- 13 Temmuz 2025
- 6
- 0
- 1
- 40
- Konu Sahibi birgaripben
-
- #1
Durun bi sakin olun yaşamak için tek sebep kocanızmıydı allah aşkına olur hayatta böyle şeyler ne bu hiddet ne bu celal,birde çocukların hayatıyla ilgili allah korusun neler söylüyorsunuz öyle,biraz şu yıkıldım ben boşandım ben kadın psikolojisinden çıkın hiç hoş değil bu tavır bu düşünceler,siz böyle sinir krizleri geçirdikçe hem çocuklarınızı hemde çevrenizi daha çok yorup daha çok yıpratıyorsunuz,ayrılmışsınız ailenizin evine gelmişsiniz iki laf soktular diye şu planladığınız senaryo normal ama ailenizmi anormal,boşanma davanızı açın maddi geliriniz olmadığını söyleyin sanırım bir dilekçe dolduruyorsunuz sonrasında nafaka isteyip boşanın,iş aramaya gitme dememişki kimse koşullar uygun hale gelince işte bulunur aşta bulunur,babanız iki laf etti diye hem kendinizi hem çocuklarınızı neden gözden çıkartıyorsunuz,toparlanıp bu psikolojiden acilen çıkın siz hişsohbet,olumlu,pozitif yapıcı bir tavır alırsanız etrafınızdakilerede yük olmazsınız çocuklarınızıda üzmezsiniz herşey yolunada girer,şuanda yolu siz tıkıyorsunuz köprüyü geçene kadar ayıya dayı diyeceksiniz mecbur,takmayın ayak uydurun evdekilere bir süre.Gercekten yazmam anlatmam lazım değilse hiç iyiye gitmiyorum.
Ailemden özellikle annemden umudum kalmadi artık. Kardeşlerim bı farklı ben farklıyım onlar için. Beni dedem ve babanneme bıraktılar şimdi ise o bağı aniden kurmami bekliyorlar. Üç çocuğum var. Nisan sonunda işten ayrıldım. Bir yil önce babaları evi terk etti ve beş kuruş vermedi cocuklari için. Hala boşanma davası açmadı onu bile benden bekliyor.
Artik çocuklara da kendime de aynı anda intihar etmeyi düşünüyorum. Onları kimseye emanet edemem.
Benim çocuklarıma hiç bakmayan annem kardeşimin çocuğuna bakacakmis. Kendime iş kurmaya çalışıyorum şehir dışına çıkınca desteğe ihtiyacım var diyorum ama kaç gün diye soruyorlar. Şimdi tek dertleri kızlarının düğününe gitmeyecek olmam.
Onlar yüzünden kaç kere sinir krizi geçirdim sayamadim. Beni o durumda bırakıp üç çocukla gittiler evlerine. Onlar için istedikleri gibi değilsem kusurlu benim. Benim de sevgiye ihtiyacım var. Tek sorun onların istediği mesleği yapmamış olmam. Gece o krizden sonra uyudum kaldım kedimiz evden kaçmış. Şimdi bir de onun acısı
Ben artık yaşamak için sebep bulamıyorum. Mesleğimde çok iyiyim ama dört aydır iş bulamadım. Babam bile bunu başıma kakiyor sürekli
Hayatta tek istediğim omzuma dokunup bu da geçecek diyecek birisi
Yorumlarda arkadaşlara katılıyorum davanı aç nafakanı çatır çatır al o adamdan. Annene de para karşışığı baktır çocuklara, para verirsen bakar belki. Bu sırada işe girersin çok başarılı bir iş kadını ve anne olacaksın. İşler ilerleyince çocuklara bakıcı tutarsın kimseye muhtaç olmaadan yaşamak şu aşamada zor her şey üst üste gelmiş. Dertler geçici. Pırıl pırıl çocukların var, kendine de onlara da hakıszlık etme. Gerekirse belediyenin yardımlarından faydalan pskiolojik desteklerden de ücretsiz yararlanabiliyormuşuz. Allah senin işlerini kolaylaştırsın. Hepsi geçecek inan ki geçecekGercekten yazmam anlatmam lazım değilse hiç iyiye gitmiyorum.
Ailemden özellikle annemden umudum kalmadi artık. Kardeşlerim bı farklı ben farklıyım onlar için. Beni dedem ve babanneme bıraktılar şimdi ise o bağı aniden kurmami bekliyorlar. Üç çocuğum var. Nisan sonunda işten ayrıldım. Bir yil önce babaları evi terk etti ve beş kuruş vermedi cocuklari için. Hala boşanma davası açmadı onu bile benden bekliyor.
Artik çocuklara da kendime de aynı anda intihar etmeyi düşünüyorum. Onları kimseye emanet edemem.
Benim çocuklarıma hiç bakmayan annem kardeşimin çocuğuna bakacakmis. Kendime iş kurmaya çalışıyorum şehir dışına çıkınca desteğe ihtiyacım var diyorum ama kaç gün diye soruyorlar. Şimdi tek dertleri kızlarının düğününe gitmeyecek olmam.
