- 9 Mayıs 2019
- 1.837
- 2.721
- 63
- Konu Sahibi Evlat Kokusu
-
- #41
40 yaşımın garantisi yok ki. Hayat bugünden ibaret insanlar için. Normalde evlenmeden önce az biraz yatirim yapardim ama evlendikten sonra eşimle sürekli birseyler yaptigimiz icin olmuyor. Çünkü zaman cok kiymetli esim için. Yurtdisinda herkes böyle. Kimse bir yatirim yapayım cocugum rahat etsin olayina girmiyor. Girseler bile sıkıntıya sokmuyorlar kendilerini. Bugünkü bugün yeniyor yanina kar sadece gezdiklerin yediklerin eglendiklerin vs. Kaliyor. Üzüm üzüme baka baka karariyor sanirim gercektende. Ama karton bardakta kahve de icemeyeceksem niçin çalışıyorum. Bu dünyada misafiriz ve diger tarafa eli bos gidecegiz. Bir yakinimin esi böyle hep bir yerlere yatırım yapar maddi güçleri o kadar yerindeyken hep yatirima atar ve evlerinde bir bilgisayarları bile yok. Tek eglenceleri yedikleri yemek. Bu kadarina gerek yok. Ben yokluk cekmek ya da yatirim yapmak icin evlenmedim.Herkese merhaba.
Hayata sizleri ne mutlu ediyor.
Kurulu bir oyuncak gibiyim..
Sabah işe gel çalış, akşam eve git yemek yap çocukla ilgilen, dağınıklığı toparla uyu tekrar uyan tekrar uyu tekrar işe gel.. Hafta sonu dip köşe temizlik, ütü, çamaşır derken 2gün ancak yetiyor çocuğa ayırdığım 3 4 saat onunla aktivite yaparken yorulsam da öyle kendime zaman ayırmış oluyorum..
Temizlik için yardımcı gelsin fikri için oraya harcanacak para ancak çocuğun masrafı için yetiyor çünkü çok borç var. Eşim 40yaşından sonra borç ödemek zor mantığıyla 400 milyar borç yaptık pandemi olunca da ucu ucuna yetiyor.
Bi sahilde karton bardakta kahve içmek bile lüks bana göre artık ama ona bile zamanı yok eşimin borç var diye çalışma aşkı. Bizim için çabalıyor ama gelecek garantisi olan bişey değil desem de değişen bir şey yok çocuğımuz rahat eder o zaman da diyor belki haklı ben abartıyorum kim bilir..
Kızlar 40dan sonra mutlu olmak için mi 9 yıl böyle sürmeli hayat
Ruhum yok sanki son zamanlarda.
Heyecan mutluluk nasıl bir his unuttum.
Yorulmak tek yaşadığım duygu...
Bazen ağız dolusu çığlık atma duygusu, bazen ağlama duygusu yaşıyorum. Hiç arkadaşım yok olsa da böyle şeyler herkese anlatılmıyor biz kadınlar bazen mutlu bilsinler isteriz. Yada ben öyle düşünüyorum genel olarak değil belkide ama şu hayat çok yoruyor beni.
Ben neden evlendim diyorum anne olmak mükemmel bişey ama evlilik çok çok zor bişey. İçimi dökmek istedim bende buraya. Sağlıkla kalın.
Evlilik öncesi böyle bişey sırulsaydı kabul etmezdim borç herkes ödüyor ama yüklü borç ödemek çok zor çok.Kotu bir ornek belki ama tanidigim bir kari koca yillarca calisti cababaladilar bir ev yaptirdilar. Kadin bir hevesle içini döşedi nasil mutluydu.
Ama eve yerlestikten asagi yukari 1 ay sonra vefat etti, kazada...
40 yaşini goreceginin garantisi yok kimsenin veya o yaştan sonra keyfini surecek psikoloji ve saglikta olacak misiniz yada?
Bir karton bardakta kahve lüksse o evi de almayiverirdim ben. Dunyanin bin turlu hali var ama kendinizi sikmadan kenara az az biseyler koysaniz da olurmuş nebileyim.
Böyle düşünüyorum diye sen hiç birşeye sahip olmak istemiyorsun yerimizde sayalım istiyorsun diyor eşim.Güzel günler göreceğiz diye bu günlerdeki güzellikleri kaçırıyoruz.Her yaşın ayrı bir güzelliği var ve para gelir ama zaman gelmez.Ne olur böyle garanti şeyler için kendi hayatınızı mahvetmeyin.Yarının bile garantisi yokken,9 koca sene bir beton yıgını icin hayattan vazgecmek dogru değil.Birikim gerekir doğru ama birikim azami harcamalardan sonra kalanla yapılır diye dusunuyorum
Çalışıp çalışıp maaştan eline 300tl ancak kalması, hem çalışıp hem evin çocuğun sorumluluğu olması çokta mutlu etmiyor inanın. Keşke eşim de yatırım hırsı olmasa da ben sıcak çorbamı yapıp çocuğumla ilgilensem. Demekki sanretmem gerekiyor muş.en azından çalışıyorsunuz siz farkında olmadan kafanız dagiliyordur orda e para da kazanıyorsunuz...peki ya eve tikilip cocuklarin eşin kölesi olsanız daha mı mutlu olacaktiniz
Herkese merhaba.
