayet makul bir zaman.. allah sağlıkla kucağına almayı nasip etsin inşallah tebrik ederim :)
Amin inşallah bir yandan da gerçekten çok mutluyum Allah aratmadı çok şükür isteyip olmayanlarda versin diye dua ediyorum. Sanırım bu denli büyük bir duygu korkutuyor beni benden bir parça olacak olması. İnşallah sağlıkla kalp atışlarını duymak nasip olur çok teşekkür ederim dönüşünüz i
Evet zor. Kolay değil. Ben isteyerek planlı yapmama rağmen çok bocalıyorum yeni doğum yaptım psikolojim gitti 😅
Ama şöyle bi şey var mesela nasıl birisin bu önemli.
Dört koldan her işe koşturursan mutsuz olursun.
Hayatını sosyalliğini bitirirsen mutsuz olursun.
Bebeğe yardımcı olacak birileri var mı annen kayınvaliden gibi. Mesela benim annem yardımcı arada bebeğe bakıyor biz bir yemek yiyip geliyoruz eşimle çok iyi geliyor eski günlerdeki gibi oluyor 1-2 saat zaten o sürede bebekte uyuyor oluyor
Şu var ki günlerce anneme bırakıp tatillere de gitsem sorumluluk bilinci peşimi bırakmayacak.. eski zamanlardaki gibi olmayacak. Henüz ben de yolun basındayım hamilelikte kestiremiyor insan hele de yeni anneyse bilemiyor yaşayarak görüyoruz
Annemle eşimin annesiyle aynı şehirdeyiz bakacak birileri var eşimde iş bölümü yaparak ilgilenecek biri. Ama sanırım o koskocaman ve bir ömür sürecek sorumluluk duygusu insanı korkutuyor umarım çok iyi anneler oluruz.
 
Hamileliğinde gezmeye tozmaya çalış eksik kalan, içinde kalan şeyleri yaşa. Bebek biraz kendini toplayınca üçünüz birlikte de gezersiniz moralini bozma. Eşinle aranız iyiyse her şey hallolur.
Çok teşekkür ederim inşallah. Aramız iyi sanırım bebekten sonra eşle uzaklaşan insanlar burada okuduğum çevremde gördüğüm konularda korkutuyor. Eşimle uzaklaşmak gözünde anneliğimin daha önce olmasını istemem🥺
 
Sağlıkla gelsin . Benim oğlum 4 yaşını biraz geçti şuan bence ilk 4 sene zor ne olursa olsun maalesef ki böyle . Şuan ben bi tık rahatladım diyebilirim. Parkta biraz oturuyoruz artık bir yere bi kahve içmeye rahat gider olduk . Bundan önce 4 sene sürekli yorgun halsizdim birkaç aydır kendimi daha iyi hissediyorum 🙂 geçiyor ama tabi ki zor kolay dersem yalan söylüyor olurum . Çocuğa doğduğu zaman disiplinli şekilde bir düzen kurun ki sizde sonra rahat edebilirsiniz
Çok teşekkür ederim. İnşallah. Umarım güzelce başarabilirim ilk zor seneleri
 
İlk 3 sene zor sonra rayına giriyor ona alışıyorsun.her türlü çocuk yapma fikriniz varsa şimdi olması daha iyi.bende 7 aylık hamileyim son haftaya kadar çalışmayı düşünüyorum.hamilelik bı hastalık değil gayet keyifli geçmesi gereken bı süreç
İnşallah kolayca geçirebilirim son ana kadar işime devam etmek bende istiyorum
 
Şahsen benim kızım zor bir bebek. Çok şükür yıllarca gezip tozmuşuz diyorum çünkü akşam 8’de uyku saati ve biz çıkamıyoruz hiçbir yere. Eşimle çıkmayı geçtim kendime bile vakit ayıramıyorum. Gel gör ki bir gülüşü her şeye bedel oluyor.
Benide bu noktalar korkutuyor kesinlikle ama bir noktada annelik öyle bir şey ki bu son cümleniz her şeye bedel oluyor gerçekten
 
