canım seslerini kesmek için gideceğim doktora...
eğer doktor ilacı lüzumlu görüp de verirse, ben de kullanmazsam bu sefer de onun için söylenecekler.
bi gideyim de hayırlısı ya..
sağol yine de bu anlayışlı yorumun için :)
Neyse ki kilo alabildim. Benim de günlerce yemek yemiyim aklıma gelmezdi, artık ellerim titrer, gözlerim kararır, öyle anlardım yemek yemem gerektiğini, oda bir kaç lokmadan sonra tıkanırdım. Sorunun şuan için önemsiz olabilir ama demişler ya 'yılanın başını küçükken ezeceksin' sorunun büyümeden halletsen daha iyi olur, nacizane tavsiyem...
bana kalsa 60 olmak isterimde bu istahla o kadar abartmiyim diyorum olamam cunku
55 iyidir ah bi 55 olsamm
55 cokmu kilolu duruyor :26:
dur Tweety naptın sen,bizim boyumuzda 60 kilo düşünemiyorum.55 çok kilolu durmuyor,yani bana kimse kilolusun demedi ama 52 daha iyi duruyor bence.
tmm bende zayifim ama #yemek yemeyide cok severim.merhaba kızlar
sinir ettiler beni
annem psikoloğa gitmem için baskı yapıyor bana teyzemle birlikte
psikoloğa gitmemi gerektirecek bir şeyim olduğunu düşünmüyorum
gerek duymuyorum yani
zayıflık problemim var, yemek yemeyi sevmiyorum pek fazla, bazı günler hiç yemek yemek aklıma gelmez. işte bu yüzden de psikoloğa gitmem gerekiyormuş....
zayıflığımın bilincindeyim, nasıl kilo alabileceğimi de biliyorum, almam gerektiğini de. ama sınavımın geçmesini bekliyorum. tamam azimli biri değilim bazen çok erteliyorum bunu ama büyütülecek bir şey de değil. anoreksik değilim çok şükür, yani kendimi şişman görmüyorum, ya da kusarak zayıflamaya çalışmıyorum. zayıflığımdan rahatsızım ben de.
bi de annem ve babam 3 yıldır ayrı, işte boşanma yüzünden de sıkıntılarım varmış falan filan, boşanmalarına en çok sevinen ben olmuştum halbuki. etkilenmedim bile hiç, kötü ayrıldılar baya ve ayrılmaları benim için daha iyi oldu diye düşündüm hep.
bir diğer sebepse benim sessiz, sakin, içime kapanık biri olmam. yani dünyada çeşit çeşit insan var, hepsi bir olmak zorunda değil, hepsinin ayrı bi karakteri var. ben de böyleyim yani napayım. sıcakkanlı konuşkan biri değilim işte, ama yakın arkadaşlarıma karşı farklıyım tabi, neredeyse bütün arkadaşlarım benim için hep, eğlenceli, komik gibi şeyler söyler.
ama pek bir şey paylaşmadığım insanlarla öyle muhabbet etmeye, konuşmaya gerek duymuyorum basit bir şey yani bu. işte ailem bunu tuhaf algılıyor.
bi insanı zorla psikoloğa götürmeye çalışmak diye bir şey olur mu ya..
asıl kendilerinin gitmesi gerek ama neyse.
yine de gidicem en azından söylenmezler daha fazla.
vallahi gülüyorum bu olanlara.
hayır ne anlatacağımı da bilmiyorum ki doktora
gitcem orda sus pus
60 mıııı
ßu ne yav butun kk zayifliktan olüyor,yemek yemek kimsenin aklina gelmiyor..
Hele tvety sana dicek bisi bulamiyorum bacim,acliktan uykun kacmis,en son anliyabilmissin
hele bu aralar,benim bir gunde yedigimi Tevtyim kac gunde yer acaba
peh.. 
Bugün gittim kızlar annem ve teyzemin bütün ısrarları yüzünden :)
öncelikle, psikoloğa değil, psikiyatra gittiğimi belirteyim.
randevum yarım saat sürdü sayılır.
benimle teyzem de gelmişti. benimle biraz konuştuktan sonra teyzemi de çağırdı.
açıkçası oraya verdiğim paraya, sabah yarım bıraktığım uykuma, teptiğim o yola acıdım :)
HİİİİÇÇÇBİİİİRRR etkisi olmadı bana :)
annemin gelip kendisiyle görüşmesini söyledi onun kendi sorunları, kaygıları için.
ben doktora yemek sorunumu ve ailemin beni içime kapanık bulduğunu söyledim.
yemek sorununun üşengeçliğimden dolayı olduğunu belirttim.
o da sorunumun üşengeçlik olduğunu, kendimi ihmal ettiğimi söyledi aynı şekilde ve vitamin verdi..
10 gün içinde tekrar gelmemi söyledi ama okulum açılıyor ve devamsızlık yapma hakkım kalmadı hiç.
ki gitmeyi de düşünmem bir daha. açıkçası çok gereksiz buldum kızlar.
benimkisi biraz gıcık bi kadındı. robot gibiydi.
