sanırım aşık oldum, umutsuzum,kaybetmek istemiyorum...yardım

Ablalarım ben sanırım çok aşık oldum
Bu sene yeni bir okula geçtim, lise 3'üm bu arada. Üst sınıflardan bir çocukla konuşuyoruz sene başından beri,çünkü ortak bir ilgi alanımız var ve okulda bir tek biz bu konuyla ilgileniyoruz resmen o yüzden konusu açılınca baya konuşuyoruz. Gerçi yüz yüze hiç konuşmadık hep sosyal medyadan mesajlaşıyoruz. Ben sanırım kendimi baya baya kaptırdım,o bana nasıl yaklaşıyor yani arkadaşça mı yoksa o da hoşlanıyor mu bilmiyorum.

Hakkında söyleyebileceğim ilk şey bu kadar etkilenmeyi beklememiş oluşum... Birinin sadece dış görünüşünü sevmek durumundan hiç ama hiç hoşlanmıyorum, bunun yerine kişiliğini, zevklerini, zaaflarını, korkularını öğrenmeyi tercih ederim ve ilk konuşmaya başladığımızdan bu yana sanki her gün biraz daha yakınlaşıyor onu biraz daha iyi anlıyormuşum gibi hissediyorum. Bana yaşadığı bir takım ailevi problemleri anlattı. Elbette hepimiz hayallerimizin peşinden gidebilmek için bazı şeylerden ödün vermek zorundayız ama bu sene sınav senesi olmasının yanında bir de ailesinden dahi en ufak bir destek alamamış oluşu kalbimi çok kırdı cidden onun bu kadar sorunla uğraşmaması lazım... Fark ettim ki birbirimizin varlığından haberimizin olmadığı dönemde bile bir noktada acılarımız, savaştığımız şeyler aynıymış. Sanırım ona çabucak alışıp yıllardır tanıyormuş gibi hissetmeme sebep olan şey de bu. Ailedeki sorunlarını bana anlattığında benim dinlemekten başka yapabileceğim hiçbir şey olmuyor ama keşke elimde olsa ve yaşadığı tüm acıları çekip alabilsem keşke her gününün öncekinden daha iyi geçmesini sağlayabilsem ama sohbet arasında içini açtığı sözleri okuyup daha iyi olmasını dilemekten başka bir şey yapamıyorum... Gerçekten hayatıma giren en en en en güzel şeylerden biri ve onu tanımakta bu kadar geciktiğim için kendime çok kızgınım ama şimdiye kadar hakkında kaçırdığım her şeyi onunla konuştukça yavaş yavaş keşfetmenin verdiği huzur bu kızgınlığımı biraz olsun dengeleyebiliyor... Sebepsizce birden ağlamaya başladığım, yeni okuluma asla alışamadığım, tek bir arkadaşımın bile olmadığı, hiçbir şeyden zevk alamadığım ve git gide daha da dibe vurduğum zamanlarda bana yeni bir uğraş, yeni bir çıkış oldu o.

Hislerim böyle benim.. Ama o beni sanırım arkadaşı olarak görüyor. Belki de öylesine gönül eğlendirmek için yazıyor. Zamanında yazdığı çok kız olmuş bu arada ve duydukça canım yanıyor sürekli :/ ablalarım ben ne yapmalıyım

Yuzyuze degilseniz,ortak tanidiklar falan yoksa bir an önce açılın.

Bak canım zor bi süreç yaşarken onunla tanışmışsın , sana iyi geldiği için aşk sanıyorsun ama hissettiğin şeyler arkadaşlıkta olabilir. Hemen kendini aşk diye şartlama , güzel bi muhabbetiniz varmış ne güzel bunun tadını çıkar arkadaşça devam et duygu his sorgulaması yapma. Daha çok yeni tanışmışsınız zaten biraz zaman geçsin iyice tanı onu. Böyle yaparsan onun sana arkadaş gözüyle bakması seni etkilemez. Ama kendini farklı şartlandırırsan çok dokunur. Samimiyetini değerlendir. Seninle gönül eğlendirdiğini hissedersen ondan uzaklaş. Ama öyle birşey yoksa bu muhabbeti bozma. Sen temkinli davran , eğer ki olay farklı yöne kayacaksada ilk adım ondan gelsin bırak.

Bu güzel duyguların tadını çıkar. Durum ne olursa olsun aşkın en saf masum hali yaşadığın. Lütfen çok kaptırma. Gayet akıllı bir kıza benziyorsun. Senin yapman gereken derslerine odaklanmak. Lütfen eğitimini hep önde tut. Gerisi zamanla olur.