merhabalar sevgili arkadaşlarım. ben 28 yaşında genç bir bayanım. çeşitli nedenlerden dolayı üniversiteyi geçen yıl bitirdim. hala bir iş bulamadım ve kpss'den de istediğim sonucu alamadım
son bir yıldır girdiğim tüm sınavlardan hüsrana uğruyorum. özel sektörde de doğru düzgün bir iş yok. iyice umutsuzluğa kapıldım. aslında zeki bir insanım fakat hayat seni öyle bir sınıyor ki kendine inancın kalmıyor. bu umutsuzluk sosyal yaşantıma da yansıyor. bir sevgilim yok son zamanlarda arkadaşlarım bile gözüme anlayışsız gözüküyor. Kimsenin kimse için çaba harcadığı yok. bir Allah'ın kulu bile ne yaptın iş meselesini yardım edelim mi demiyor. ne yapacağımı kime güveneceğimi bilmiyorum. herkes kendi derdinde bunları birilerine söylesem yada ima etsem bencil olarak lanse ediliyorum. en kötüsü de ne biliyor musunuz benim sahici dostlarım yokmuş. haha kiki yapacağım insanlarmış çevremdekiler. kendim için yeniden ayağa kalkayım, güçlü durayım,bir yuva kurayım diyorum ama bu umutsuzluklarla nasıl başaracağım bilmiyorum. bir umuda, tutunacak bir dala öyle ihtiyacım var ki
sevgili kardeşim elalem gel şurda iş var hadi çalış demez. sen kendin çabalayacaksın üzümün çöpü armudun sapı demeyeceksin bi yerden balşayacaksın yoksa evde ddura dura paslanacaksın bu bir
