Biraz baktım ama otizmli insanlar genelde yalnız oluyormuş ben hayatımın hiçbir döneminde yalnız değildim, göz kontağı kuramama gibi bir sorunum da yok, rutin olayları zaten sevmem onun dışında iletişim başlatamama gibi bir sorun varmış ben çok rahat başlatırım ama devamını getiremem işte. Yok gibi duruyor şimdilik ama yine de uzman görüşü alsam iyi olacak sanırım
Ben otistik olduğunu düşünmüyorum canım. Sadece önceki yorumlardan biri için belirttim istersen aklında şüphe varsa bakabilirsin diye. Bence psikolojik yani ben herhangi bir gelişimsel bozukluğun olduğunu düşünmüyorum. Okulunun psikolojik danışma servisinden randevu almayı denemelisin, bir de iyi hissetmek adında bir kitap var tavsiye ederim canım.
Antidepresani birak o belki yan etki yapmis olabilir ya da kafaniza gore kisi yoktur cevrenizde o yuzden de mutlu olamiyorsundur kimbilir. Birde şu da var zaten kimse dort dortlukte degil.Kötunun de kotusu var tabiki hersey karinca kararinca olabiliyor malesef.Mutlu olmalisinizki yinede derslerinize devam edebiliyorsunuz saglikli bir sekilde.Yani demem o ki boyle ufak seyleri buyutmeyelim. bu sekilde oldugunuz hem bir yonden daha iyi yani mesafeli oluyorsunuz bir yonden o da istem dışı ama samimi degilsiniz en azindan cunku disardan bir kimse ile ne kadar samimiyet kurulsa bir pruz cikiyor haliyle
Aslında şöyle özendiğim, yaşamak istediğim hayatlar var. Maddi durumumuz çok iyi değil memur çocuğuyum o yüzden çoğu hayallerimi yaşayamıyorum. Ben de hayallere sığınıyorum. Benim ailem de içine kapanık bir aile insanlarla beraber büyümedim, yalnızdım; ağzım da iyi laf yapmaz. Alışık değilim insanlara sanırım o yüzden bu halim, muhabbet etmeyi bilememem
Aslında şöyle özendiğim, yaşamak istediğim hayatlar var. Maddi durumumuz çok iyi değil memur çocuğuyum o yüzden çoğu hayallerimi yaşayamıyorum. Ben de hayallere sığınıyorum. Benim ailem de içine kapanık bir aile insanlarla beraber büyümedim, yalnızdım; ağzım da iyi laf yapmaz. Alışık değilim insanlara sanırım o yüzden bu halim, muhabbet etmeyi bilememem
Hayallere siginman çok doğal ben de çok hayalciyimdir. Savunma mekanizmasi bence bu. Depresyon olabilir mi sendeki ? Çok unutkanim bu ara, yazdiysan böyle bir şey kusura bakma canım unutmuş olabilirim.
Aslında şöyle özendiğim, yaşamak istediğim hayatlar var. Maddi durumumuz çok iyi değil memur çocuğuyum o yüzden çoğu hayallerimi yaşayamıyorum. Ben de hayallere sığınıyorum. Benim ailem de içine kapanık bir aile insanlarla beraber büyümedim, yalnızdım; ağzım da iyi laf yapmaz. Alışık değilim insanlara sanırım o yüzden bu halim, muhabbet etmeyi bilememem
Hayallere siginman çok doğal ben de çok hayalciyimdir. Savunma mekanizmasi bence bu. Depresyon olabilir mi sendeki ? Çok unutkanim bu ara, yazdiysan böyle bir şey kusura bakma canım unutmuş olabilirim.
Muhafazakar değil de benim hayallerim pek türk kültürü, yapısına uymuyor diyebilirim. Çevrem biraz dedikoducudur da sırf bu yüzden sosyal medyayı bile rahatlıkla kullanamam. Mesela örnek olarak söylüyorum bikinili fotoğraf atmak istesem veya sevgilim olsa ve tatile gittiğimiz fotoğrafları paylaşsam bütün akrabalar, tanıdıklar arasında ben konuşulurum bu da ailemi -onlar çok karışmasa da- üzer ben de buna üzülürüm. Direkt değil ama dolaylı yoldan bir kısıtlama var. Yine de istediğim hayatı yaşamaya çalışoyorum ama by sefer de istediğim insan olamıyorum
Peki hiç araştırdın mi canım, yani okudukların,duyduklarin arasından sana en çok benzediğini düşündüğün bir rahatsızlık var mı? Belki bu bir rahatsızlık değildir senin mizacın böyledir. İlla insanlarla yakınlaşmak zorunda değilsin ki yakın arkadaşların da varmış , demekki sosyal ilişkilerini kisitlamiyorsun. Umarım bir psikolog arkadaş okur konunu, daha sağlıklı yorum yapar.