Hayata sizleri ne mutlu ediyor.
Kurulu bir oyuncak gibiyim..
Sabah işe gel çalış, akşam eve git yemek yap çocukla ilgilen, dağınıklığı toparla uyu tekrar uyan tekrar uyu tekrar işe gel.. Hafta sonu dip köşe temizlik, ütü, çamaşır derken 2gün ancak yetiyor çocuğa ayırdığım 3 4 saat onunla aktivite yaparken yorulsam da öyle kendime zaman ayırmış oluyorum..
Temizlik için yardımcı gelsin fikri için oraya harcanacak para ancak çocuğun masrafı için yetiyor çünkü çok borç var. Eşim 40yaşından sonra borç ödemek zor mantığıyla 400 milyar borç yaptık pandemi olunca da ucu ucuna yetiyor.
Bi sahilde karton bardakta kahve içmek bile lüks bana göre artık ama ona bile zamanı yok eşimin borç var diye çalışma aşkı. Bizim için çabalıyor ama gelecek garantisi olan bişey değil desem de değişen bir şey yok çocuğımuz rahat eder o zaman da diyor belki haklı ben abartıyorum kim bilir..
Kızlar 40dan sonra mutlu olmak için mi 9 yıl böyle sürmeli hayat
Ruhum yok sanki son zamanlarda.
Heyecan mutluluk nasıl bir his unuttum.
Yorulmak tek yaşadığım duygu...
Bazen ağız dolusu çığlık atma duygusu, bazen ağlama duygusu yaşıyorum. Hiç arkadaşım yok olsa da böyle şeyler herkese anlatılmıyor biz kadınlar bazen mutlu bilsinler isteriz. Yada ben öyle düşünüyorum genel olarak değil belkide ama şu hayat çok yoruyor beni.
Ben neden evlendim diyorum anne olmak mükemmel bişey ama evlilik çok çok zor bişey. İçimi dökmek istedim bende buraya. Sağlıkla kalın.
Size katılmıyorum. Kendine zaman ayıran insanlar var keyif aldığı şeyleri sırf borç var diye ertelemeyen insanlar var, gelecek gelecek.. Şu gelecek kaygısı hiç ama hiç yok bende dün boğazıma ekmek takıldı öle bilirdim hani gelecek??? Gerçekten geleceğe bağımlı insanları anlamıyorum eşimi de anlamıyorum bu konuda yaşayalım bakalım 10 yıl daha sözleşmemiz var gibi. Sizi de anlıyorum ama gerçekten ölüm ensemiz kadar yakın geçim çok zor hemde ama ömür geçiyor sonuçta.43 yaşından bildiriyorum, borcumuz yok çocukta yok ama aynı şekilde yaşıyorum
Bu ülkenin şartları ağır, geçim zor, gelecek kaygısı herkeste var
Ve ara sıra olan değişiklikler dışında yaşamak böyle bir şey, ne yaparsan yap sonunda rutine dönüyor.
Aynisi bendede mevcut esim cocuklarla ayni saatte ise gidiyor cocuklar saat 3 de esim 5 de eve geliyor evin butun isi bende alisveris kagit kürek isleri cocuklari al götur doktor randevulari esim geliyor dus yemek yatak hergun ayni hafta sonuda hic bir sey anlamıyorum nasi gecio birde corona bir de kıs depresyonu ayyy bende bagirmak istiyorum rahatlarim belkiHerkese merhaba.
Hayata sizleri ne mutlu ediyor.
Kurulu bir oyuncak gibiyim..
Sabah işe gel çalış, akşam eve git yemek yap çocukla ilgilen, dağınıklığı toparla uyu tekrar uyan tekrar uyu tekrar işe gel.. Hafta sonu dip köşe temizlik, ütü, çamaşır derken 2gün ancak yetiyor çocuğa ayırdığım 3 4 saat onunla aktivite yaparken yorulsam da öyle kendime zaman ayırmış oluyorum..
Temizlik için yardımcı gelsin fikri için oraya harcanacak para ancak çocuğun masrafı için yetiyor çünkü çok borç var. Eşim 40yaşından sonra borç ödemek zor mantığıyla 400 milyar borç yaptık pandemi olunca da ucu ucuna yetiyor.
