Premature Bebekler preeklempsi+helpp sendoromu ile doğum yapıp 2. bebeği düşünenler buraya

37 haftadan önce gerçekleşen doğumlar prematüre doğum olarak adlandırılır. Bu haftadan önce doğan bebeklere de prematüre bebek denir.
merakli_misafir .!.:
Yapamayınca daha bir kıymete biniyor heralde! Arkadaşlar, sizin aklınız başınız da mı Allah aşkına? Çok çok ciddi bir hastalık atlattınız, ölümlerden döndünüz, hala ikinciyi istiyorum diyorsunuz! Hadi canınızdan geçmişsiniz, bebeğinizin de mi kıymeti yok? Siz ölürseniz bebeğiniz ne olacak? Kimlerin ellerinde büyüyecek? Büyüdüğü zaman, neden öldüğünüzü öğrendiğinde size karşı ne hissedecek, bile bile lades demiş annem, ben ne olurum diye hiç düşünmemiş demeyecek mi? Siz ölüp gideceksiniz, peki ya arkanızda kalanlar? Yavrunuz, eşiniz, anne- babanız, kardeşleriniz?.. Bu kadar bencil olmayın lütfen. Allah'a şükredin, siz de bebeğiniz de sağ kurtulmuşsunuz (ki kurtulamayanlar çoğunlukta), mutlu olun, yetinmeyi bilin. Bir çocuk için yanıp tutuşan insanlar var. Allah'ın gücüne gider...

Şansınızı zorlamayın. Allah'ın size verdiği cana ve evladınıza iyi bakın. Hepinize evlatlarınızla, sevdiklerinizle sağlıklı bir ömür diliyorum.
Genişletmek için tıkla...

oyle bır yazmıssınız kı hem dusunduklerım hem dusunmek ıstemedıklerım sızın sozlerınızle aynı..baskasından duymak sanırım daha bır dank etırıyor ınsanın kafasına...
bende 35+3 te dogum yaptım ..29.hafta ıtıbarıyle hastaneye yatırıldım..karanlık odalar vs..3 hafta sonra taburcu oldum ama gun asırı kontrole gıtmek kaydıyla..ılk bır hafta yıne ıyıydı ama sonrasında sıddetlı sırt ve mıde agrısıyla cıldırdım..safrakesesı dedıler temzı cıktı ..gaz dedıler ılaclar yıgdılar gecmedı..pankreastan suphlendıler pankreasta temız cıktı ama dıger degerlere bakıldıgında olmusum resmen haberım yok..karacıger yırtılmak uzereymıs .ve eger daha bekletılırsem ıc kanamayla gıdebılırmısım..gıttıgım hastane zeynep kamıldı ama benı yogun bakım gereklılıgınden dolayı numuneye sevkettıler 48 saat sonundada 1o unıte kan 2 unıte trombosıt tedarık edılerek her ıhtımale karsı sezaryana alındım ama sukur gerek kalmadan oglum dogdu..su an yıne sukur ıkımızde saglıklıyız..ama hep umudum varmıs gıbı kuculenlerı vermeye elım gıtmıyor...gozumu karartıp vermek bır anda belkı ama yınede ınsan hayallerınınde tutsagı oluyor...:KK43:
 