Onlar yüzünden kaç kere sinir krizi geçirdim sayamadim. Beni o durumda bırakıp üç çocukla gittiler evlerine. Onlar için istedikleri gibi değilsem kusurlu benim. Benim de sevgiye ihtiyacım var. Tek sorun onların istediği mesleği yapmamış olmam. Gece o krizden sonra uyudum kaldım kedimiz evden kaçmış. Şimdi bir de onun acısı
Ben artık yaşamak için sebep bulamıyorum. Mesleğimde çok iyiyim ama dört aydır iş bulamadım. Babam bile bunu başıma kakiyor sürekli
Hayatta tek istediğim omzuma dokunup bu da geçecek diyecek birisi
Artik çocuklara da kendime de aynı anda intihar etmeyi düşünüyorum. Onları kimseye emanet edemem.
Bu bir yardım çağrısıBu alenen suç! Kusura bakmayın gidin tedavi olun yumusak yumusak yazamıycam cocuklarını yok etmekten bahseden birisine kitap öneriyorsunuz kafayı mı yediniz siz ya? Acilen gidin tedavi olun ve umarım cocuklar alınır elinizden. İyi olmayabilirsiniz allah ıcınıze ferahlık versın ama cocukların canını siz vermediniz ne hakla ne hadle ya onları kımseye emanet edemem diyorsunuz? Size emanet edilmiş allah tarafından siz kim oluyorsunuz da onlarıda götürücem diyorsunuz ay bilmiyorum umarım birisi ihbar eder sizi
İnsan bu dünyaya yalnız geliyor yalnız da gidiyor... Anneye,baba,kardeş,eş hiç farketmez bize iyi oldukları sürece yanımızdalar ,değillerse siz de onları yok sayın. Zaten bu zamana kadar yanınızda olmamış insanların desteğini görmemek üzmemeli sizi.Valla geriye dönüp bakın geçmez dediğiniz neler geçti kimbilir .....Elbet bu da geçecek.Böyle çıkmazdayken kendimizi ne kadar çaresiz ve zavallı hissediyorsak atlattığımız zaman da o denli güçlenir ve meydan okuruz hayata. Ben mesela o kadar çok kişiden duymuşumdur ki çok güçlü çok eyvallahsızsın bunu nasıl başarıyorsun diye? Yapı deyip geçiştiriyorum da b.k yapı...Hayat bana öyle tokatlar attı ki o kadar üzdü ki...Artık hiç bir şeye üzülemiyorum.Gidene güle güle ,onunla doğmadım onunla da ölmeyeceğim. Sevgi ihtiyacınızı 3 tane can parçanız fazlasıyla karşılar ailenizinkine gerek yok.İnsanın ebeveyn sevgisine en çok ihtiyaç duyduğu zaman çocukluğudur .Onda olmayan anne baba bugün yanınızda olsalar kaç yazar.Dursun kenarda sevgileri.Başarılı olduğunuz mesleğiniz varmış en güzel tüfek elinizde merminiz yok onu da çok yakında bulursunuz inşallah.Hiçte savunmasız değilsiniz hayata karşı.Mesleğiniz nedir ? Hangi şehirdensiniz? Yaşları ne çocukların ? Belki iş konusunda yardımcı olabilecek biri çıkar.Gercekten yazmam anlatmam lazım değilse hiç iyiye gitmiyorum.
Ailemden özellikle annemden umudum kalmadi artık. Kardeşlerim bı farklı ben farklıyım onlar için. Beni dedem ve babanneme bıraktılar şimdi ise o bağı aniden kurmami bekliyorlar. Üç çocuğum var. Nisan sonunda işten ayrıldım. Bir yil önce babaları evi terk etti ve beş kuruş vermedi cocuklari için. Hala boşanma davası açmadı onu bile benden bekliyor.
Artik çocuklara da kendime de aynı anda intihar etmeyi düşünüyorum. Onları kimseye emanet edemem.
Benim çocuklarıma hiç bakmayan annem kardeşimin çocuğuna bakacakmis. Kendime iş kurmaya çalışıyorum şehir dışına çıkınca desteğe ihtiyacım var diyorum ama kaç gün diye soruyorlar. Şimdi tek dertleri kızlarının düğününe gitmeyecek olmam.
Onlar yüzünden kaç kere sinir krizi geçirdim sayamadim. Beni o durumda bırakıp üç çocukla gittiler evlerine. Onlar için istedikleri gibi değilsem kusurlu benim. Benim de sevgiye ihtiyacım var. Tek sorun onların istediği mesleği yapmamış olmam. Gece o krizden sonra uyudum kaldım kedimiz evden kaçmış. Şimdi bir de onun acısı
Ben artık yaşamak için sebep bulamıyorum. Mesleğimde çok iyiyim ama dört aydır iş bulamadım. Babam bile bunu başıma kakiyor sürekli
Hayatta tek istediğim omzuma dokunup bu da geçecek diyecek birisi
Bu bir yardım çağrısı
Söyleyecek iyi şeyleri olmayanlar yorum yapmasa daha iyi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?