- 19 Mart 2015
- 2.112
- 1.831
- 133
- Konu Sahibi PapatyamsiHatun
-
- #1
Nereden başlayacağımı bilmediğim için bugünden başlayacağım anlatmaya.
Sabah uyandım. Böyle bi mutsuzluk hissi yok. Ne yapacağımı bilemedim. Dolandım durdum. En sonunda ağlamaya başladım.
Ağladıkça ağlıyorum ama sebep şu diye gösteremem. Bir çok şeyin üst üste gelişi bi şeyleri birikmesi diyebiliriz.
Önce sinemayamı gitsem dedim vazgeçtim. Alışveriş dedim ki ben alışveriş hastası bi insanımdır ondan bile vazgeçtim. Dünya kadar şey geçti aklımdan bi anlık evet dedim hepsine. Sonrasında tek tek vazgeçtim. Şuan kahvemi yudumluyorum. Ve bir yandanda " arabayı değiştireceğim " diyorum babama. Otomatik vites istiyorum.
Hadi gel arabalara bakalım o zaman dedi ama bakmaya gitmeyeceğim biliyorum. Kahve bitince ondanda vazgeçeceğim.
1 yıl önce kadar psikiyatriste dikkat dağınıklığım için gitmiştim. Bana bi antidepresan verdi. Hiç bi zaman düzenli kullanmadım onu. İçip içip bıraktım hep.
İlk kullandığım zamanlar çok büyük etkisini görmüştüm ama kullan bırak yapa yapa bağışıklık kazandı büyük ihtimal vücudum.
Sanıyorum ki o ilaç sonrası sinirlerim bu kadar kötü bi hale geldi. Öncesinde kesinlikle böyle değildim çünkü.
Her şeye ama her şeye delicesine sinirleniyorum. Çok fazla takıyorum kafaya her şeyi. Ve bazı anlar oluyor ki tıpkı bu sabah gibi mutsuzluktan ölecekmişim gibi sanki.
Bilmem kaçıncı kez sınava hazırlanıyor olmamın etkisi büyük bunda.
Bi yandan annemi aradım onunda içi hiç rahat değil durmadan arıyor şimdi beni iş yerinden.
Yani hem kendimi hem ailemi perişan ettim. Ne yapsam bilemiyorum. Hiç gidesim yok doktora. Gitsemde aynı ilacı dayayıp belki birazda dozunu arttırcak. İstemiyorum ilaç. Napsamda atlatsam bu durumu ? Bi akıl verin bana kızlar..
Sabah uyandım. Böyle bi mutsuzluk hissi yok. Ne yapacağımı bilemedim. Dolandım durdum. En sonunda ağlamaya başladım.
Ağladıkça ağlıyorum ama sebep şu diye gösteremem. Bir çok şeyin üst üste gelişi bi şeyleri birikmesi diyebiliriz.
Önce sinemayamı gitsem dedim vazgeçtim. Alışveriş dedim ki ben alışveriş hastası bi insanımdır ondan bile vazgeçtim. Dünya kadar şey geçti aklımdan bi anlık evet dedim hepsine. Sonrasında tek tek vazgeçtim. Şuan kahvemi yudumluyorum. Ve bir yandanda " arabayı değiştireceğim " diyorum babama. Otomatik vites istiyorum.
Hadi gel arabalara bakalım o zaman dedi ama bakmaya gitmeyeceğim biliyorum. Kahve bitince ondanda vazgeçeceğim.
1 yıl önce kadar psikiyatriste dikkat dağınıklığım için gitmiştim. Bana bi antidepresan verdi. Hiç bi zaman düzenli kullanmadım onu. İçip içip bıraktım hep.
İlk kullandığım zamanlar çok büyük etkisini görmüştüm ama kullan bırak yapa yapa bağışıklık kazandı büyük ihtimal vücudum.
Sanıyorum ki o ilaç sonrası sinirlerim bu kadar kötü bi hale geldi. Öncesinde kesinlikle böyle değildim çünkü.
Her şeye ama her şeye delicesine sinirleniyorum. Çok fazla takıyorum kafaya her şeyi. Ve bazı anlar oluyor ki tıpkı bu sabah gibi mutsuzluktan ölecekmişim gibi sanki.
Bilmem kaçıncı kez sınava hazırlanıyor olmamın etkisi büyük bunda.
Bi yandan annemi aradım onunda içi hiç rahat değil durmadan arıyor şimdi beni iş yerinden.
Yani hem kendimi hem ailemi perişan ettim. Ne yapsam bilemiyorum. Hiç gidesim yok doktora. Gitsemde aynı ilacı dayayıp belki birazda dozunu arttırcak. İstemiyorum ilaç. Napsamda atlatsam bu durumu ? Bi akıl verin bana kızlar..