Bi sahilde karton bardakta kahve içmek bile lüks bana göre artık ama ona bile zamanı yok eşimin borç var diye çalışma aşkı. Bizim için çabalıyor ama gelecek garantisi olan bişey değil desem de değişen bir şey yok çocuğımuz rahat eder o zaman da diyor belki haklı ben abartıyorum kim bilir..
Kızlar 40dan sonra mutlu olmak için mi 9 yıl böyle sürmeli hayat
Ruhum yok sanki son zamanlarda.
Heyecan mutluluk nasıl bir his unuttum.
Yorulmak tek yaşadığım duygu...
Bazen ağız dolusu çığlık atma duygusu, bazen ağlama duygusu yaşıyorum. Hiç arkadaşım yok olsa da böyle şeyler herkese anlatılmıyor biz kadınlar bazen mutlu bilsinler isteriz. Yada ben öyle düşünüyorum genel olarak değil belkide ama şu hayat çok yoruyor beni.
Ben neden evlendim diyorum anne olmak mükemmel bişey ama evlilik çok çok zor bişey. İçimi dökmek istedim bende buraya. Sağlıkla kalın.
Bu pandemi dönemi biterse inşallah biraz daha rahatlarsınız.Herkese merhaba.
Hayata sizleri ne mutlu ediyor.
Kurulu bir oyuncak gibiyim..
Sabah işe gel çalış, akşam eve git yemek yap çocukla ilgilen, dağınıklığı toparla uyu tekrar uyan tekrar uyu tekrar işe gel.. Hafta sonu dip köşe temizlik, ütü, çamaşır derken 2gün ancak yetiyor çocuğa ayırdığım 3 4 saat onunla aktivite yaparken yorulsam da öyle kendime zaman ayırmış oluyorum..
Temizlik için yardımcı gelsin fikri için oraya harcanacak para ancak çocuğun masrafı için yetiyor çünkü çok borç var. Eşim 40yaşından sonra borç ödemek zor mantığıyla 400 milyar borç yaptık pandemi olunca da ucu ucuna yetiyor.
Bi sahilde karton bardakta kahve içmek bile lüks bana göre artık ama ona bile zamanı yok eşimin borç var diye çalışma aşkı. Bizim için çabalıyor ama gelecek garantisi olan bişey değil desem de değişen bir şey yok çocuğımuz rahat eder o zaman da diyor belki haklı ben abartıyorum kim bilir..
Kızlar 40dan sonra mutlu olmak için mi 9 yıl böyle sürmeli hayat
Ruhum yok sanki son zamanlarda.
Heyecan mutluluk nasıl bir his unuttum.
Yorulmak tek yaşadığım duygu...
Bazen ağız dolusu çığlık atma duygusu, bazen ağlama duygusu yaşıyorum. Hiç arkadaşım yok olsa da böyle şeyler herkese anlatılmıyor biz kadınlar bazen mutlu bilsinler isteriz. Yada ben öyle düşünüyorum genel olarak değil belkide ama şu hayat çok yoruyor beni.
Ben neden evlendim diyorum anne olmak mükemmel bişey ama evlilik çok çok zor bişey. İçimi dökmek istedim bende buraya. Sağlıkla kalın.
40 yaşından sonra borcumuzun bitme zamanı olduğu için öyle örnek verdim. Mesela o yaşta 10yıllık bi borca girip 50 yaşında borcun bittiğine umut etmek korkutucu geliyor. Geldim 40 yaşına gezmek istiyorum araba kullanmak, yeni yerler keşfetmek. Yıllarca çalış ama sonuca gelince hayat şartları zor diye sadece malın mülkün oldu işte yine içinde ukte kaldı hayat zoruma giden de bu zaten. En olgun çağına gelip hayat şartları seni yönetsinPardon da 40 yaşından sonra borca girilmez vs nedir? 40 yaş bu ya hayatın en güzel yılları. Sanki emekli el ayak çekilmiş gibi 40 yaşa bu kadar anlam yüklemek nedir?
Herkes ister ev sahibi olmak ama zorlamak yıpratıyor insanı..Bu pandemi dönemi biterse inşallah biraz daha rahatlarsınız.
O yüzden en güzel yıllarımı ipotek altına almadım. yemeden içmeden kesip yıllarca borç ödemek mantıklı gelmiyor bana. Varsın ben de ev sahibi olmayayım ne yapayım.
evet isterim ev sahibi olmayı ama mutluğum daha önemli. O borcun altına girmeyi gözüm kesmiyor. Çok zor Allah yardım etsin borç ödeyenlereHerkes ister ev sahibi olmak ama zorlamak yıpratıyor insanı..
