canım takmamaya çalış,gerekirse gitme kaynananlara görümcene. Vallahi ben eltimin kardeşinin ve eşinin orada olduğunu duyunca gitmiyordum sinirimden,hasta numarası yapıyordum eşimi de yollamıyordum. Onlar bizden 9 ay sonra evlenmişti ve sürekli nispet yapardı bize,eltim sorun olduğunu söylemiş bunlara bana derdi ki aaaa olmuyor mu,ne kadar zor bir durum,en güzel şey anne olmaktır kesin,biz hiç korunmadık,inşallah yakında güzel haber veririz,ben 2 tane ikiz istiyorum diyordu. Bir gün evde Dua ederken buldum kendimi Allah'ım bana nasip etmeden ona etme diye. (kötü bir şey yaptığım ama elimde değildi,kocamı öyle üzülürken ağlarken gördükçe yıkılıyordum) Ama bu olay üzerinden 8 ay geçtikten sonra eşinin azospermi olduğunu sperm çıkışı olmadığını,ancak mikrotese ile bebekleri olabileceğini öğrendik,dedim ki Allahım senin hikmetinden sual olunmaz,bize burun ucuyla bakanlar şimdi bizden beterler,zaman geçti tese yaptırdılar ilk tese tutmadı,bayram öncesi yine gitmişler İstanbul a yaptırmışlar,arefe günüydü faceye yazmış,falanca hastahanede mutluluktan uçtuğunu hissediyor diye bir de bebek patiği resmi koymuş. Dedim herhalde tekrar gidecekler,bayramda karşılaştık elinde kan testi sonucu,getirdi soktu burnuma baaaaaaakkkkkkkk diye. Çok zoruma gitti çok,yıkıldım desem inanın,eşimi söylemiyorum bile. Ama ne oldu,benim mutsuzluğumun üzerine nispet yaptı. Rabbim de ona bir ders verdi,veren de benim alanda bunu onların gözüne soktu acı da olsa. Üzülüyorum çok ama İlahi adalet demeden de yapamıyorum.