Sadece içimi dökmek istiyorum

FUNNDA .!.:

8 yıl önce ben bi rahatsızlık geçirdim gece aşırı karın ağrısı ile acile götürüldüm serum bağladılar gönderdiler sonra ağrılar geçmedi babamın imkanı yokdu devlet hastanesine götürüyordu olsada özele götürmezdi zaten neyse ben yarı baygın gezdim nerdeyse bir ay sonra tekrar acile intaniye doktoru idrar yolu enfeksiyonu sağ tarafta ödem diye beni bir hafta serviste yatırdı boştan yere serumlardan artık kollarım şişiyor du sonra taburcu bi kaç hafta sonra tekrar kötüleşmeye başladım yataktan kalkamıyordum sürekli uyuyordum hiç bişey yiyip içmiyordum en son annem çorba yapmıştı onu içirdi beş dakka sürmedi afedersiniz olduğu gibi geri çıktı sonra su verdi oda öyle hemen geri istifra ettim babam hiç bişey umursamaz belki ölmemi bile istedi kız evladıyız ya ne değerimiz var annem kahveden çağırdı zoraki geldi genel cerrah doktoruna gittik hemen yaptırmamız lazım hocam neyim var benim niye ameliyat olacam dedim bilmiyorum içini açıp bakacaz dedi bu lafı hiç unutmam sonra burnum dan hortum attılar mideme içerde yeşil bi sıvı birikmiş sabaha kadar o boşaltıldı sonra ameliyat oldum bi uyandım daha 18 yaşındayım karnımı boydan boya açmışlar acayip bi dikiş atmışlar 3 tane diren görünce dedim keşke ölseydim daha yaşım da küçük sonra doktara sordum neyim varmış benim diye meğersem benim apandisitim patlamış tekrar kese yapmış kendine o idrar yolu enfeksiyonu sağ tarafta ödem diye söyledikleri şey o yüzden miş sonra o kesede patlamış bağırsaklarımı yapıştırmış doktor bana çok zor temizledik sen nasıl yaşadın böyle dedi bidaha yapışabilir tekrar ameliyat yapabiliriz dedi ben tek bi soru sordum bu hale gelene kadar niye bulamadılar dedim doktor bana orasını karıştırma dedi zaten kimsede karıştırmadı

Ben 2 hafta önce dış gebelik geçirdim tüpümün biri açık biri tıkalıydı orasını karıştırma denilen o ameliyat yüzünden benim tüplerim mahvolmuştu yeniden açık ameliyat oldum ben soruyorum benim suçum neydi kafamdan atamıyorum hayat bu herşey gelir insanın başına ama ben babamı nasıl affedecem hani derlerya kaderin senin elinde diye niye umursamadı beni sanki üstümde bi lanet gibi onun beni sevmeyişi şu saatten sonra gidip de yüzüne bakasım gelmiyor 2 gün evinde kaldım dış gebelik ameliyatın dan sonra kaloriferi bi gece açtı ertesi gün açmadı ben çıktım evime geldim doğru düzgün ayağa kalkamıyordum bile daha çok şey var içimde ama isyana giriyor diye yazamıyorum bilmiyorum çok bunalmıştım içimi dökmek istedim buraya kimseye anlatılmıyor da bunlar şuan bi eşim var bide işte annem oda ne kadar yanımda olabilirse o kadar oluyor ama ben artık babamdan nefret ediyorum ben dış gebelik olmasına rağmen kalbi atıyordu diye mercimek tanesi kadar evladımın acısını ömür boyu içimden atamayacam baba olmak ebeveyn olmak bu değilmiş onu anladım Allah muhtaç etmesin beni ona inşallah daha başka yaptığı birsürü şeyler var anlatmaya dilim varmıyor şu yazdıklarım da yeter zaten

Bi kere bile başınızı okşamış size sarılmış hüzünlü olduğunuzda bi sıkıntın mı var diye soran babalarınız varsa kıymetini bilin ben hiç yaşamadım bunları yukarıda Allah var hiç bi zaman dayak atmadı ama dayak atacak kadar bile umursamadı
Benim şimdi başka bi sağlık problemim daha var bebekken hallolacak bişey aman boşver denilip kendi haline bırakmış babam yine babam o engelim sırtımda bi kambur gibi yıllarca aşağıladılar dalga geçtiler sonra bu ameliyat sonra psikolojik sorunlar anksiyete sosyal fobi şimdi anne olamamak benim için herşey bitmiş gibi hissediyorum bazen hep böyle olacakmış gibi okuyanlar hakkınızı helal edin içimde dağ gibi büyüyor bazı şeyler

Genişletmek için tıkla...

