Eşim evlenmeden önce psikoz teşhisi ile hastaneye yatarak tedavi görmüş, bilgim yoktu ve kısa evlilik sürecinde mantığıma oturtamadığım bir temele dayandıramadığım bir çok şeyler var,eşim “iyileştiğimi düşünerek evlendim ve sana söylemek istemedim “diyor ama evlilik hayatımız bir türlü rayına girmediği için boşanmayı düşünüyorum,hastane tedavi terapi teklifleri sundum hepsine son derece kapalı…Şimdi bir sürece gireceğim ve bilmek istiyorum bu davranışların ne kadarı hastalık temelli ya da hastalık temelli mi???
Eşimdeki durumlar
1)Karar vermekte zorlanıyor,bir konuyu kafasında halletmesi en az 3/4 gününü alıyor
2)Kafasında bir şey varsa bunun aksi hiç bir fikri kabul etmiyor ve size kabul ettirmek için istemli ya da istemsiz tüm yolları deniyor
3)İnsan ilişkileri çok zayıf yaşadığımız ev ev ve anne evinden başka bir yere gitmek istemiyor bu konuda çok çalışıyoruz sosyal ortamlarda fazlasıyla yalnız kalıyorum
4)Beni kendi halime bırak ben böyle iyiyim modunda, en iyi zamanlarımızda bile üç gün ayrı kalsak aramaz , arasa da ilişki hep mesafeli
5)Kendi dünyasında mutlu karanlık bir oda ve netflix başında haftalar geçirebilir, kanlı korkulu ,şiddet içerikli şeyler izlemeyi seviyor ve onların onu gerçek hayattan uzak tuttuğunu ve bunun ona iyi geldiğini söylüyor
6)”Ben hayatı en asgari düzeyde yaşıyorum, kimse bana ilişmesin kimse benden beklentiye girmesin “ cümleleri
7)Tedavi sürecinde hastanede yatmış ilaçları kendisi bırakmış ve kendisi iyi olduğunu söylüyor
8)En ufak sorunla bile mücadelesi günlerini alıyor ve bir şey ondan ısrarla istendiğinde ya da tartışma ilerlediğinde gözünün döndüğüne şahit oldum
9)Koltukta kıvranır gibi yatıyor ve depresyonda olduğunu,acı çektiğini,kafasının içinin dolu olduğunu ve hiç boşaltamadığını söylüyor
Aklıma gelen olursa daha yazarım, google den baktığım halisünasyon,ses duyma vs durumlarına şahit olmadım ama yok da diyemem çünkü benimle hemen hemen hiç bir şey paylaşmıyor sadece çok sakin çok sessiz bir insan ve kabuğuna çekili kendi dünyasında birçok vitamin takviye kullanıyor yani içinde çok şey baskılıyor da olabilir mi bilmiyorum,yorumlarınızı bekliyorum
Bilemiyorum ,bu yazdiklariniz ama çok insanda var ,birazda mizac.
Mesela ben aciri derecede zor karar veririm ,hatta alacağim bir kiyat için bile bazen 2-3 gün uğraşirim.
2)eşimde kendi fikrine takintili onu ikna etmek çoook zor daha doģrusu beni ikna etmek için her yolu dener.
3)+4) ilişki kurma eksikliği yetiştirme tarzindan olabilir.
daha cok sosyal fobiye yatkin Siz her seferinde teklif edin dişari cikmaya ve asla onun davranişlarini eleştirmeyin.
Yani ,niye cevab vermedin yada niye soğuk durdun ,niye katilmadin diye.
Kalabalik ortamlarda kendini onaylandiģini hissederse yavaş yavaş acilir
5) en cok burasi beni korkuturdu .Hiç sevmem korku ve şiddetli filmleri .Birde baktikca onlarin normal olduğunu algilamaya başlar .şiddeti hayatin bir parcasi olarak görür.
Amerikada bir araştirma sonucu amok yapan ve keyfi üzerine öldüren genclerin coğu siddet icerikli filmleri cok fazla baktiklari cikti.Onlar icin doğal olmuştu .
Bunu azaltmazsa boşanacağinizi söyleyin
6) ???
7) tam olarak niye yatmiş hastanede ?
Bu yazdiklariniz üzerie kimse hastaneye yatirmaz
8)ilaclari birakmasi bazen hastaliğa bağli .
9)Hmmm..koltukta kivranarak yatmak hic anormal değil .
Kafasi dolu olduğu boşaltamadiğida anormal değil
Cok insanda olan seyler.
Ben hekim değilim ama bu yazdiklarinizin hic birini hastalik olarak görmüyorum.
Eğitimsizlik ve kötü cocukluk gecirmiş olabilir.
Psikologla davraniş terapisi ile düzelir .
Daha fazla sosyal hayata karişmasi gerekiyor ama istemeli ,caba göstermesi gerekir.
Burda haklisiniz sizin elinizden gelenler sınırli .
evet normal değiller ancak şizofren de değiller. Kime göre neye göre normal zaten, umarım arkadaşın da benim çevre gibidir daha kötüleri değildir
Söz cuk diye oturmuş