Çok teşekkür ederim inşallah. Aramız iyi sanırım bebekten sonra eşle uzaklaşan insanlar burada okuduğum çevremde gördüğüm konularda korkutuyor. Eşimle uzaklaşmak gözünde anneliğimin daha önce olmasını istemem🥺
O kısmı şu an hiç düşünme bence ya. Aranız iyiyse diye koşullandırmamın sebebi hep kötü evlilikleri bebekle taçlandırıyorlar ya ondan dolayı. Yoksa bana kalırsa ideal zaman diye bir şey yok, insan bu konuya hazır olamaz gibi geliyor bana. Her şey gönlünce olsun inşallah :)
 
Merhaba kızlar. Geçen hafta bugün hamile olduğumu öğrendim. 10 aylık evliyim(11 senedir de birlikteyiz) henüz 25 yaşındayım. Bebeği öğrendiğimde mutlu oldum eşimde çok sevindi bu fikir güzel geldi. Ama şimdi psikolojik anlamda kötü hissediyorum. Güzel bir işe başlamıştım maddi olarak yeni yeni toparlanmıştık. Doğru dürüst gezemedik, tozamadık. Şimdi bebek olunca tüm hayatımız o olacak ve bu beni çok korkutuyor. Bir yandan da suçlu hissediyorum kendimi böyle düşündüğüm için. Böyle bir durum yaşayan var mı nasıl aşabilirim? Gerçekten bebek olunca hayat çevremde gördüğüm kadar zor mu oluyor...
Bence iyi yanından bakın nasip oldu gebe kaldınız Allah aratmadı. Hem önümüz yaz işler düzeldi demişsiniz bu yaz güzel bi gezip tatil yapın hem gebeliğiniz ilerlememiş olur. Kışa doğru da doğum yaptığınızı varsayarsak bi sonraki yaz da çocuğunuz 7 8 aylık olmuş olcak ve yine tatil imkanınız olur.
 
Ben 3 yil sonra kendi istegimle hamile kaldim.yinede bocaladim.Ogrendigimde yinede bocaladim.Nasil yapacagim diye dusundum aylarca.Bebek dogunca hastane de bile ben nasil bakacagim nasil olacak diye dusundum hatta bakamayacagimi dusundum.Kendimdende utandim.Ama bir seyler otomatik olarak gerceklesti sanki bir anda hayatimin merkezi o oldu.Kendinizi uzmeyin sakin kotude hissetmeyin.Her bebekte bir degil benim kizim cok uyurdu bebekken hicte zorlamadi beni.
 
Ben 3 yil sonra kendi istegimle hamile kaldim.yinede bocaladim.Ogrendigimde yinede bocaladim.Nasil yapacagim diye dusundum aylarca.Bebek dogunca hastane de bile ben nasil bakacagim nasil olacak diye dusundum hatta bakamayacagimi dusundum.Kendimdende utandim.Ama bir seyler otomatik olarak gerceklesti sanki bir anda hayatimin merkezi o oldu.Kendinizi uzmeyin sakin kotude hissetmeyin.Her bebekte bir degil benim kizim cok uyurdu bebekken hicte zorlamadi beni.
Çok teşekkür ederim inşallah güzelce kolayca geçer çok büyük bir değişim oluyor hayatta. Ama bende iyi geçeceğine inanıyorum eşimle konuştum onun desteği burada yazan arkadaşların desteği söyledikleri çok iyi geldi daha rahatlamış hissediyorum
 
Merhaba kızlar. Geçen hafta bugün hamile olduğumu öğrendim. 10 aylık evliyim(11 senedir de birlikteyiz) henüz 25 yaşındayım. Bebeği öğrendiğimde mutlu oldum eşimde çok sevindi bu fikir güzel geldi. Ama şimdi psikolojik anlamda kötü hissediyorum. Güzel bir işe başlamıştım maddi olarak yeni yeni toparlanmıştık. Doğru dürüst gezemedik, tozamadık. Şimdi bebek olunca tüm hayatımız o olacak ve bu beni çok korkutuyor. Bir yandan da suçlu hissediyorum kendimi böyle düşündüğüm için. Böyle bir durum yaşayan var mı nasıl aşabilirim? Gerçekten bebek olunca hayat çevremde gördüğüm kadar zor mu oluyor...
Kendinizi karı koca bebekli hayata hazırlayın, bebiş doğduğunda ona aşık olacaksın🌸🥰
 
X