Platonik olarak sevdiğim biri vardı.Sürekli karşıma çıkıyordu yolda otobüste vapurda...daha sonraları onu görmemeye başladım...Bindiği otobüs durağında bekledim onu ama yoktu...aradan aylar geçti 6 ay 7 ay 8 ay ve tam bir sene oldu...O sıralar birisiyle tanıştım,arkadaş olarak çok iyi anlaşıyordum.İki ayımız arkadaşca geçti..Sonraları sevgili olmaya başladık..Platonik olarak sevdiğim kişiyi söylemiştim ona arkadaşken...Hayatımda kimsenin ilgilenmediği kadar ilgileniyordu benimle.hem sevgili hemde arkadaş olarak çok iyi anlaşıyorduk...iki ay daha geçti onu yavaş yavaş sevmeye başlamıştım...Ama güvenemiyordum ona hiç tanımadığım platonik olarak sevdiğim kişiye ondan daha çok güveniyordum...İçimde hep bir huzursuzluk vardı.Ben 24 yaşındayım ona sorduğumda 26 demişti.Sonraları biyerlerden öğrenmiştim internetten iş ararken onun isminide yazdım bir yere iş başvurusu yapmıştı resmi vardı 30 yaşındaymış..Ama yaşından çok küçük duruyordu.Ona söylediğimde doğruladı ama sorgulamadım affettim bu yalanını okadar büyük bir şey değildi...30 yaşında oldugu için belkide evlenmiş olduğu aklıma geldi sordum hiç evlenmedim dedi..İşyerine gittim arkadaşları patronuyla tanıştırdı beni...Ama hala içimde huzursuzluk vardı..Bana ne kadar iyi davranırsa davransın hep bir güven eksikliğim vardı...Aklımdan çıkarmaya çalıştım kötü düşünceleri gitgide güvenmeye başladım...2 hafta önce buluştuk arkadaşımla işyerine gittik...Ama gözlerini hep kaçırıyordu benden..Eve gittiğimde msj çektim neden hiç yüzüme bakmadın diye çünkü alışık değildim onun yanındayken hep gözlerini kaçırmazdı benden...Beni sevme ben kötü birisiyim diye mesaj çekti bana...Neden diye sordum...Son olarak bir mesaj çekti: (Sen bana karşı çok iyisin...Gençken bir evlilik yaptım akrabamızdı 5 yaşında çocuğum var ailem sürekli barışmamızı istiyor o yüzden beni sevmeni istemiyorum bu son mesajım) diye.
Kafamdan aşağıya kaynar sular dökülmüştü...Elimden bile tutmaya kıyamayan adam bana bunları söylüyordu.Belki doğruydu söyledikleri belkide benden ayrılmak için bahaneler üretmişti...Doğruysa bende barışmalarını isterdim küçücük çocuk vardı çünkü arada..Ona beddua edemedim..çünkü bana hiçbir kötülüğü dokunmamıştı sadece yalan söylediği için üzülüyordum...Şuanda iyim 2 hafta geçti ayrılğın üstünden ağlamamak için kendime söz verdim...Alışkanlık etmişti bende bir hafta alışamadım gittiğine...Sonra yine o gelmişti rüyalarıma Platonik sevdiğim çocuk onu düşündükçe unutmaya başladım...Demekki Çok sevmemiştim onu...Çok saçmaydı arkadaşlarıma göre hiç tanımadığın bir adamı beklemek görmek...Ve bir karar verdim kendi kendime Kimseyi tam olarak tanımadan sokmayacağım hayatıma...Öyle bir dert değil benimkisi sadece içimi dökmek istemiştim...Ve platonik sevdiğim bir gün yine onu mutlaka göreceğim...
Kafamdan aşağıya kaynar sular dökülmüştü...Elimden bile tutmaya kıyamayan adam bana bunları söylüyordu.Belki doğruydu söyledikleri belkide benden ayrılmak için bahaneler üretmişti...Doğruysa bende barışmalarını isterdim küçücük çocuk vardı çünkü arada..Ona beddua edemedim..çünkü bana hiçbir kötülüğü dokunmamıştı sadece yalan söylediği için üzülüyordum...Şuanda iyim 2 hafta geçti ayrılğın üstünden ağlamamak için kendime söz verdim...Alışkanlık etmişti bende bir hafta alışamadım gittiğine...Sonra yine o gelmişti rüyalarıma Platonik sevdiğim çocuk onu düşündükçe unutmaya başladım...Demekki Çok sevmemiştim onu...Çok saçmaydı arkadaşlarıma göre hiç tanımadığın bir adamı beklemek görmek...Ve bir karar verdim kendi kendime Kimseyi tam olarak tanımadan sokmayacağım hayatıma...Öyle bir dert değil benimkisi sadece içimi dökmek istemiştim...Ve platonik sevdiğim bir gün yine onu mutlaka göreceğim...
