Psikolog Deneyimleriniz

Pasif agresif davranış kalıpları bunlar. Tepkinizi anında sakin bir şekilde koysaniz sonra öfkeye ya da ani patlamalara donmez.
Psikolog yardımıyla egzersiz yaparak da asabilirsiniz. Çok endişe etmeyin. Zaten belli bir yaşa gelinceye kadar geçiyor. İnsanlara nasıl yaklasacaginizi öğreniyorsunuz.
Kaybetme korkusuna gelince ne kadar korkarsaniz korkun gidecek olan gider tutamazsiniz. Bunu düşünüp zehir etmeyin her günü. İlişkilerde kaybetmekten korkuyorsanız gitmek isteyeni salın gitsin, ondan hayır gelmez zaten

Evet düşüncemi içimde tutup tutup biranda patlayabiliyorum. Başkasından duydam bunu neden böyle saçma bir şey yapıyorsun derim ama elimde olan bir durum değil. Umarım değiştirebileceğim bir davranıştır.

Kaybetme korkusu içinde: babamın annemi aldatmasıyla çok sarsılmıştım. Yanlış hatırlamıyorsam 8. Veya 9. Sınıftaydım. Hiçbir zaman kötü bir baba olmadı, bizi terketmedi ama hep bu aile dağılacak diye kendimi yedim herhalde. Annem o zaman ayrılmak istediğini söylemişti, karşı çıkmıştım. Sanki ayrılırlarsa bütün bağlarımız kopacakmış gibi hissetmiştim. En çokta en sevdiğim insana güvenim gitmişti. Aaay öylee iştee..

Bundan 13 sene önce gittim, yaklaşık 3 yıl. Hem psikiyatr hem psikolog beraber gidip ilaç kullandım. Çok psikolog değiştim en son yaşlı bayan bir psikolog toparladı beni. Aynı şekilde psikiyatr da 70yas üstüydü. Travma sonrası stres bozukluğu , ağır depresyon ve anksiyete ile gitmiştim. Salak bir psikoloğa gittim , duvarını kendi arkadaşlarının ailesinin ve mutlu anılarının fotolarıyla kaplamış. İnsanın nasıl siniri bozuluyor. Sen bitmişsin mutluluğunu gözüne sokuyor. Bir kıza gittim, sürekli sıfır mimik. Buna okulda demişler ki asla ifade kullanma. 50lerinde bir adama gittim ,eve ödev veriyor 😄 Bir iki kişiyi de sesten , hareketlerden eledim . Son psikoloğuma gittim ,camın önünde çiçek suluyor. Bana baktı , gel gel bak çiçeklerime dedi. Çiçeklerinin isimlerini sayıyor falan ,hakkıydı biri. Aha dedim ,bunun kafa gitmiş ,ben buna herşeyi anlatırım 😄 2 sene gittim,annem bebeğim diye seviyordu beni , üniversitenin psikoloğuydu. Onun sayesinde anksiyete ile başetmeyi, önemsememeyi , yeniden hayatı sevmeyi öğrendim. Yani demem o ki,biri sana iyi gelmezse bırakma. Mutlaka sana göre biri vardır.

Haahaha çok tatlısınız. Kafa dengi önemli :)
 
