- 26 Eylül 2007
- 6.481
- 22
- 358
- 44
karşımızda şeker gibi renkleri ile insanı ilk anda sarıp sarmalayan, romantik bir drama var: pushing daisies. ned isimli tatlı bir adamın enteresan hikayesini izliyoruz. bölüm, ned'in, sahip olduğu ilginç özelliği keşfettiği çocukluk günleri ile başlıyor. çiçekli tarlaların arasında köpeğiyle koşturup oynayan ned, köpeğine bir arabanın çarpmasına ve güzelim köpeğin caddenin ortasında ölüvermesine şahit oluyor. köpeğinin başucuna çöküp tüylerine dokunduğu anda hayvan ayaklanıp koşmaya devam ediyor. ned, ölüleri canlandırabiliyor.
evde annesi ile mutfakta görüyoruz sonra ned'i, annesi turta pişirirken küt diye yere düşüyor. ned koşturup annesinin yüzüne dokunuyor, kadın ayaklanıveriyor. ama bir de bakıyoruz ki karşı evin bahçesinde oynayan küçük kızın babası düşüp ölüyor. yani ned'in bu gücü öyle bol keseden kullanılamıyor. canlandırdığı kişi bir dakika içinde yeniden ölmezse onun yerine başkası ölüyor.
bu kadar da değil. annesi gece ned'i yatağına yatırıp öpmeye kalktığında oracıkta düşüp ölüyor. anlıyoruz ki, ned birini canlandırdığı zaman bir daha ona dokunmaması gerekiyor.
ned (Lee Pace)'in büyüyüp turtacı olduğunu görüyoruz. ancak vanilya kokuları arasında sürüp giden sakin yaşamı bir anda değişiveriyor. onun bu gücünü farkeden müfettiş emerson (Chi McBride), ned'den yardım istiyor. ikisi birlikte, suçluların peşine düşüyorlar. bunu yaparken ned kurbanları bir dakikalığına uyandırıyor ve onlardan katili öğrenmeye çalışıyor.
bir gün ned, küçükken istemeden babasının ölümüne neden olduğu karşı komşu kızın, Charlotte (Anna Friel)'ın cinayetini öğreniyor. charlotte'a herkes "chuck" diyor. (evet bir chuck'ımız daha oldu) onu uyandırıp katilini öğreniyor öğrenmesine ama küçükken aşık olduğu kızla yeniden karşılaşmak onu sarsıyor ve ölmesine izin veremiyor. işler böylece karışıyor.
dizinin yaratıcısı, gene ölülerle uğraştığımız dead like me'nin mucidi bryan fuller.
(alıntı)