Olgay .!.:

Zor şeyler yaşamışsınız. Babanız, sağlığınız ve bebeğiniz konusunda çok acılar yaşamışsınız.Ama hiç biri sizin seçiminiz olmadığı gibi, sonuçları konusunda da sizin yapabileceğiniz hiç bir şey yok maalesef. Ne yazık ki ailemizi seçemiyoruz ve geçmişi de değiştiremiyoruz.Haklı olarak üzülüyorsunuz, öfkeleniyorsunuz ve içinizi dökmek istiyorsunuz.

Ama işte geçmiş geçmişte kaldı ve değiştiremiyoruz.Belki öfkenizi dindirmek adına bir süre babanızla aranıza mesafe koyun ya da görüşmeyin. Geçmişte elinizde olmayarak yaşadığınız tüm sıkıntıları geçmişte bırakın. Geçmişinizin şu anınızı mahvetmesine izin vermeyin. Ana odaklanın Kimseye muhtaç olmadan nefes alıyorsanız gerisi boş. Kafanızı dağıtacak aktiviteler yapın. Kurslara gidin. Kitap okuyun. Biraz da hayatın güzelliklerini görmeye çalışın.

Ben sizin gibi geçmişte yaşadığım ve geleceğimi etkileyen çok büyük sorunlarımdan dolayı isyan noktasına geldiğimde yukarıda bahsettiğim şeyleri yapıyorum. Geçmişi değiştiremeyeceğimi, geleceğimi bilmediğimi düşünüp anın keyfini çıkarmaya çalışıyorum.

Genişletmek için tıkla...

FUNNDA .!.:

Çok teşekkür ederim canım benim
Şu son olaya kadar aklıma bile getirmiyordum diyordum evliliğim güzel ondan uzaklaştım çok şükür diyordum ama işte şu son olanlar hala hiç bişeyin değişmemiş olması canımı çok sıktı zaten daha 2 hafta oldu eğer daha da toparlayamazsam psikolojik destek alacam anksiyete olduğu için bide geçmişe takılı kalma sorununu çok zor aşıyorum ben
İnşâAllâh bi iş bulabilirsem çalışmayı düşünüyorum kitaplara sardım zaten bu aralar iyi geliyor oda
Açtığım konuda da artık içimde tutamayacak hale geldim ne varsa döktüm buraya

Genişletmek için tıkla...

FUNNDA .!.:

Bu son olaydan sonra böyle hissetmeye başladım acım daha çok yeni belki ondan ama içimde affedemem gibi geliyor artık onun yaptıklarını hastaneydeyken aradık başımıza böyle bişey geldi diye imkanı yok değil gelmedi ertesi gün öğleye doğru geldiler eşim dedi niye gelmiyorlar daha önceki ameliyatım da ben eve gelmeden herkese söylemiş ne geçti eline bilmiyorum akrabalar dışında orda burda benim ameliyat olduğunu altınca bu sefer dedim ameliyat oldu felan demeyin ben kimseyi görecek halde değilim korona var bide zaten babamın verdiği cevap şu ben gelenime gidenime ne diyecem sanki aylarca kalacakmışım gibi orda böyle olunca insan ister istemez soğuyor nefret beslemeye başlıyor 60 yaşında insanın biraz değişmesi lazım ben 26 yaşında değişebiliyorsam

Genişletmek için tıkla...

AnnE Shirley .!.:

Çok çok çok üzgünüm keşke sana sarılabilsem. Bazılarımız ailemizle sınanıyoruz. Çok ağır çok yaralayıcı biliyorum. Bence babanı affetmek zorunda değilsin. Ben affetmedim. Ama artık eskisi gibi canımı sıkmıyor. Eskiden ölsün diye dua ederdim şimdi umrumda değil. Benim için önemini kaybetmiş demek. Ama affettim mi hayır.

Ne kadar güçlü olduğun o patlayan kese oluşturan apandisite rağmen hayata tutunmandan belli. Mucize gibi. Sonra dış gebelik de ölümcül olabiliyor ama sen onunla da başa çıkmışsın. Bunca şeye rağmen seni inatla hayatta tutan bir güç varsa bu bence yaşayacak güzel şeylerin olduğu içindir, boşa olamaz.
Bebeğini kaybettin madem tut yasını. Ama bitince yaşamaya devam et. Psikolojik destek almaya başla mesela bu çok önemli, iyi ki diyeceksin. Sonra kendini hobilerine ver. Kitap oku, örgü ör, belki öğrenmek istediğin bir şeyler vardır onu öğren. Kendi hayatını kendin güzelleştirerek geçmişten intikamını al.