Bulunduğum muhitin en iyisi olduğu söylenen psikiyatriste toplam 4 seans gittim. Ama gitmesem de olurmuş bana bir artısı olmadı kadına yaşımdan büyük gösterdiğimi söylüyorlar bu beni üzüyor dedim evet büyük gösteriyorsun giyim tarzını değiştirebilirsin dedi.sevdiğim insanı anlattım olmaması daha iyi dedi.en az benim kadar konuştu o da.ben sadece beni dinlemesini istiyordum oysa.Depresyon tanısı koydu ilaç yazdı ama ilaçların ne olumlu ne olumsuz hiçbir etkisi olmadı yan etki bile yapmadı.epey de ücret ödedim seansa da ilaçlara da. Ben daha farklı bekliyordum demek ki terapi böyle oluyor ben bunu istemiyorum diye düşünüp ilaçları da terapiyi de bıraktım. İlaçları bırakmamın da bir zararı etkisi olmadı şükür. Kendi kendime telkinde bulunarak düzeldim şimdi mutluyum tekrar ilaç kullanmak da istemem. Benimki psikiyatristti siz psikolog düşünüyorsunuz psikologlar ilaç yazmıyor terapi yaparsınız. Bana olmadı ama size faydalı olur belki.
Demekki kiloluyum mutsuzum desen evet şişko patates, acık yürü diyecek 😄 Doktor hanım burnumdan şikayetçiyim diyorsun ha uşağum o neçen diyor falan.10 yıl okumaya gerek yok,bende psikiyatrist olurum böyle,çok eğlenceli. Yalnız gerçekten psikiyatristler terapi yapamıyor. Suratlarında böyle bitsede gitsek ifadesi oluyor.
 
Anksiyete ,panık bozukluk, ve yaşanan hayata dair veya şahsıma dair kötü olayları zor sindirdiğim için hastalıklarım tetikleniyo en ağır şekilde senelerdir belirli aralıklarda düzenli psikolog terapi görüyorum paylaşıcak ve beni anlayan kimsem yok tek kişi psikoloğum çokda faydasını gördüm ,ruh sağlığı çok önemli ..!
 
Tövbeeee böyle terapi mi olur?
Asla yap ya da yapma dememeleri lazım , uygun sorularla senin bulmana yardımcı olmaları lazım.
Yani benim bildiğim, okuduğum bu yönde.
Ayrıca eleştirilmek istesem anneme giderim,niye sana para ödeyeyim :confused: :confused:
Te Allah'ım yaaa
Ya emir kipi kullanmadı tavsiye olarak söyledi ama beni zaten bitik olduğum noktalardan vurmuş gibi oldu ya da bana öyle hissettirdi.samimiyetle yaklaştı kendi arkadaşlarından çevresinden de örneklemeler yaptı oysa benim kimsenin çevresini ailesini dinlemeye zerrece tahammülüm yoktu kendimi konuşmak anlatmak için can atıyordum belki de psikologa gitmeliydim bilmiyorum.cok da danışanı var belki de bizim elektriğimiz tutmamıştır.
 
Ağlamaktan çekinmeyin genelde giden hastaların %99,9'u ağlar zaten. O yüzdendir ki hep masalarında peçete olması.
Gidin zararı olmaz. En azından yabancı birine, bir daha belkide hiç görmeyeceğiniz birine içinizi dökmek iyi gelir.
 
Evet düşüncemi içimde tutup tutup biranda patlayabiliyorum. Başkasından duydam bunu neden böyle saçma bir şey yapıyorsun derim ama elimde olan bir durum değil. Umarım değiştirebileceğim bir davranıştır.

Kaybetme korkusu içinde: babamın annemi aldatmasıyla çok sarsılmıştım. Yanlış hatırlamıyorsam 8. Veya 9. Sınıftaydım. Hiçbir zaman kötü bir baba olmadı, bizi terketmedi ama hep bu aile dağılacak diye kendimi yedim herhalde. Annem o zaman ayrılmak istediğini söylemişti, karşı çıkmıştım. Sanki ayrılırlarsa bütün bağlarımız kopacakmış gibi hissetmiştim. En çokta en sevdiğim insana güvenim gitmişti. Aaay öylee iştee..



Haahaha çok tatlısınız. Kafa dengi önemli :)
İnsan dibe vurana kadar kaygılarla, uzuntulerle bogusur. Dibi gorunce her şey onemsizlesir. Hani bogulmaktan korkan birini suya atıp çıkarınca korkusu geçmiş diye bir hikaye var ya.
Aldatmaya ya da ayrılığa şahit olanlarda genelde kaybetme korkusu ve değersizlik hissi, partneri kıskanma vs oluyor. Size özgü değil, üzülmeyin. Korkmayı bırakın öncelikle. Böyle bir şey yasamadikca korkunuzun yersiz bir olduğunu anlayacaksınız. Eğer yaşarsanız (herkes yaşayabilir, size has değil) o kişiyi de kaybetmekten korkmalisiniz. Her bitiş kötü değildir belki güzelliklerin ortaya çıkması için firsattir
 
