Size katılıyorum.. Yorumlara hayret ettim doğrusu..
Bir de şu açıdan baksak mesela; üvey babamız bize gelecek ama eşimiz düşünüyor ki 'ya karımın aklını çelerse, ya aklına karpuz kabuğu düşürürse'.. Ne kadar iğrenç ithamlar öyle değil mi ? Eşimiz bize böyle bişey söylese çıldırırız 'sen benden bunu nasıl beklersin, o benim annemin kocası' diye..
Ama söz konusu başkaları olunca yaftalamak kolay..
Daha da önemlisi şu var ki, eğer eşim kendi öz babasının karısına yan gözle bakabilecek bi zihniyete sahip ise baksın zaten, ben de onun aslında ne kadar iğrenç bir yüzü olduğunu göreyim. Ben kadını evime sokmadığım için fırsatı kaçırması ne ifade eder ki ? Bu eşimi namuslu yapmaz.. Fırsatı kaçırmış olur sadece..
He kv emrivaki yapmış, hava sıcakmış, konu sahibi misafir sevmiyormuş onlar başka konular.. İstemiyorsa ağırlamak zorunda değil elbette.. Ama insanların namusuna dil uzatmak bu kadar kolay olmamalı.. Arada bir de kültür farkı var, bunu unutmayalım..