sinatra .!.:
oyle bır yazmıssınız kı hem dusunduklerım hem dusunmek ıstemedıklerım sızın sozlerınızle aynı..baskasından duymak sanırım daha bır dank etırıyor ınsanın kafasına...
Bende 35+3 te dogum yaptım ..29.hafta ıtıbarıyle hastaneye yatırıldım..karanlık odalar vs..3 hafta sonra taburcu oldum ama gun asırı kontrole gıtmek kaydıyla..ılk bır hafta yıne ıyıydı ama sonrasında sıddetlı sırt ve mıde agrısıyla cıldırdım..safrakesesı dedıler temzı cıktı ..gaz dedıler ılaclar yıgdılar gecmedı..pankreastan suphlendıler pankreasta temız cıktı ama dıger degerlere bakıldıgında olmusum resmen haberım yok..karacıger yırtılmak uzereymıs .ve eger daha bekletılırsem ıc kanamayla gıdebılırmısım..gıttıgım hastane zeynep kamıldı ama benı yogun bakım gereklılıgınden dolayı numuneye sevkettıler 48 saat sonundada 1o unıte kan 2 unıte trombosıt tedarık edılerek her ıhtımale karsı sezaryana alındım ama sukur gerek kalmadan oglum dogdu..su an yıne sukur ıkımızde saglıklıyız..ama hep umudum varmıs gıbı kuculenlerı vermeye elım gıtmıyor...gozumu karartıp vermek bır anda belkı ama yınede ınsan hayallerınınde tutsagı oluyor...:KK43:
Genişletmek için tıkla...

canım bebeğin kaç kilo doğdu gelişim geriliği felan varmııydı.
 
Arkadaşlar ilk gebeliğimde preeklemsi ile 31. haftada doğum yaptım.sonrasında sürpriz 2. gebeliği yaşadım.çok şükür sağlıklı sıhhatli bebeğimi kucağıma aldım.yani 2. gebeliğimde sorun yaşamadım.bilakis daha sağlıklı sıhhatli hale geldim..aklınızı ve gönlünüzü rahat tutun..tekrar olacak diye birşey yok..
 
elosnazos .!.:
Arkadaşlar ilk gebeliğimde preeklemsi ile 31. haftada doğum yaptım.sonrasında sürpriz 2. gebeliği yaşadım.çok şükür sağlıklı sıhhatli bebeğimi kucağıma aldım.yani 2. gebeliğimde sorun yaşamadım.bilakis daha sağlıklı sıhhatli hale geldim..aklınızı ve gönlünüzü rahat tutun..tekrar olacak diye birşey yok..
Genişletmek için tıkla...

maaşllh allah bizede nasip eder inş. bende suan 21+4 üm allaha şükür bir sıkıntım yok.insallahda olmaz.
 
hamile kaldığımı öğrendiğim ilk gün bebeğimi isteyerek yapmama rağmen sevinmek yerine içime bir korku düştü hislerim çok kuvvetli olduğu için çok stresli bir hamilelik geçirdim hep kötü birşey olacağını hissettim erken doğum yapıcam diye diye ağladığımı hatırlıyorum.birgün kadınlar klübünde bebek için araştırma yaparken ilk defa preklamsi +help hakkında yazılmış yazıları okudum resmen içine gömüldüm okudukça bir yakınlık gördüm.eşime söyledim preklamsi olucam ben dedim önlemini alalım aspirin falan içeyim dedim saçmalama dedi bana neden olsun kötü şeyler düşünme dedi bana allahtan kendimi hazırlamışım başıma gelecekleri biliyordum.
2011 eylül 20de preklamsi teşisiyle hastaneye yatırıldım durumum ağırdı 26 haftalık hamileydim daha karnım bile belli olmuyordu.okadar küçüktüki miniğim hastanede ancak 10gün dayanabildim tansiyonumu kontrol altına almıştık ama malesef help sendorum nedeniyle karaciğerlerim parçalanmaya başladı sırtımdan vuran sonra korkunç bir mide ağrına dönüşen ağrıyla ameliyata alındım ameliyata girerken asla ağlamadım çok güçlüydüm yaşayacak biliyorum dedim kızım 840 gr dünyaya geldi hemen küveze aldılar ameliyattan sonra ben uzun süre toparlanamadım kızımı ilk görmeye gittiğim o incecik bacaklarını kolları görünce hele birde o küçücük ellerindeki damar yollarını görünce bütün gücüm tükendi o gün ağlayışım bile değişti daha içten yürek parçalayıcı ağladım hayatımda hiçbir zaman böyle ağladığımı hatırlamıyorum onun o küçücük bedenini çektiği ızdırabı görünce psikolojim darmadağın oldu.ağlama sütün kesilir dediler içime attım ağlama çocuğa ne faydan olacak dediler içime attım kimseyle konuşmadım sadece süt sağıp hastaneye götürdüm yoğun bakım kapılarından yavruma baktım 60gün hastanede kaldı sonra verdiler bize alın eve götürün dediler.
sevindik eve getirdik herşey iyi olacak dedim herşey güzel olacak yavrum şuan çok iyi maşallah ama ben çok kötüyüm artık hiçbirşeye sabrım kalmadı aniden sinirleniyorum psikolojim çok bozuk eskiden çok merhametli bir insandım şimdi merhamet adına birşey kalmadı .duygularımı yetitirdim ruhsuzlaştım üstüne üslük birde ücretsiz izine ayrılamadım yeni bir yere eş durumundan tayin oldum alışma problemi yaşıyorum iş arkadaşlarımı sevemedim birde bu olayın üstüne yeni bir yere başlayınca iyice bunalıma girdim.çocuğuma karşı elimden geleni yapıyorum ama sadece robot gibi sabah kalk işe git öğlen gel bebeğinle ilgilen artık hayattan tat almıyorum.bunları yaşayıp birde üstüne 2. bir bebek düşünemiyorum kendimden önce doğacak bebeğimin tekrar böle yaşam mücadelesi vermesini küvezlerde küçücük bedeniyle nefes almak için nasıl çabaladığını heryerinden hortumlar çıkıp heryerine iğneler girdiğini görmek istemiyorum bunu artık kaldıramam yapısal olarak kimseye içimi açamam normalde ama burda yazmak daha kolay gedli umarım yazdıklarım morelinizi bozmaz sadece paylaşmak istediğim konuşmaya çok ihtiyacım vardı.
 
