Kendiniz ve karşı tarafın iyiliği için harekete geçmeli ve yollarınızı ayırmalısınız. Daha önce ücretli öğretmenlik yapıyormuşsunuz. Şu anda da iş hayatınız devam ediyor mu ? Kendi başınıza yaşayabilir durumda mısınız?Benimle tanıştırıldığı dönemde her şeyi açık bir şekilde söylediğimde ya da bunu hissettiğinde o da sırf beni sevdiği için katlanıyorsa ben ne yapmalıyım ?
Nişanımızı konuşurken birden sebepsiz ayrılması ve birlikte büyümüş olmamız dışında sorun yok. Sıkıntılı süreçlerdi ve belki evliliğim olöasaydı daha farklı olabilirdi keza bunu çevreden de duydum. Psikolojimizin ailecek çökük olduğu bir dönemde alınan yanlış kararlar kurbanı oldum diyelim o zaman. Sevip de kavuşamadım evet hayalini kurduğum düğün şarkımıza varana kadar bile konuştuğum her şeyi bir başkasındanyaşadım ve eminiö bu hikayeyi ilk kez benden duymuyorsunudurEski sevgilini takıntı haline getirmişsin. Hayatındaki hoşnutsuzluğu buna bağlıyorsun ama öyle değil hayat. Yetişkin, günlük hayat koşuşturmasında kimse 7 yıl önceki aşkında kalamıyor. Bir ilişki bittiyse birden fazla nedeni vardır. Sizin ilişkiniz bitmiş, ayrılmışsınız. O senden ayrılmasa belki 3-5 ay sonra bir konuda tartışıp sen ayrılacaktın. Ortada sevipte kavuşamama gibi bir şey söz konusu değil.
Çok dramatize ediyorsunuz, ortada sizi bağlayacak bir çocukta yok, yaşlarınız da genç. Herkes kendi yoluna gidebilir. Birbirinizin vaktini çalmaktan başka bir şey yapmıyorsunuz şu anda.Ayrılın ya da ayrılmayın demenizi beklemiyorum. Sevipte kavuşamaya, bunun altında ezilen birisi olarak yazıyorum buraya. Gaddar ya da zalim değilim kaldı ki eşimin çocuğu olmayacağını öğrendiğimde bile çekip gitmedim. Çünkü haketmiyor. Ama sevemeyince de sevemiyorsunuz. Bu hikayeyle büyüdüm ben annemin babamdan nefretiyle büyüdüm ve şimdi ben eşini sevmeyen biri olarak sürdürüyorum sırf eşim için. Giden gitti evet ama insan kalbine söz geçiremiyor. Kalkıp aldatmadım sadece artık birilerine anlatmak istedim
Devam ediyor maddi sıkıntım yok. Adım atacak cesaretim de yok malesef. Sanırım çözüm gerçekten terapi olacakKendiniz ve karşı tarafın iyiliği için harekete geçmeli ve yollarınızı ayırmalısınız. Daha önce ücretli öğretmenlik yapıyormuşsunuz. Şu anda da iş hayatınız devam ediyor mu ? Kendi başınıza yaşayabilir durumda mısınız?
Çoooook haklısınız. Bu durumda kalmamın sebebi de bu kendim dışında herkesi düşünmem. Çok dua ettim o bıraksın diye. 1 kez niyetlendim de ama tepkileri vs. Yani önür boyu vicdan azabım olacakÇok dramatize ediyorsunuz, ortada sizi bağlayacak bir çocukta yok, yaşlarınız da genç. Herkes kendi yoluna gidebilir. Birbirinizin vaktini çalmaktan başka bir şey yapmıyorsunuz şu anda.