Bulunduğum muhitin en iyisi olduğu söylenen psikiyatriste toplam 4 seans gittim. Ama gitmesem de olurmuş bana bir artısı olmadı kadına yaşımdan büyük gösterdiğimi söylüyorlar bu beni üzüyor dedim evet büyük gösteriyorsun giyim tarzını değiştirebilirsin dedi.sevdiğim insanı anlattım olmaması daha iyi dedi.en az benim kadar konuştu o da.ben sadece beni dinlemesini istiyordum oysa.Depresyon tanısı koydu ilaç yazdı ama ilaçların ne olumlu ne olumsuz hiçbir etkisi olmadı yan etki bile yapmadı.epey de ücret ödedim seansa da ilaçlara da. Ben daha farklı bekliyordum demek ki terapi böyle oluyor ben bunu istemiyorum diye düşünüp ilaçları da terapiyi de bıraktım. İlaçları bırakmamın da bir zararı etkisi olmadı şükür. Kendi kendime telkinde bulunarak düzeldim şimdi mutluyum tekrar ilaç kullanmak da istemem. Benimki psikiyatristti siz psikolog düşünüyorsunuz psikologlar ilaç yazmıyor terapi yaparsınız. Bana olmadı ama size faydalı olur belki.
Aslında sadece gerçekçi konuşmuş. Bana da aynısını söylemişti biri. Yaşına uygun giyin, bu ilişki pek sağlıklı değil, korkularının üstüne git vs. Uydugum önerilerden çok olumlu sonuç aldım. Uymadiklarim için pişmanim
 
Tövbeeee böyle terapi mi olur?
Asla yap ya da yapma dememeleri lazım , uygun sorularla senin bulmana yardımcı olmaları lazım.
Yani benim bildiğim, okuduğum bu yönde.
Ayrıca eleştirilmek istesem anneme giderim,niye sana para ödeyeyim :confused: :confused:
Te Allah'ım yaaa
Benim panik ataktan gittiğim psikiyatrist beni öyle bir suçlamıştı ki direkt sen takıntilisin olumsuz düşünüyorsun demişti ama suçlayıcı tarzda.Ilac yazdı gönderdi. Ilaç tedavim bittikten bir süre sonra tekrarlayınca bir psikologa güttim şükür tek seansta kurtuldum 10 yıldır tekrarlamıyor.
Ama iyi eleştirmişti😃
 
Aslında sadece gerçekçi konuşmuş. Bana da aynısını söylemişti biri. Yaşına uygun giyin, bu ilişki pek sağlıklı değil, korkularının üstüne git vs. Uydugum önerilerden çok olumlu sonuç aldım. Uymadiklarim için pişmanim
Size aynısını söyleyen psikolog ya da psikiyatrist miydi? Normal bir insandan bahsediyorsanız onlardan çok var zaten, herkes söyler,tavsiye edebilir profesyonel bir kişi danışanına daha farklı yaklaşmalı bence.
 
İnsan dibe vurana kadar kaygılarla, uzuntulerle bogusur. Dibi gorunce her şey onemsizlesir. Hani bogulmaktan korkan birini suya atıp çıkarınca korkusu geçmiş diye bir hikaye var ya.
Aldatmaya ya da ayrılığa şahit olanlarda genelde kaybetme korkusu ve değersizlik hissi, partneri kıskanma vs oluyor. Size özgü değil, üzülmeyin. Korkmayı bırakın öncelikle. Böyle bir şey yasamadikca korkunuzun yersiz bir olduğunu anlayacaksınız. Eğer yaşarsanız (herkes yaşayabilir, size has değil) o kişiyi de kaybetmekten korkmalisiniz. Her bitiş kötü değildir belki güzelliklerin ortaya çıkması için firsattir

İlişkilerimde hep bu korku çevresinde gelişti maalesef. Belki ayrılık yaşansaydı korku olmaktan çıkacaktı bu durum.
 
