Reddedilme psikolojisi

Yıllar önce bir erkek tarafından reddedilmiştim. Belki 15 yıl olmuştur. O günden beri kendimde bir değersizlik duygusu oluştu. Kendimi hiç beğenmem, sevilmeye layık görmem. Dış görünüşümü hiç beğenmem. Hep de dış görünüşümle uğraşırım. Yine de memnun olmam. Bundan dolayı sürekli galiba içten içe reddedilme duygusu yaşadığımdan mı bilmiyorum, görüşmek isteyen erkekleri baştan reddediyorum. Yani sürekli bir bahane buluyorum, ve daha ilk görüşmemizde reddediyorum. Sonra da niye yalnızım, evlenemedim diye üzülüp duruyorum. Yaş oldu 40. Arkadaşlarıma evlenmek istediğimi söylediğimde de sen hiç evlenmek istemiyorsun ki, bu enerjiyi bize vermiyorsun ki diyorlar. Bu ara sadece erkeklerle alakalı değil, kız arkadaşlarımla da bununla ilgili sorunlar yaşıyorum. Çok yakınıma yaklaşmalarına izin vermiyorum (cildimdeki sorunları görsünler istemiyorum gibi), konuşurken hep karşılarına geçiyorum, mesafeli oturuyorum. Bana dokunmalarından hoşlanmıyorum. Sürekli elimde ayna, yüzümde birşey var mı diye kontrol ediyorum. Veya sürekli diş fırçalamama rağmen acaba ağzım kokar mı diye tedirgin oluyorum. Ondan konuşurken hep ağzımı kapatıyorum. Bunun gibi sorunlar. Bunları nasıl aşacağımı da bilmiyorum. Fikirlerinizi bekliyorum.

Bir uzmanla gorustunuzmu? Hem reddedilirsenizde sorun nerde? Herkesin sizi sevmesi, begenmesi biraz garip olmazmi? Peri kizi bile olsan imkansiz. Bence bunu bir kabul edin. Kendinizi sevin digerleri sizi sevmis sevmemis ne fark eder?

Eskiden reddedilme durumları benim de yaşadığım olmuştu birkaç kez. Aynı şekilde bende de özgüven eksikliğine neden olmuştu bu durum. Hala yüzde yüz özgüvenli diyemem ben de kendime. Dediğiniz gibi biriyle buluşma konusu olsa ben de gerilirdim büyük ihtimalle. Ama size şunu tavsiye edebilirim. Korkunuzun üstüne gidin. Buluşmak için kendinizi zorlayın. Ve bakış açınız o beni nasıl görür, beğenecek mi beğenmeyecek mi olmasın. Siz oraya karşı tarafı tanımaya gidiyorsunuz. Siz de beğenmeyebilirsiniz yani. Buna odaklanın. Uyumlu musunuz değil misiniz, önemli olan bu. Ha bu görüşmelere önem vermemeye de çalışın kendi içinizde. Çokça kişiyle görüşürseniz daha alışacağınıza inanıyorum ben. Bence siz bu konuyla ilgili psikolojik destek de almalısınız. Bir dönem ben de almıştım.

Aslında mükemmel olmak zorunda değilsiniz. İnsanların ağzı da kokabilir, cildinde yara da olabilir. Benim yanımdaki arkadaşımda bunlarla karşılaşsam yadırgamam ki sevgilinize karşı da mükemmel olmak zorunda değilsiniz. Her halini göreceğiz o insanın. O da aynı şekilde bizim.

Bacım canınamı susadın yahu er...kelimesinin geçtiği yerden kaçarak uzaklas sağlıklı ,güzel ve mutlu yaşamanın tek yolu bekarlık...sevgiler

prof34 .!.:

Bacım canınamı susadın yahu er...kelimesinin geçtiği yerden kaçarak uzaklas sağlıklı ,güzel ve mutlu yaşamanın tek yolu bekarlık...sevgiler

Genişletmek için tıkla...

İlla dertsiz başına dert alacak