Birinin derdi neden başkasına küçük görünüyor anlamıyorum. Ben de nispeten büyük bir şehirden Doğunun imkanları sınırlı küçük bir ilçesine geldim. Yani insanın mutlu eden ailesidir falan filan da, insan sosyal bir varlık ve sosyalleşebileceği tek ortam aile değil. Buradaki beklenti tamam çocukların sağ salim yanında işte eşinde yanında o zaman mutsuz olman saçmalık. Sürekli başkalarıyla karşılaştırarak dert yarıştırırsak elbet daha büyük bir dert sahibi çıkar yani. Şükredersin haline eyvallah, ama ben de haftada bir sinemaya, tiyatroya giden, kitap fuarı gözleyen konser kovalayan biriyken buraya geldiğimde ruhumun tatmin olmadığını hissettim. Duruma üzüldüğümü belirttiğimde de aman atanamayan bir sürü insan var şükret bilmem ne. Yani elbette var, kanser olan da var, çocuğu hasta olan da var Allah korusun. Elimizdekine bin şükür ama keşke imkanlar artsa da hayat standardımız yükselse. Bence konu sahibi muhtemelen eş ailesi ya da eşiyle sıkıntılı ama olmasaydı da bence evet bu bir dert. Sadece hastalanmanız üzücü.
sanki sevdiğimiz şehirde 7/24 sokakta mıyız, ya da geziyor muyuz, zaten herkes eviyle, işiyle hayat telaşıyla vakit geçiriyor, şehir filan hiç de umrumda değil valla