dejavu27 .!.:
hamile kaldığımı öğrendiğim ilk gün bebeğimi isteyerek yapmama rağmen sevinmek yerine içime bir korku düştü hislerim çok kuvvetli olduğu için çok stresli bir hamilelik geçirdim hep kötü birşey olacağını hissettim erken doğum yapıcam diye diye ağladığımı hatırlıyorum.birgün kadınlar klübünde bebek için araştırma yaparken ilk defa preklamsi +help hakkında yazılmış yazıları okudum resmen içine gömüldüm okudukça bir yakınlık gördüm.eşime söyledim preklamsi olucam ben dedim önlemini alalım aspirin falan içeyim dedim saçmalama dedi bana neden olsun kötü şeyler düşünme dedi bana allahtan kendimi hazırlamışım başıma gelecekleri biliyordum.
2011 eylül 20de preklamsi teşisiyle hastaneye yatırıldım durumum ağırdı 26 haftalık hamileydim daha karnım bile belli olmuyordu.okadar küçüktüki miniğim hastanede ancak 10gün dayanabildim tansiyonumu kontrol altına almıştık ama malesef help sendorum nedeniyle karaciğerlerim parçalanmaya başladı sırtımdan vuran sonra korkunç bir mide ağrına dönüşen ağrıyla ameliyata alındım ameliyata girerken asla ağlamadım çok güçlüydüm yaşayacak biliyorum dedim kızım 840 gr dünyaya geldi hemen küveze aldılar ameliyattan sonra ben uzun süre toparlanamadım kızımı ilk görmeye gittiğim o incecik bacaklarını kolları görünce hele birde o küçücük ellerindeki damar yollarını görünce bütün gücüm tükendi o gün ağlayışım bile değişti daha içten yürek parçalayıcı ağladım hayatımda hiçbir zaman böyle ağladığımı hatırlamıyorum onun o küçücük bedenini çektiği ızdırabı görünce psikolojim darmadağın oldu.ağlama sütün kesilir dediler içime attım ağlama çocuğa ne faydan olacak dediler içime attım kimseyle konuşmadım sadece süt sağıp hastaneye götürdüm yoğun bakım kapılarından yavruma baktım 60gün hastanede kaldı sonra verdiler bize alın eve götürün dediler.
sevindik eve getirdik herşey iyi olacak dedim herşey güzel olacak yavrum şuan çok iyi maşallah ama ben çok kötüyüm artık hiçbirşeye sabrım kalmadı aniden sinirleniyorum psikolojim çok bozuk eskiden çok merhametli bir insandım şimdi merhamet adına birşey kalmadı .duygularımı yetitirdim ruhsuzlaştım üstüne üslük birde ücretsiz izine ayrılamadım yeni bir yere eş durumundan tayin oldum alışma problemi yaşıyorum iş arkadaşlarımı sevemedim birde bu olayın üstüne yeni bir yere başlayınca iyice bunalıma girdim.çocuğuma karşı elimden geleni yapıyorum ama sadece robot gibi sabah kalk işe git öğlen gel bebeğinle ilgilen artık hayattan tat almıyorum.bunları yaşayıp birde üstüne 2. bir bebek düşünemiyorum kendimden önce doğacak bebeğimin tekrar böle yaşam mücadelesi vermesini küvezlerde küçücük bedeniyle nefes almak için nasıl çabaladığını heryerinden hortumlar çıkıp heryerine iğneler girdiğini görmek istemiyorum bunu artık kaldıramam yapısal olarak kimseye içimi açamam normalde ama burda yazmak daha kolay gedli umarım yazdıklarım morelinizi bozmaz sadece paylaşmak istediğim konuşmaya çok ihtiyacım vardı.
Genişletmek için tıkla...

