Ben 22 yaşındayım20 yaşına kadar falan ben de öyleydim.
Kendi duygularımı kontrolde pek başarılı değildim.
Yani şu an iki seçeneğe de bakıyorum.
Bu seçenekten hoşlanmıyorsun ama senin için iyi olan bu diyorum devam ediyorum.
Sen farkındaymışsın da bak, benim bazen fark etmem zaman alıyor doğru seçeneği.
Sanki yanlışlar hep daha kolay. Uzun vadede daha zor tabii. Üstesinden gelemiyorum. Kendimi eğitmeye çalışıyorum ama günün sonunda bomboşum...Tecrübe kazanmak biraz kişilikle alakalı sanırım? Bunu yaptım şöyle oldu benzerini tekrarlasam yakın bir sonuç alacağım diyemiyorum ben bodoslama dalıyorum.
Ben 22 yaşındayım
hepsi çocuklukta, bilinç altına aldıklarınızla ilgili...
Nasıl şeyler olabilir bunlar acaba? Çocuklukta karakterin büyük ölçüde şekillendiğini biliyorum evet.
aslında bana özgüven eksikliği gibi de geldi...kendini iyiye layık görmemek gibi...çocuklukta baskın karekter bir anne niz olabilir, çok eleştiren bir ailede büyümüş olabilirsiniz vb. şeyler...
Tamam özgüvensizlik :d
Mantığı devreye sokuyorum yanlışı seçersem ne olur, beni nasıl etkiler bunları düşünüyorum hemen. ergenlikte yaptıgım hatalar dışında neredeyse hiç yanlışı seçmedim. planlı yaşıyorum öyle olursa böyle olur diye kafamda kırk tilki dönüyor
Örnekleyeyim mesela bütçemi aşan harcama yapmamalıyım zora gireceğim ama o an sadece ona ulaşmak istiyorum. Alacağım şeye yani... Sonra gelecek ay yine aynısı.
Ya çok duygusalsınız ya da çok tembel. Tembelden kasıt fiziksel olarak olmayabilir.
