Size inanamıyorum.
28 yaşındayım.Benden 2 yaş küçük erkek kardeşim var.
Benim kardeşim de çok zor biridir kişilik olarak.Spor yaptığı için yemeğini bile özel ister yağsız,tuzsuz. Normalde makineye çamaşır atar bulaşığı makineye koyar çıkarır . Bunlara rağmen her zaman anneme de ihtiyaç duyar.
Anneme hiç bir zaman bunları yaptı diye karaktersiz demedim diyemem Allah korusun. Yada kardeşime ruh hastası diyemem ablayım ben ne olursa olsun kardeşim canım kanımdır. Benim kardeşime de zamanında herkes bazı şeyleri tembih etti , hiç kimse böyle bir durumda ağzına sağlık demez zaten.
Çok kalabalık bir aileden gelmeme rağmen evlendikten sonra bulunduğum şehirde sadece kayınvalidem,ben eşim ve oğlum varız , başka ne eşimin ne de benim ailemden kimse yok . Kayınpederim 2 sene önce vefat etti . Kayınvalidemi tutacak hiç birşey olmamasına rağmen oğlumu çok zorda kalmadıkça hiç bırakmadım, ki KV dem 48 yaşında. Zamanında eşimi ve görümcemi büyütmüş zaten ,okutmuş ,evlendirip barklandırmış kaç yaşına gelmiş kadın hastalık sahibi olmuş.
Bekarlığım da bile kimseye güvenerek çocuk yapmam dedim. İnsanlar zamanında büyütmüş görevini yapmış bırakın dinlensinler azcık.
Çocuk sizin , siz bakıcı tutup baktırdıktan sonra anneniz karışamaz. Alır karşınıza konuşursunuz.
3 aylık bebeği bırakıp tatile gittiniz diye herkes sizin gibi evladını bırakmak zorunda değil, kaç yaşında olursa olsun evlat evlattır.
Annenize karaktersiz diyeceğinize önce bir kendinize bakın .