ben senin yaşadığını 30+6 da yasadım 37 gün hastanede yattı bebeğim 1 kilo doğdu ama nedense cesaret edebildim senin kadar bozulmadı psikolajim. şuan 21+5 im şişme felan olmadı henüz tansiyonumda takip altında. bebeğin gelişimide iyi allahımda tek dileğim sağlıklı doğum yapmak birdahada düşünmicem zaten
dua edin ne olurrr
 
hulyaeyup .!.:
ben senin yaşadığını 30+6 da yasadım 37 gün hastanede yattı bebeğim 1 kilo doğdu ama nedense cesaret edebildim senin kadar bozulmadı psikolajim. şuan 21+5 im şişme felan olmadı henüz tansiyonumda takip altında. bebeğin gelişimide iyi allahımda tek dileğim sağlıklı doğum yapmak birdahada düşünmicem zaten
dua edin ne olurrr
Genişletmek için tıkla...
merhaba hülyacım dualarım seninle inşallah birşey olmaz aynı şeyleri yaşayacaksın diye birşey yok tabiki birde öncekinin üstüden baya zaman geçtiyse ondan cesaret etmişsindir sen bana bakma sıcağı sıcağına insan düşünemiyor tekrar belki sende bir daha yapmam demişsindir insan unutuyor acıları zamanla inşallah bende unuturum
 
bende ilk doğumdan sonra bana yeter 1 çocuk asla 2. yi yapmam diyordum ama üstünden 2 sene geçince del gibi bebek istemeye başladım. bu sefer bişe olmicak allahın izniyle içime öyle doğuyor.
şuan 23+3 üm 35 i doldursam alacak zaten doktor 40. haftayı beklemicez :KK43:
 
