- 6 Ağustos 2014
- 17.656
- 31.609
- 598
Merhaba arkadaslar,
epeyce uzun yazdim kusura bakmayin. Okumak istemeyebilirsiniz elbetteki.. uzun zamandir gercekten konusabilecegim insanlarla görüşme imkanim olmuyor o yüzden uzun uzadiya yazdim derdimj..
derdim sürekli panik olmam.
kişilik olarak rahat,nerede nasil davranacagini bilen, kendime güvenim itidal derecede olan sosyal bir insanim.
Okulum bitmek üzere.. fiilen bitirdim. Iki dersten okulum uzadi. sınavlarım iyi olur ise bitecek inşallah.
Bu süreçte kendi sektörümün yapıldığı bir yerde farkli bir pozisyonda çalışıyorum. Ne is olsa yapiyorum tabiri caizse.. ise cok isteyerek girmedim. Öğrencilik donemimde tatillerde staj gibi kendi isimi yapiyordum. Ancak okulumun fiilen bittigi süreçte bir pozisyonda açık oldu. Yöneticimiz de ricada bulundu. Benim hayatimda önemli bir yeri olan hatrı olan bir insan.. istemesem de sartlari ortak bir şekilde belirleyerek kabul ettim.
Kendi isimi yapacak olursam is yerinde statüm yüksek olacak idi. Ancak su an öyle degil..
ve ilk bastaki gorev tanimlarinin üzerine cokca sey ilave edildi. Bu nasilsa becerebiliyor denildikce üzerime cok daha fazla sorumluluk veriyorlar. Yapmadigimda da sen bunu becerebilirsin ihmal ediyorsun gibi sözlerle karsilasiyorum. Yöneticimizin haricinde bir kurul var, onlar da bir sekilde bu sözleri iletiyorlar.
Iki üç haftadir bedenen ve zihnen çok yoruldum. Sağlık problemlerim artti. Izin alamadim sinav döneminde de kullanacagim icin.. bir de tak o ara sevgilimin ailesi ile ailem tanisti bunun heyecani da eklendi.
beden sağlam olmayinca islerde ciddi yanlışlıklar yaptim. Söylenilenleri yanlis anlamak veya eksik dosyalarin çıkması gibi.. takip etmekte güçlük cektigimi ikinci bir elemana ihtiyac duydugumu veya cikacagimi anlattim bir kac kez. Geçici çözümler ürettiler sadece..
bir taraftan çalışanlardan yasitlarim ile kafamiz hic mi hic uyusmuyor. Ilkokuldan sonra aciktan okumuşve kendilerini gelistirmemis kisiler.. digerleriyle yasimiz tutsa idi cogumuz ayni üniversitede okudugumuz kisiler..
bunlari da icim cok doldu diye anlattim herhalde :)
Neyse asil konuya geleyim.
Üzerimde ciddi bir baskı hissediyorum. Sürekli bir seyleri eksik ve yanlis yapacakmisim gibi bir his..
sabah ise gitmek istemiyorum. Bugün acaba bir seyi mi eksik yaptim ki diye.. veya eve geliyorum bir seyler anlatirken sesim degisiyor, yol tarif ederken ya bulamazsak diye panikliyorum. Kendimden korkuyorum. Degisik bir ruh hâline doğru gidiyorum. Yakinlarım da söylüyorlar. Mesela bunlari size yaziyorum ya ellerim bi terliyor. Bunlari asmak istiyorum. Psikiyatr ile çözmek kendimi ilaclara bogmak istemiyorum. Zihnem rahatladigimda cozulecegine inanıyorum.
Hayat kolay degil kim bilir hangi zorluklar daha binecek omuzlarimiza.. ancak su an bu zorluklar agir geliyor..
epeyce uzun yazdim kusura bakmayin. Okumak istemeyebilirsiniz elbetteki.. uzun zamandir gercekten konusabilecegim insanlarla görüşme imkanim olmuyor o yüzden uzun uzadiya yazdim derdimj..
derdim sürekli panik olmam.
kişilik olarak rahat,nerede nasil davranacagini bilen, kendime güvenim itidal derecede olan sosyal bir insanim.
Okulum bitmek üzere.. fiilen bitirdim. Iki dersten okulum uzadi. sınavlarım iyi olur ise bitecek inşallah.
Bu süreçte kendi sektörümün yapıldığı bir yerde farkli bir pozisyonda çalışıyorum. Ne is olsa yapiyorum tabiri caizse.. ise cok isteyerek girmedim. Öğrencilik donemimde tatillerde staj gibi kendi isimi yapiyordum. Ancak okulumun fiilen bittigi süreçte bir pozisyonda açık oldu. Yöneticimiz de ricada bulundu. Benim hayatimda önemli bir yeri olan hatrı olan bir insan.. istemesem de sartlari ortak bir şekilde belirleyerek kabul ettim.
Kendi isimi yapacak olursam is yerinde statüm yüksek olacak idi. Ancak su an öyle degil..
ve ilk bastaki gorev tanimlarinin üzerine cokca sey ilave edildi. Bu nasilsa becerebiliyor denildikce üzerime cok daha fazla sorumluluk veriyorlar. Yapmadigimda da sen bunu becerebilirsin ihmal ediyorsun gibi sözlerle karsilasiyorum. Yöneticimizin haricinde bir kurul var, onlar da bir sekilde bu sözleri iletiyorlar.
Iki üç haftadir bedenen ve zihnen çok yoruldum. Sağlık problemlerim artti. Izin alamadim sinav döneminde de kullanacagim icin.. bir de tak o ara sevgilimin ailesi ile ailem tanisti bunun heyecani da eklendi.
beden sağlam olmayinca islerde ciddi yanlışlıklar yaptim. Söylenilenleri yanlis anlamak veya eksik dosyalarin çıkması gibi.. takip etmekte güçlük cektigimi ikinci bir elemana ihtiyac duydugumu veya cikacagimi anlattim bir kac kez. Geçici çözümler ürettiler sadece..
bir taraftan çalışanlardan yasitlarim ile kafamiz hic mi hic uyusmuyor. Ilkokuldan sonra aciktan okumuşve kendilerini gelistirmemis kisiler.. digerleriyle yasimiz tutsa idi cogumuz ayni üniversitede okudugumuz kisiler..
bunlari da icim cok doldu diye anlattim herhalde :)
Neyse asil konuya geleyim.
Üzerimde ciddi bir baskı hissediyorum. Sürekli bir seyleri eksik ve yanlis yapacakmisim gibi bir his..
sabah ise gitmek istemiyorum. Bugün acaba bir seyi mi eksik yaptim ki diye.. veya eve geliyorum bir seyler anlatirken sesim degisiyor, yol tarif ederken ya bulamazsak diye panikliyorum. Kendimden korkuyorum. Degisik bir ruh hâline doğru gidiyorum. Yakinlarım da söylüyorlar. Mesela bunlari size yaziyorum ya ellerim bi terliyor. Bunlari asmak istiyorum. Psikiyatr ile çözmek kendimi ilaclara bogmak istemiyorum. Zihnem rahatladigimda cozulecegine inanıyorum.
Hayat kolay degil kim bilir hangi zorluklar daha binecek omuzlarimiza.. ancak su an bu zorluklar agir geliyor..
