Tansiyon hakkında özellikle bilgi verirmisin[ herşey hamileliğimin ilk gününden itibaren aşırı kilo almamla başladı halbuki çok bulantılı bir hamilelik yaşıyor doğru dürüst birşey yemiyor herşeyden tiksiniyor ve günde 45 dk yürüyüş yapıyordum aslında hiç kilo almamam gerekirdi. doktoruma diyordum bu normal değil çünkü tarhana çorbasından başka bişi yiyemiyordum arada zayıf düşüp hastanede serumla beslenmek zorunda kalıyordum. 22 haftalık hamileydim ve kilom 25 olmuştu. geceleri boğulur gibi oluyor aşırı çarpıtı yaşıyordum eşimle beraber balkonda sabahlıyorduk. sonra birgün iş yerinde kötüleştim tansiyonuma baktılR 16/10 çıktı, ertesi gün tekrar aynı şeyi yaşadım ve tansiyonum yine 16/10 du. doktorumu aradım. hastaneye yatış yaptılar. tansiyon için holter cihazı takıldı ve 24 saatlik idrar toplama yapıldı ve böylelikle tansiyonumun gün içinde 18/11 e kadar defalarca çıktığı görüldü. idrarda da protein atılımı vardı zaten ödemden yarın doğuracakmışım kadar şişmiştim. böylelikle erken preeklampsi teşhisi konuldu. kliniğim çok kötü durumda olduğu için 28 haftayı göremezsin dediler. hemen bulunduğum şehirden ailemin yanına gittim çünkü bakıma ihtiyacım vardı orda da başka bir doktora gittik oda aynı şeyleri söyledi. günde dokuz tane tansiyon ilacı içiyor ve tuvalet dışında hiçyerimden kalkmıyordum. tansiyonum en düşük 14/9 oluyordu. ( doktorumun söylediğine göre gebelikte bebeğe zarar veren asıl küçük tansiyonmuş 11 den yukarı çıkmamalı diyordu) yaşayan bilir günler geçmez oldu 23+1, 24+2 falan bi türlü gelmiyordu 28. hafta. 3 günde bir ultrason,NST ye girip 24 saat idrar ve kan tahlili oluyordum. sürekli elimde idrar bidonuyla dolaşıyordum ve 1 gramın üstündeydi protein atılımı 2 gr. bulduğunda beklemem diyordu doktorum. buarada şişmeye devam edşiyordum ellerim ayaklarım şişlikten patlıyor iç organlarım dahi ödem topladığı için su içsem midem dışarı fırlatıyor, nefes almakta zorlanıyordum. derken 27. haftada durum kritikleşti doğum kararı alındı sonra o dönem bir ara durumum sabitlendi tansiyonum sakinleşti. ama yinede 34. hafataya kadar gelebildim. tam 37 kiloyla doğuma girdim. ama allahım çektimlerimin karşılığını verdi daha ameliyat masasında geçti bütün sıkıntılarım sezeryan mı oldum normal mi doğurdum herkes şaşırdı. loğusalıkta inanılmaz terleme nöbetleriyle bütün ödemimden kurtuldum.3. ayda 35 kiloyu vermiştim.aslında hiç kilo almamışım.yani korkmayın kızlar hepsi su. mükemmel bi doktorum vardı çok sıkı takip etti beni zaman zaman kontrollerimi 2 günde bire düşürdü. tam bir takım olduk. ben şanslıydım bünyem çok dayanıklı çıktı küçük oğlumda tam bir savaşçı. doktorum hem seviniyorum hemde inanamıyorum diyordu çünkü o tansiyona rağmen bende hiç damar direnci oluşmadı ve oğlum kilo alımına sonuna kadar devam etti. (doktorumun başka bir hastası vardı benim bulgularımın yarısı yoktu onda tansiyonu arada bir 14 e çıkıyormuş 30 haftalık doğum yaptı ve 2 haftalık gelişme geriliği vardı bebeğinde) saatlerce internette araştırma yapardım kötü vakaları doktoruma sorardım böyle mi olacağım diye. o da bana derdi ki onlar takip edilmeyen hastalar geldiklerinde tansiyon tavan yapmış protein atılımı 5 gramlara çıkmış oluyor hemen bir ciğer iğnesi yapıyoruz ve 24 saat beklemek zorunda kalıyoruz ama hasta bekleyemiyo help sendromuna giriyo yada bebeğin eşi ayrılıyor diyordu. benim ciğer açıcı iğnem ilk 26. hatada yapıldı çünkü heran doğum yapma tehdidi altındasınız bunu mutlaka bu haftalarda hatırlatın doktorunuza sonra doğumdan önce bir doz daha yapıldı. çok şükür küvöze girmedi.atlattık hepsini.offf ne çok yazmışım kafanızı şişirdim. demem o ki her bünye aynı değil evet çok kötü şeyler yaşanabilir ama yaşanmayada bilir sıkı bir takip iyi bir doktor alahın yardımı ve inançla başarabilirsiniz.[/QUOTE]