ben de hikayemianlatmak istiyorum. 5 eylül 2011 de öğretmenliğe yeni başlamıştım ki hamile olduğumu öğrendim. çok rahat bir hamilelik geçirdim tek sıkıntım eşimle aynı şehirde olmadığımız için sürekli yolculuk yapıyordum, ama sıkıntım yoktu. 5 6 aydan sonra kilom hızla arttı. 32 haftalıkken üzücü bir haber aldım ve onunla birlikte şişmeye başladım, yoldan dolayı old sanıyorduk. 33 haftalıkken gittiğim kontrolde hiç bir sorun yoktu. 3 gün sonra şehir dışına kayınvalide ziyaretine gitmiştik. akşamyemekten sonra felaket bir sancı başladı. has gittik. şansımızdan kadın doğumcu vardı. tahlillere baktı, doğumu durdurmaya çalışıcaz dedi. yarıntası gün öğlen dr geldiğinde nst kalp atışlarını bulamadı. ulturosona irdiğimde kalp atışlarnın zayıfladığını söyledi, hemen doğuma alıyoruz dedi. ağlayarak odaya gittim üzerimdekileri keserek çıkardılar. sonrasında gözümü açtığımda eşim vardı bebiğimiz iyi dedi. tekrar odaya alındım, başımda 5 6 doktor 5 6 hemşire. ters giden bir şeyler old anladım. herşeye hazırlıklı olun demişler.annemler eşim perişan. acil ankara tıpa sevk edildim(karabükteydik) reinmasyon diye bir bölüme yatırıldım.bebeğim karabükte küvezde kaldı, 1900grdı. 7 gün kaldım. hellpe bağlı dik geçirdiğimi söylediler. her gelen dr, hemşire hikayemi okuyunca çok şanslısınız diyordu. çok zor dünlerdi.ziyaretçi haftada 3 gün alınıyordu. bir sürü tahlil, ulturoson derken toparlanınıca yalvar yakar özel odaya çıktım 10 gün kaldım. eve çıktığım gün bebğim de has den çıktı. o ana kadar sadece resimlerini görmüştüm. çok özel bir şeydi kucağıma almak. şuan 2.5 aylık maaşallah bir sıkıntısı yok. benim kanamam bu rahatsızlıktan mı bilmiyorum, daha on gün önce kesildi. kalbimin etrafında sıvı oluşmuş onun kontrolleri var.
anlayacağnız rabbim yaşamam için ikinci bir şans verdi. inanın bu sürecte neredeyse hiç ağlamadım. çünkü sağlığım iyiye gidiyordu, bebeğim de iyiydi. hayatta sağlık dışında her şey yalanmış onu anladım. rabbim eşime bana ve bebişime sağlıklı uzun ömürler versin
ikinci çocuk konusunda düşünmek için daha erken ama özel bir çaba sarfedeceğimizi sanmıyorum. ama rabbim verirse neden olmasın.:)
 
yine erken doğum yaptım bu sefer help ve gebelik zehirlenmesi geçirmedim fakat suyum bitmiş. 32 haftalık 1850 gram 45 cm bir erkek bebeğim oldu. şuan küvezde fakar sağlık sorunun yok şükür.
 
hulyaeyup .!.:
yine erken doğum yaptım bu sefer help ve gebelik zehirlenmesi geçirmedim fakat suyum bitmiş. 32 haftalık 1850 gram 45 cm bir erkek bebeğim oldu. şuan küvezde fakar sağlık sorunun yok şükür.
Genişletmek için tıkla...

çok geçmiş olsun. helpp geçirmemenize sevindim. buraya yazdığınıza göre siz iyisiniz değil mi?
 
hulyaeyup .!.:
yine erken doğum yaptım bu sefer help ve gebelik zehirlenmesi geçirmedim fakat suyum bitmiş. 32 haftalık 1850 gram 45 cm bir erkek bebeğim oldu. şuan küvezde fakar sağlık sorunun yok şükür.
Genişletmek için tıkla...

gözün aydın rabbim sağlıkla sıhhatle büyütmeyi nasip etsin help geçirmemenize çok sevindim
 
allahıma binlerce kez şükürler olsun bebeşimde bende çok iyiyiz maaşllh. sadece oğlişim birazcık küçük büyür elbet kızımda 1 kilodan büyüdü.
 
selam,
İkinci bebeği evet düşünüyorum.yenilen pehlivan güreşe doymazmış derler..sadece düşünüyorum.Doktorum hayatınla oynarsın diyor.Bebeğimide annesiz bırakmak istemem.Ama şansımı zorlamayıda severim.İyi bir doktor,iyi bir tedavi,neden olmasın dedim.Ama daha yola çıkmadım.Bu kışa inşallah.
 