Aynı kaderi yaşıyoruz 7 yıllık evliyim eşim kadar iyi bi insan yok hayatta ama benim hayat şartlarim bekarken cok kotuydu ve o psikolojiyle sevmeden evlendim içsel çatışmayla gecti 7 yıl son zamanlarda hepten tukendim kac gündür ne yapsam diye düşünüyrm cocuk var daha bebek.ayrilma imkanim yok kesinlikle bazi şeylerden dolayi ve ben yapamiyorumBunu çok düşündüm ama eşim gerçekten dünya iyisi ve beni bu kadar sevmesinden dolayı onun da hayatında travma olmak istemiyorum. Her seferinde böyle bir ayrılık olursa ailesi de dahil herkesi arkasında bırakıp kimsenin bilmediği bir yere gideceğini söylüyor. Benim içsel çatışmam dışında bahane yok ortada işte benim en büyük azabım da bu. Kötü bir eş olsa arkama bakmam ama dünya iyisi. Sevmesem de onun için katlanmak zorunda gibi hissediyorum
İnanın noktasına kadar haklısınız. Lakin insanın başına gelince o adımı bir türlü atamıyor. Bunun içine 1 den fazla neden giriyor. Umarım o cesarete geç olmadan kavuşurumMağdur rolünden çıkmanız lazım.
Babam için evlendim eşim icin bu evliliği sürdürüyorum, benim de kaderim bu diyerek kendiniz için hiçbir şeyi zorlamiyorsunuz. Kaderiniz böyle devam etmek zorunda değil.
Eşinizin yetişkin bir insan olarak, ayrılık durumda ne yapacağı kendi problemi ama o sizin vicdanınıza oynamayı tercih etmiş. Başından beri isteksiz olduğunuzu bilerek devame etmiş ve mutsuzluğunu farkında. O da sevildiği bir evliliği haketmediğini düşünüyor herhalde. Boşanmak eşinize de haksızlık olmaz esasen.
Bence ona bu şekilde iyilikten çok kötülük ediyorsunuz, ben şahsen beni sevmeyen bir insanla bir ömür tüketmek istemezdim. Belki sizden boşanınca onu gerçekten seven birisi ile evlenecek, bunu bilemeyiz.Çoooook haklısınız. Bu durumda kalmamın sebebi de bu kendim dışında herkesi düşünmem. Çok dua ettim o bıraksın diye. 1 kez niyetlendim de ama tepkileri vs. Yani önür boyu vicdan azabım olacak
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki. İnanın olmuyor o adım öyle bir pranga ki yani ya da bizde cesaret yok bilmiyorum. Evet haklılar kendi kendimizi kurban etmişiz biz.Aynı kaderi yaşıyoruz 7 yıllık evliyim eşim kadar iyi bi insan yok hayatta ama benim hayat şartlarim bekarken cok kotuydu ve o psikolojiyle sevmeden evlendim içsel çatışmayla gecti 7 yıl son zamanlarda hepten tukendim kac gündür ne yapsam diye düşünüyrm cocuk var daha bebek.ayrilma imkanim yok kesinlikle bazi şeylerden dolayi ve ben yapamiyorum
Buraları terkedip ailesi de dahil herkesle irtibatı kesip kimseyi sokmayacakmış hayatına. Yani bunu yapar mı yapar. Hakediypr mu diye sorsak asla etmiyor. Ailesi tarafından zaten hep eksik görülmüş birisi. Bende bu vicdan onda bu sevgi olduktan sonra nasıl çözeceğiz bilmiyorumBence ona bu şekilde iyilikten çok kötülük ediyorsunuz, ben şahsen beni sevmeyen bir insanla bir ömür tüketmek istemezdim. Belki sizden boşanınca onu gerçekten seven birisi ile evlenecek, bunu bilemeyiz.
Evet mutsuz olabilirdim bunu bilemiyorum ama sevdikten sonra bazı şeylere katlanmayla vicdan yapıp kaylanma arasında çok fark var. Bir de hani söküp atılmıyor denirya öyle. Denedim mücadele verdim ama yokEski sevgiliye gelince de sevipte kavusamamanizin evliliğinizle alakası yok. Karsi taraf sebepsiz ayrılmış, sizin barışma çabalarınız sonuçsuz kalmış.
Daha çok seven taraf olarak o kişiyle evlenseydiniz bile mutlu olmama ihtimaliniz yüksekmiş.