Psikoloğa gidince herşeyi anlatabiliyor musunuz?

Ben baya ketum biriyim psikoloğa gitsem hiçbir şey anlatamam diye düşünüyordum. Hatta lisedeyken bir kere okulun pdrcisine gitmiştim o da çok sıkıcıydı hiçbir şey de konusamamistim. Ama YouTubeda katarsis diye bir program var. Eğer gerçek psikoloji seansları öyle geçiyorsa bence konuşmak çok da zor olmaz. Çünkü hem soru cevap gidiyor hem de oradaki psikoloğun güven veren bir tarafı var.
 
Piskolag veya pisikplag diye bir şey yok yalnız sanırım gitmek istediğiniz yer psikolog. Bu karşınızdaki kişinin size ne kadar güven verdiğiyle ilgili bi durum. İşleri bu zaten öyle sorular soruyorlar ki açıklamak isterken bir anda dökülüveriyorsunuz. Size de bağlı tabi eğer gerçekten yardım almak istiyorsanız faydasını görürsünüz
 
hm psikiyatrist hemde psikoloğa mı gidiyorsunuz?
terapilerin arası birden gün olarak çoğalmış da ondan sordum
Evet, mesajımda öyle bir karışıklık olmuş, tekrar okuyunca gördüm ben de.

ben yalnızca psikiyatriste gidiyorum. Çünkü ilaç kullanıyorum. Ama doktorum hem ilaç tedavisi yanında terapi de yapabiliyor. Bunun için tıp eğitiminden ayrıca eğitim alıyorlar.

Kastettiğim şey, psikolog veya psikiyatristle uyum yakalayabilmek.

terapilerin arası birden uzamadı. Kısa geçtim o kısmı. Birkaç aylık bir süreç içinde uzadı. Haftada birden iki haftada bire, sonra ayda bire, sonra iki ayda bire çıktı.Hatta arada benim kötü olduğum durumlarda ben henüz randevu tarihim gelmeden gittim.böyle böyle artık biraz da bu süreci kendim yönetebilir hale geldim.
 
Anlatıyorsunuz tıpkı konu konuyu açıyor ve siz hiç anlamadan anlatmaya başlamış oluyorsunuz
Onların meslegi bu muhabbetle sizi dinleyip anlamaya çalışıyorlar
Geçmiş olsun
 
Bu işin uzmanı o, tabi ki acilabilirsiniz. Eşinize açılmaktan daha mantıklı bence
 
Nasıl ulaşabilirim dediğiniz yere
 
Ben de 1-2 seans gitmiştim çatır çatır da anlatmıştım neticede ücretini veriyorsunuz seans neden boşa gitsin?
 
Psikoloğa bağlı. Her meslekte olduğu gibi bu meslekte de; yeteneksiz, empati duygusundan bihaber, insan analizi konusunda zerre kabiliyeti olmayan, bir an evvel seansı bitirip gitme derdinde olan, meraksız ve dahi mesleğinin farkında olmayan tipler mevcut. Güzel gömdüm yalnız ahsjsjs. Bazı meslekler yetenek ve ilgi gerektirir. Özellikle mevzu insan ruhu ve zihni ise, mümkünse sadece sınavlardan başarılı olanlar seçmesin bu alanı. İnsanı anlayan, merak eden, gözlem yeteneğine sahip tipler psikolog olsun.

Böylesine bir kez rastladım. Onda da bireysel değil grup terapisiydi maalesef. Çok verim alamadım. Aynı kişiden bireysel destek alsaydım evet her şeyi anlatırdım.
 
Piskolağa gidince herşeyi anlata biliyomusunuz??

Cıks, anlatamıyorum.
Çok psikolog gördüm, mesleğinde iyileri de var yetersizleri de ve danışan-psikolog uyumu da önemli, her iyi psikolog her danışana da iyi gelmez.

Şu anki psikologum ile arkadaş olduk, kaç senedir birlikteyiz (Ara ara görüşürüz keyfi); bayadır da gitmiyorum seanstır filan. Çünkü bir noktanın ötesini anlatamıyorum, ne kadar iyi olursa, ne kadar iyi anlaşırsak anlaşalım.
Şöyle baştan sona, dramaların dibine vura vura, dünyanın en büyük derdi benimmiş gibi coşaraktan salya sümük, sıfır gard, sıfır savunma/düşünce, full güven anlatsam diyorum, olmuyor. Alkol alıp kendimi çözdüreyim de dedim, insin gardım, cıks o da olmadı. Mezara götüreceğim içimdekileri belli yani. :)
 