independante .!.:
selam,
İkinci bebeği evet düşünüyorum.yenilen pehlivan güreşe doymazmış derler..sadece düşünüyorum.Doktorum hayatınla oynarsın diyor.Bebeğimide annesiz bırakmak istemem.Ama şansımı zorlamayıda severim.İyi bir doktor,iyi bir tedavi,neden olmasın dedim.Ama daha yola çıkmadım.Bu kışa inşallah.
Genişletmek için tıkla...

banada aynısı dediler hayatınla oynarsın diye ama ben dinelemedim iyi bir doktorla gebeliğime devam ediyorum erken doğum sebebin neydi?
 
hulyaeyup .!.:
yine erken doğum yaptım bu sefer help ve gebelik zehirlenmesi geçirmedim fakat suyum bitmiş. 32 haftalık 1850 gram 45 cm bir erkek bebeğim oldu. şuan küvezde fakar sağlık sorunun yok şükür.
Genişletmek için tıkla...

tebrik ederım sukurler olsun aldın ya kucagına bebegını..kutluyorum..allah bahtını acık etsın saglıgkla bıromur gecırın
 
sinatra .!.:
oyle bır yazmıssınız kı hem dusunduklerım hem dusunmek ıstemedıklerım sızın sozlerınızle aynı..baskasından duymak sanırım daha bır dank etırıyor ınsanın kafasına...
bende 35+3 te dogum yaptım ..29.hafta ıtıbarıyle hastaneye yatırıldım..karanlık odalar vs..3 hafta sonra taburcu oldum ama gun asırı kontrole gıtmek kaydıyla..ılk bır hafta yıne ıyıydı ama sonrasında sıddetlı sırt ve mıde agrısıyla cıldırdım..safrakesesı dedıler temzı cıktı ..gaz dedıler ılaclar yıgdılar gecmedı..pankreastan suphlendıler pankreasta temız cıktı ama dıger degerlere bakıldıgında olmusum resmen haberım yok..karacıger yırtılmak uzereymıs .ve eger daha bekletılırsem ıc kanamayla gıdebılırmısım..gıttıgım hastane zeynep kamıldı ama benı yogun bakım gereklılıgınden dolayı numuneye sevkettıler 48 saat sonundada 1o unıte kan 2 unıte trombosıt tedarık edılerek her ıhtımale karsı sezaryana alındım ama sukur gerek kalmadan oglum dogdu..su an yıne sukur ıkımızde saglıklıyız..ama hep umudum varmıs gıbı kuculenlerı vermeye elım gıtmıyor...gozumu karartıp vermek bır anda belkı ama yınede ınsan hayallerınınde tutsagı oluyor...:KK43:
Genişletmek için tıkla...


merhaba ben de maalesef help geçirmiş biri olarak soruyorum helpi 1 bebekte mi geçirdiniz 2.bebeğiniz var mı kısacası her hamilelğinizde yaşadınız mı çok merak ediyorum
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

G
1 hafta hayata tutunabildi bebeğim melek oldu,kaybettim
Yorumlar
5
Görüntüleme
4K
jtd
J
nisensei
OKUYUN. 2 Günde 2 Hastane 3 Kadın Doğumcuya Gittim Kimse Doğurduğumu Anlayacak Muayeneyi Yapmadı.
2 3 4
Yorumlar
74
Görüntüleme
28K
_bilsemki_
B
ERSU
ballı dondurmama kavuşma hikayemiz
Yorumlar
6
Görüntüleme
1K
ERSU
ERSU
P
Eşim bana yıllarca yalan söylemişş :(
9 10 11
Yorumlar
202
Görüntüleme
28K
ice floe
I
E
gecikmis bir Dogum hikayesi .. yeniden dogusumun hikayesi ..
Yorumlar
5
Görüntüleme
3K
mcan84
mcan84
X