Herkese iyi bayramlar,

İçimde aşamadığım, kendi başıma çözemedim manevi sorunlarım var. Ergenlik çağımda ailemde yaşanan sorunları, güvensizlik yaratacak olayları fazla içselleştirdim ve hayatıma, ilişkimerime yansıtır oldum. Şuan 25 yaşındayım, senelerdir içeri bastırdım ne yaşandıysa.

Daha önce psikologa gitmeyi redettim, annem ve ablam teklif etmişti. Ama artık benim sorunum değil benim hastalığım gibi bir şey oldular.

Çok duygusal ve utangaç biriyim. Utangaç olduğum için psikologa gitmeyi redettim sanırım. Sorunlarımı anlatırken bile utanma hissi duyacağım diye herhalde.

Psikolog deneyimlerinizi anlatır mısınız? İyiki gitmişim diyen var mı aramızda? Anlatırken salya sümük ağlamakta istemiyorum kimsenin karşısında. Sizler nasıl yaşadınız tedavi süreçlerinizi?

Teşekkür ederim herkese.
Defalarca gittim ve hayatta kendin için yaptığın en iyi 3 şeyi say deseniz 1.sine psikologa gitmek gelir. Her girtiğimde salya sümük ağladım ki zaten odada bir top peçete hazır duruyor :) Bazen yıkılmış halde çıktım bilinçaltına attığım geeçeklerle yüzlelince bazense çok güçlü çıktım. Ara vermiştim ama şu virüs bitsin tekrar uğrayacağım 3 5 seans
 
Benim panik ataktan gittiğim psikiyatrist beni öyle bir suçlamıştı ki direkt sen takıntilisin olumsuz düşünüyorsun demişti ama suçlayıcı tarzda.Ilac yazdı gönderdi. Ilaç tedavim bittikten bir süre sonra tekrarlayınca bir psikologa güttim şükür tek seansta kurtuldum 10 yıldır tekrarlamıyor.
Ama iyi eleştirmişti😃
Aaaa ne güzel. Ne yaptı da bir daha tekrarlamadı acaba?
 
Bi de ben psikiyatriste herşeyimi rahatça anlatamadım eksik anlattım, kaçamak cevaplar verdim. güvensizlik mi nedir bu neyden kaynaklandı bilemiyorum
 
Hayatımda verdiğim en doğru kararlar listesinde ilk sıralarda yer alır terapi görmek.
Benim çok ciddi bir travmam olduğu için travma sonrası stres bozukluğu ve akabinde gelişen anksiyete bozukluğu gibi sorunlardan dolayı çok ağır bir terapi gördüm. Bir dönem ilaç da kullandım. Şu an hala zaman zaman ihtiyaç duyduğumda terapistimle görüşüyorum, şu anki hayatımın mimarıdır diyebilirim kendisi için.

Bu noktada en önemlisi sizin sorunlarınızla yüzleşmeye ve değişime ne kadar açık olduğunuz. Siz yeterince istekli ve bilinçli olmazsanız dünyanın en iyi terapisti de gelse, milyarlar da dökseniz bir işe yaramaz terapiniz.
 
Bekarken ve lohusayken gittim.
Bekarken ki gittigim psk. Taş gibiydi Allah affetsin psikolojimi hayat değil o bozmuştu yani 😁
(Tabiki de benim gibi olmayin)
Lohusayken gittigim psk. ise benim dostum dert ortagim yol gösteren ışığım kendimi hatırlamaya yardımcı bi alarm gibiydi.
Gitmen gerektiğine inanıyorsan git.
Zaten ilk seanslarda güven bağınız oluşacak sonra açılmaya başlayacaksınız
Rahat olun
Iletişim güzeldir
 