Aynen öyle bir şey
 
Ben psikoloğum. İnanın bu çekinceleri yaşayan tek siz değilsiniz. Birçok danışan ilk geldiğinde oldukça stresli oluyor çünkü karşılarında daha önce hiç görmedikleri bir insan var. Ama emin olun psikoloğunuz birçok kişiyi dinliyor. Onların çeşitli duygu durumları, öfkeleri, pişmanlıkları, kızgınlıkları, kırgınlıkları, isyanları... Ve inanın hiç "bu ne biçim adam, nasıl kadın bu ya," diye düşünmüyoruz. Çünkü bizim amacımız, görevimiz karşımızdaki insanı yargılamak değil; ruhsal bakımdan tam bir iyilik hali içerisinde olmasını sağlamak. Zaten psikoloğunuz sizinle ilgili bilgileri kimseyle paylaşmaz. Ve şu da var, karşınızdaki psikolog da bir insan nihayetinde. Acıları, pişmanlıkları var. O da ağlıyor. Demek istediğim, ilk başta zor gelecek olsa da, kendi iyiliğiniz için psikoloğunuza sizi rahatsız eden her şeyi anlatabilirsiniz. Umarım yardımcı olabilmişimdir, sevgiyle kalın :)
 
İki sene önce gitmiştim. Ben sadece beynim benimle konuşmasın istiyorum demiştim ilk gittiğimde düşünmek sorgulamak hatırlamak istemiyordum sonra gittikçe sorular soruyor bir şekilde dökülüyor herşey mesela şuanki ben olsam iki sene önce üzüldüğüm seyler icin tırnağımı oynatmam ha tabiki iyiki gittim rahatladım belki aşamazdım kendim
 
Sanırım anlatamazdim,büyük problemrimin olduğu dönemde gittiğimde hep üstün körü anlattım açamadım içimi,sanki dışardan duyulacak ne kadar gucsuz olduğum çıkacak ortaya gibi hissettim.
Zaman zaman hepimiz biraz daha zayıf hissederiz. Hiçbirimizin her türlü sıkıntıya müthiş bir güçle karşı koyacak bir zırhımız yok değil mi? Zaten güçlü dediğimiz insanlar her konuda çok güçlü, zayıflar hep çok zayıf değil ki. Hepimiz bazı konularda güçlü, bazılarında daha az güçlüyüz. Bu bizi insan yapıyor :)
 
Çok teşekkür ediyorum
 
Paradan kaçınacağım diye merdiven altı belki de yüksek lisans bile yapmamış psikologlara giderseniz verim alamazsınız elbette. Bu kendini açma verim alma olayı da ilk seansta olmaz. Sihirli değnekleri yok bu insanların birkaç seans sizi dinleyip bazı şeyleri anlamaları gerekiyor. Ha tabii mesela arkadaşınıza eşinizle alakalı bir problem anlatınca “boşan,ayrıl” gibi saçma çözümler üretmelerine alışıksanız iyi gelmeyebilir çünkü psikologlar şöyle yap böyle yap demez. Size kendinizi bulma ve gerçek isteğinizin ne olduğunu bulmaya dair yol yordam gösterir. Fark etmediğiniz travmalarınızın farkına varabilirsiniz. Bir de seans ilerledikçe bazı insanlar gitmemeye başlar adeta kaçarlar. Bu çok sık rastlanan bir durum. Kişi çözündükçe ve iyileşmeye başladıkça kendinden ve bilinç altından kaçıp seansa devam etmek istemiyor bu yüzden de bazı psikologlar daha yavaş ve temkinli gitmeyi tercih ediyor.
 
herşeyimi çatır çatır anlatıyorum valla,hiç utanmam sıkılmam yok,
anlatmasam nasıl çare olacak
bilgilerimin sadece onda kalacağı düşüncesi, dert ortağım olması, birbirimizi tanımamamız vs. beni rahat hissettiriyor..
 
benim piskologum ilk bes seans tanisma dönemimiz demisti. 5. seansin sonucunda bana güveniyormusun benimle yeni hayata hazirmisin dedi. ben seni hastam olarak kabul etmeye hazirim dedi.

bende ivet ivet ivet dedim. terapim iki sene sürdü. aklimda kalan tek sey: su an yapmam gereken sey sadece derin bi nefes alip vermek. sen baskalarindan sorumlu degilsin
 

kimseye anlatamam.
maalesef.
ama bundan şikayetçi miyim?
asla.
herkesin kendine göre bir tarzı var.
anlatan da kendine göre ama anlatmayan da.
biraz da başedebilmekle alakası var.

bir de iyisini bulmak zor.
maalesef hastaların özel sırlarını ifşa eden çok.
hele ki sosyal medya gibi modern zaman açmazları olduktan sonra.

emin olmadan güvenmeyin derim.
ama emin olduktan sonra tabii ki anlatın.
içiniz rahatlar en azından.

yalnız her denilene inanmayın.
o da Allah değil neticede :)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…