aha haaa :)tayinim çıktı .burası çok küçük alışamadım vs vs.
eşyalarımda çok az
bir kanepe, bir baza, bir elbise dolabı,ütü,ütü masası,kitaplık,bir tüplü tv
çok eşyayı hiç sevmem.. yani ilerde çok eşya almam
annem de de ne fazlaysa atıyorum. annem atmamam için direniyor 
çok eşyayı hiç sevmem.. yani ilerde çok eşya almam
bir fiskos masamız var
Allah bin bereket versin canım benim. Kesiinlikle her noktasına katılıyorum.. bak ben orta okulda bir sene otobüsten inince aynı senin gibi yürüyordum hala da yaparım aynı şeyi bazen... ve o dönemde ayağımdqa bir timbeland model ayakkabı vardı. yağmur çamur okula giderim ayaklarım ıslanmış soğuk soğuk kedi gibi... offf çok sıkıntılıydı yaaa annemin umrunda değil pek falan... ama evet yokluk vardı ama tatlı zamanlardı ... ben de hatırlıyorum.. bence israf olan yere bereket girmiyor ona inanıyorum. Bir de börtüdür böcektir bulursan fakirdir azar azar verdikçe bir bereket olduğuna inanılırmış eskiden...
zaten millet atmaktan bahsediyor ya çoğu dağıtmak anlamında yani kimse direkt çöpe atmıyordur heralde kullnılacak durumdaki şeyleri (öyledir değil mi )... belki çok hıncı varsa.... o kadar yani
ben bununla ilgili bir şey demedim ki. fark ettiyseniz fiskos masasından bahsetken bende "atmak" olarak kullandım..
ben yemek dökmüyorum. tavuklara köpekelre falan veriyor.israf yaptığımız nokta ara sıra yemek dökmek...
gerçi fazla kaldığı zaman köpeklere veiroz ama yine de israf edilioo
acilll toparlanmak gerek
iiççiim acıdııı....
sadakadır yardımdır bu konular evett önemli elimden geleni yapıorum ALLAH ım kabul etsin inşaallah
ama sistemli olmakda olay bunu anladım ..
ozaman hayvanlar nasıl beslenecek biz vermezsek
bizim kültürümüze özgü bu davranışlar. yakınlarımız hemen her konuda karışmaları gerektiğini düşünüyorlar. ama bunu maalesef küçük yaşlarda değil de eşek kadar olunca yapıyorlar :) küçükken çocuk olduğun için önemsiz görünüyorsun. her gün ailecek birlikte oyun oynayan, evin tüm fertlerinin çocuklarla çocuk olup vakitlerini birlikte geçirdiği bir aile ben hiç görmedim.
6 gündür sigarayı bıraktım. öyle krizlerim falan olmadı. akşamları yatmadan canım çekiyor sadece
içip içmemek bir anlam ifade etmiyor sanırım bana. çünkü etrafım kalabalıkken aklıma daha geliyordu içmek..
6ay önce tayinim çıktı küçük bir ilçeye. personel olarak ta çok azız. gelen gidenimiz de yok. bu yüzden artık kıyafet almıyorum.. gerçekten çok kıyafetim var. yaz ayından beri almıyorum. bir iki şey aldım. oda bir yere gidersem giyeyim diye
şeker eskiden 2 tane atıyordum. 2 senedir teke düşürdüm. onuda bırakmalıyım herhalde bilemedim
buradaki sular çok kireçli. aslında iş yerinde de çay falan içmemem lazım. midem almıyor zaten çoğu zaman
artık okumak içinde kitap almıyorum. çünkü yerim yurdum belli değil.. kitaplarımın bir kısmı annemde bir kısmı bende.. taşınınca falan çok yük oluyor kitaplar. kütüphanemi bitirmeye çalışıyorum. diğer türlü iş arkadaşımın kütüphaneye üyeliği varmış.kendine almışken bana da kitap alıyor bazen. maddiyatından değil, düzenli bir yaşamım olmasından dolayı.
ben de bu ara bunu düşünür oldum hep. acaba e-kitap dönemine mi geçsem diye?
gerçi bilmiyorum kitabı koklamadan, sayfaları çevirmeden nasıl olur?