Psikoloğa gitmenin en iyi yanı sizi tarafsızca dinleyebilecek bir işiye kendinizi anlatmaktır bence. Psikolog olmanın ana şartı da bu zaten koşulsuz kabul, sizi yargıladığını hissettiğiniz kişi mesleğini tam olarak benimseyememiştir. Ön yargıları bir kenarda tutmak gerek, kaldı ki bu mesleğe geçtikten sonra bunu kendi yaşamınızın bir parçası haline getiriyorsunuz. Dinlemek bu meslekte çok önemli iyi bir dinleyici olursanız ancak o zaman karşıdakine yardımcı olabilirsiniz ama sadece dinlemek yetmez söylediklerinizle kişinin farkındalığını arttırmaktır amaç. Yani demem o ki iyi bir psikoloğa denk geldiğiniz zaman size çok faydalı olacaktır. Bir de eğer ilk seansta kendinizi raht hissedemediyseniz devam etmek zorunda değilsiniz çünkü insan kimseye anlatamadığı en özel şeylerini anlatıyor genellikle psikoloğa o yüzden güven ve rahatlık çok önemli :) Genel bir meslek tanımı gibi oldu ancak karşıdaki kişide olması gereken özellikleri bilirseniz terapiye gittiğiniz zaman yanlış giden şeylerin farkına varabilirsiniz diye düşündüm :) Bu arada ben de psikoloğum 😄
 
Ben de 7 yıl kadar önce gittiğimde çok memnundum, hatta tavsiyeediyorum profiline de ay hayatım değişti minvalinde yorum yazmıştım o zamanki hislerimle. Aslında hayatımı değiştirdi doğru :)) mesela beni aşırı duygusallığı her hücresine sirayet eden, mantığını pek çalıştıramayan biri olduğuma inandırmıştı. Ben de o dönem kendimi pek tanımıyordum, e haliyle psikolojim de güçlü değildi telkine çok açıktım. Şimdi düşününce benim evet herkes kadar duygusal tarafım var ama aslında mantığını epey çalıştıran biriyim, o dönem arkadaşlarım sen mantıkla hareket eden birisin (övmek amaçlı değil beyninin mantık tarafını çalıştırırsın anlamında) derlerdi inanmazdım, çünkü psikolog tersini söylüyordu ondan iyi mi bileceklerdi.

Veya o zamanlar flört aşamasında olduğum eski eşimin benim için deli divane olduğunu, beni çok sevdiğini söylüyordu seanslarda. Eski eşimin evliliği aceleye getirmesinden rahatsız olduğumu belirttiğimde bir sene içinde evlenmemizin normal olduğunu falan söylerdi. Sevindirik gibi düğünüme falan davet etmiştim, aa tabi geleceğim deyip gelmemişti :olamaz: Sonuç 9 ay içinde evlenip 2 sene dolmadan sindirme, psikolojik şiddet, kullanma hepsini yaşayıp mehir, altın, tazminat hiç birşey almadan boşandım.

Şimdi düşünüyorum da içimdeki problemleri o dönem ailemle paylaşsaydım herşey farklı olabilirdi, ailemin maalesef sık gösterdiği eleştirel tarafıyla karşılaşmak istemediğim için psikolog arayıp bu sahtekarı bulmuştum. Seanslarda başka danışanlarının hikayelerini de anlatırdı bana hatırlıyorum da, muhtemelen beni de başkalarına anlatıyordu. Bulunduğum ilin meşhur ve pahalı psikologlarındandı (!). Bu tür mesleklerde ehil olmak ve etik kurallara riayet ederek çalışmak çok önemli. Benim maalesef iyi tecrübelerim olmadı bu konuda. At çöpe bir adam değildi doğru yaptığı şeyler de vardı ama onları herhangi biri de yapardı, şimdi düşündüğümde faydadan çok zararı dokunmuş bana, çok sonraları bunu kendime itiraf edebildim.

Öbür taraftan ben de kendine yardım kitapları dedikleri kaynaklardan çok faydalandım. İyi hissetmek, hayatı yeniden keşfedin vs. Ama aylar boyunca bıkmadan usanmadan içindeki egzersizleri yaptım sindire sindire okudum. Hayatımda kendimi tanımaya dair pozitif etkiler varsa bu kitaplar sayesindedir.
 
Son düzenleme:
Back
X