- 17 Nisan 2025
- 44
- 30
- 3
- Konu Sahibi artikzamanigelmisti
- #1
Daha önceki konumda uzun uzun ailemi, sorunları anlattım.
Gelişmeler oldu.
Nişanlımla konuştum. “İnsanların ne düşündüğü umrumda değil, ben kimsenin hayatıma sızmasını istemiyorum” dedim. Madem böyle bir şey vardı, neden başından anlatmadın, beni arada bırakacaksın yarın barışırsan diyor.
Sebeplerimi net şekilde anlattım. Önyargıyı çekerim, ama ben bana saygı duymayan insanları hayatımda istemiyorum dedim. Aileme sen anlatırsın durumu dedi.
—-
Dün annem aradı. Bir süredir anneme “iyi niyetinizi ispat etmek istiyorsanız zorla aldığınız mail, icloud hesaplarımı geri verin” diyordum. Israrla, bahanelerle vermediler. Telefonun diğer ucunda kardeşim; şifrelerini vericez çık hayatımızdan dedi. Ben de teşekkür ettim, kapattım.
Annem bugün de aradı. “Sadece şifremi istedim, sen ağlaya ağlaya insanları üzerime saldın. Madem sorun istemiyorsun, etrafındakilere söyle. Şifre de hesap da sizin olsun, hayatımdan çıkın” dedim.
Bu durumda şifre mi derdin diyeceksiniz, değil. Bir nebze olsun düzelip düzelmedklerini merak etmiştim. Umutsuz olduğunu bile bile.
Dışardan kolay, ama nişanlımın ailesi de benimki gibi sorunlu bir aile. “Bu yükün altına giremiyorum dersen anlarım, seni yargılamam” dedim en sonunda. Telefonu kapattım. Saatlerce ağladım. Nişanlım ailem yüzünden, bu konunun getirdiği sorumluluklar yüzünden benden uzaklaştı.
Annem sesli mesaj atmış şimdi. “İyi geceler hanımefendi, senin yüzünden lal oldum” diyor. Bütün sitemi bana. Sanki ben istedim tüm bunların olmasını. Dönüp de kocasına, oğluna “siz insan olsaydınız da kızım yanımda olsaydı” demiyor, benim için en ufak fedakarlık yapmıyor. Ancak gel görüşelim, seni özledim göreyim. Bir insana en ufak iyilik yapmıyorken anlayış ve şefkat beklemek, lal oldum ağzım koptu diyerek ajitasyon yapmak dünyanın en bencil şeyi.
Herkesten buz gibi soğudum. Buraya dert anlatmaya geliyorum, lütfen bana sert yanıtlar vermeyin çok hassasım.
Gelişmeler oldu.
Nişanlımla konuştum. “İnsanların ne düşündüğü umrumda değil, ben kimsenin hayatıma sızmasını istemiyorum” dedim. Madem böyle bir şey vardı, neden başından anlatmadın, beni arada bırakacaksın yarın barışırsan diyor.
Sebeplerimi net şekilde anlattım. Önyargıyı çekerim, ama ben bana saygı duymayan insanları hayatımda istemiyorum dedim. Aileme sen anlatırsın durumu dedi.
—-
Dün annem aradı. Bir süredir anneme “iyi niyetinizi ispat etmek istiyorsanız zorla aldığınız mail, icloud hesaplarımı geri verin” diyordum. Israrla, bahanelerle vermediler. Telefonun diğer ucunda kardeşim; şifrelerini vericez çık hayatımızdan dedi. Ben de teşekkür ettim, kapattım.
Annem bugün de aradı. “Sadece şifremi istedim, sen ağlaya ağlaya insanları üzerime saldın. Madem sorun istemiyorsun, etrafındakilere söyle. Şifre de hesap da sizin olsun, hayatımdan çıkın” dedim.
Bu durumda şifre mi derdin diyeceksiniz, değil. Bir nebze olsun düzelip düzelmedklerini merak etmiştim. Umutsuz olduğunu bile bile.
Dışardan kolay, ama nişanlımın ailesi de benimki gibi sorunlu bir aile. “Bu yükün altına giremiyorum dersen anlarım, seni yargılamam” dedim en sonunda. Telefonu kapattım. Saatlerce ağladım. Nişanlım ailem yüzünden, bu konunun getirdiği sorumluluklar yüzünden benden uzaklaştı.
Annem sesli mesaj atmış şimdi. “İyi geceler hanımefendi, senin yüzünden lal oldum” diyor. Bütün sitemi bana. Sanki ben istedim tüm bunların olmasını. Dönüp de kocasına, oğluna “siz insan olsaydınız da kızım yanımda olsaydı” demiyor, benim için en ufak fedakarlık yapmıyor. Ancak gel görüşelim, seni özledim göreyim. Bir insana en ufak iyilik yapmıyorken anlayış ve şefkat beklemek, lal oldum ağzım koptu diyerek ajitasyon yapmak dünyanın en bencil şeyi.
Herkesten buz gibi soğudum. Buraya dert anlatmaya geliyorum, lütfen bana sert yanıtlar vermeyin çok hassasım.