Eminim dünya tatlısı bir bebek de zamanı gelince ailenize katılacak. Güzel günler seni bekliyor. Kendine iyi bak

Genişletmek için tıkla...

FUNNDA .!.:

Ayyy kuzum benim çok teşekkür ederim o kadar iyi geldiki yazdıkların ben hiç o açılardan bakmamıştım ama gerçekten de öyle bi sebebi var muhakkak ki
Daha öncede yazdığım gibi şuan çok yeni ama toparlayacam yeniden kendimi inşallah
Sende üzülme biz seçmiyoruz ailemizi ama öyle ölsün felanda deme canım benim
Benim şuan tek pişmanlığım kendimi daha fazla geliştirmeden evlenmek senin daha yaşın küçük önünde çok güzel bi yol var insanın kendine tutunması kadar güzel bişey yok şu hayatta ve inşallah tekrar kavuşurum bi melek daha nasip olur bana
Tekrar çok teşekkür ederim kk nın akıllı ponçiği

Genişletmek için tıkla...

Ocimum basilicum .!.:

Geçmiş olsun çok üzüldüm, aynı durumu bende yaşadım. Bitmeyen şiddetli karın ağrılarım, sağ bacağımda çekme, topallama gibi süren şikayetlerle doktor doktor gezdik. Bende lisedeydim. Hiçbirşey bulunamadı, bir cerrah tarafından imza verin de açıp bakalım denilip o şekilde ameliyat oldum bende. Apandisitmiş, püsküllü bir şekilde büyümüş ve bir organ gibi kese haline gelip yağlı zarla kendini gizlemiş maalesef.
İçiniz bir nebze olsun rahatlar mı bilemem ama benim durumumda bir ihmal yoktu. Baya doktor doktor gezdirdi ailem. Ama yine de aynı şeyleri yaşadım. Binde bir de olsa bu şekilde olabiliyormuş.
İnşallah Allah nasip eder de, anne olursunuz sağlıklı bir şekilde..

Genişletmek için tıkla...

Olgay .!.:

Aynen hepimiz bazen isyan ediyoruz böyle. Ben de ilk bebeğimi kaybettiğim zaman yanımda hiç kimse yoktu. Eşimin de tayini henüz benim çalıştığım yere çıkmamıştı. Aramızda 1.000 km vardı ve eşim izin bile alamamıştı. Ailelerden kimse de gelmemişti. Bu acıyı tam anlamı ile yaşayanlar anlar.O dönem kendimi işe vererek üzüntümü ve öfkemi yemiştim. Daha sonraki hamileliğimde erken doğan bebeğimi yoğun bakım kapılarında beklerken de eşimle yalnızdık. Ben de çok isyan ettim.Ama yukarıdaki gibi düşündükçe rahatladım.

Psikolog fikri çok iyi. Kitap da seviyormuşsunuz. Özellikle kişisel gelişim kitaplarını tavsiye ederim. Umarım bundan sonrası için sağlıklı ve mutlu bir hayatınız olur.

Genişletmek için tıkla...

Kayra19 .!.:

Maalesef o hiç gecmiyor, bazı insanlar baba olmamasi lazimmis. Bana da ondan denk geldi. Ben babamla 13 yıl felan oldu görüsmuyorum. Çocukluğum mahcubiyet içinde geçti. Anneme de yazık oldu. Allah bilir hesap günü var.

Genişletmek için tıkla...

strawberryland .!.:

Babanizin modelini simdi anladim. El iyisi dediklerimizden. Disarda herkese super, eve copunu ayirmayanlardan. Gecicek merak etmeyin, o nefret de gecicek. Sadece uzuleceksiniz onun adina. Hic sevilmedigi ve gercekten sevmedigi icin. Cok guzel seyler yasayip bu gunleri unutursunuz umarim

Genişletmek için tıkla...

AnnE Shirley .!.:

Artık ölsün falan diye dua etmiyorum zaten. O zamanlar çok çok öfkeliydim. Geçti gitti şimdi daha mantıklı bakıyorum
Olsun gelişmenin sonu yok ki sen de evliyken kendini geliştirirsin. Sonuçta doğunca hatta anne rahmine düşünce gelişmeye başlıyoruz ölene kadar devam ediyor sonu yok
Senin bebişin gelince ben de ona oyuncak örerim

Genişletmek için tıkla...

FUNNDA .!.:

Seni o kadar iyi anlıyorum ki benimki de öyle sadece maddi olarak yanımızda oldu oda yanımızda olmak denirse zaten onu uğraştıracak bişey olunca çeker giderdi çok üzüldüm ama çok uzun süre olmuş sizinki

Genişletmek için tıkla...