En olgun cağına gelmek hepimize kısmet olacak mi onu da bilmiyoruz. Izmır de 15 sn de evim eşyalarım deprem de gitti şükür canımız kurtuldu. Bir sürü insan evlatlar anne babalar vefat etti. Virüs aldı başını gidiyor. Bugün de doyasıya yasanmali.40 yaşından sonra borcumuzun bitme zamanı olduğu için öyle örnek verdim. Mesela o yaşta 10yıllık bi borca girip 50 yaşında borcun bittiğine umut etmek korkutucu geliyor. Geldim 40 yaşına gezmek istiyorum araba kullanmak, yeni yerler keşfetmek. Yıllarca çalış ama sonuca gelince hayat şartları zor diye sadece malın mülkün oldu işte yine içinde ukte kaldı hayat zoruma giden de bu zaten. En olgun çağına gelip hayat şartları seni yönetsin
Size katılmıyorum. Kendine zaman ayıran insanlar var keyif aldığı şeyleri sırf borç var diye ertelemeyen insanlar var, gelecek gelecek.. Şu gelecek kaygısı hiç ama hiç yok bende dün boğazıma ekmek takıldı öle bilirdim hani gelecek??? Gerçekten geleceğe bağımlı insanları anlamıyorum eşimi de anlamıyorum bu konuda yaşayalım bakalım 10 yıl daha sözleşmemiz var gibi. Sizi de anlıyorum ama gerçekten ölüm ensemiz kadar yakın geçim çok zor hemde ama ömür geçiyor sonuçta.
Beyefendi bir işte çalışıp birikim/yatırım yapıyor. Siz 3 işte çalışıyorsunuz. İşiniz, çocuğunuz, ev işleri. Davulun sesi uzaktan hoş. Öyle evde erkek olsam ben de çatır çutur borca girerim. Sabah kalk işe git, akşam gel hazır yemeği ye çocukla oyna TV seyret uyu.Çalışıp çalışıp maaştan eline 300tl ancak kalması, hem çalışıp hem evin çocuğun sorumluluğu olması çokta mutlu etmiyor inanın. Keşke eşim de yatırım hırsı olmasa da ben sıcak çorbamı yapıp çocuğumla ilgilensem. Demekki sanretmem gerekiyor muş.
O kadar katılıyorum ki size... Eşimin ailesi gece gündüz demeden çalışmış. Hala öyleler. Evleri arabaları var evet ama eşimin çocukluğu yok maalesef.12 binin tamamini bugun harcamak da dogru degil,
ama tamamini yarin icin biriktirmek de dogru degil.
borclarinizi yapilandirabilirseniz yapilandirin.
yoksa hadi her sey plana gore gitti diyelim,
40 yasinda borcu bitirdiniz,
cocugunuz da genc delikanli oldu,
baska masraflar da illa ki cikti ama siz zaten hazirliklisiniz onlara da.
Evet cok mu guzel peki,
kimseye anlatacak bir aniniz yok, calismak calismak calismak,
bu kadar,
gittim gezdim gordum yok,
su hobim bu hobim var yok,
o yok bu yok,
bakin kendiniz bile kendi hayatinizdan sikilmissiniz.
maalesef cocugunuz da sikilacak, kendini disari atacak,
cocugunuzun arkadaslari olacak ama eve getirmeyecek, cunku anne babanin genc nesille paylasacagi bir hayat deneyimi yok.
ben yasli insanlarla konusmayi cok severim, oyle guzel hikayeleri olur ki,
sizin hikayeniz olmayacak,
cok uzucu bence...
yapmayin, hayati bu kadar iskalamayin bence.
Ben her zaman tasarruflu bir sekilde de hayatin yasanabilecegini savunurum,
ama sizin konunuzda cok zorlama bir tasarruf sekli var sanki, canin sikildiginda bir kafeye gidip cay icemeyecek duruma sokmamaliydiniz kendinizi.
Eşinizin 40 yaş korkusu var belki tramvası var bu konuda.Ama 30lu yaşların hiç mi anlamı yok ben çocuğa asla mal biriktirmem.Ama en iyi şartlarda yaşasın benimleyken evimden uçup gitmeden istediği gibi yesin içsin gezsin tozsun isterim.Gözü başkalarında kalmasın başka çocuk ve ailelere özenmesin geçmişe dönüp baktığında ne güzel ne rahat bir çocukluk geçirmişim demesini isterim.Çocuğuma verebileceğim en güzel hediye mutluluk ve huzur dolu yıllar olmalı.Malım kendiliğinden artarsa tabii ki ben öldükten sonra zaten hepsi evlatlarımın.Biz nasıl yaptıysak onlar da yapar diye düşünürüm.Çok zor ama ya2. Çocuk olsun diyor bide 40dan sonra olmazsa diye.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?