- 28 Aralık 2015
- 409
- 987
- 103
- Konu Sahibi Munevvergul
-
- #21
Teşekkür ederim yorumunuz için. Fakat sorun ailemin destek çıkmaması. Bugün yine yüzüme vurdular. Sen doğru karar veremiyorsun evlenince de gittin yanlış kişiyi seçtin. O kadar üzüldüm ve ağladımki. Kadere inanıyorum ama yaşadıklarım çok ağır geliyor. En ufak bir girişimimde destek olmuyorlar. Ben de çok korkuyorum ve bu dünyada kendimi yapayalnız hissediyorum
Üzülmüşlerdir tabi anne baba sonuçta ama bunu gösterme tarzları da önemli. Aileni tanımıyorum tabi ama sürekli eleştirel ve aşırı korumacı davranıyorlarsa ürkekliğin bundan kaynaklanıyor da olabilir. Mesela benim babam (allah razı olsun) ortalamanın çok üstünde iyi bir babadır, açık görüşlüdür, bağnaz değildir, bizi hep özgür yetiştirdi vs vs ama kötü bir huyu vardır ki eleştirecek bişey muhakkak bulur. Yorar adamı hiçbir şeyi beğendiremezsin, ona göre biz üç kardeş beceriksiz tam olamamış birer yaşam formuyuz, hiç ona çekmemişiz falanAilem benim yaşadıklarıma çok üzüldü. Beni haketmeyen birinin bana yaptıkları onları derinden yaraladı. Maaşım ve ünvanım değişmeyecek ama orada tabi kira giderim falan olacak. Fakat o kadar korkmuşum ki bugün çok daha iyi anladım. Bir hata olucak başıma bir şey gelicek diye yemeden içmeden kesildim. Şimdi diyeceksiniz seninki de dert mi? Ama özgüvenim yerle bir olmuş bugün çok daha iyi anladım. Bir daha evlilik gibi bir kararı alabileceğimi de sanmıyorum
Ailem benim yaşadıklarıma çok üzüldü. Beni haketmeyen birinin bana yaptıkları onları derinden yaraladı. Maaşım ve ünvanım değişmeyecek ama orada tabi kira giderim falan olacak. Fakat o kadar korkmuşum ki bugün çok daha iyi anladım. Bir hata olucak başıma bir şey gelicek diye yemeden içmeden kesildim. Şimdi diyeceksiniz seninki de dert mi? Ama özgüvenim yerle bir olmuş bugün çok daha iyi anladım. Bir daha evlilik gibi bir kararı alabileceğimi de sanmıyorum
muğla merkezmi gelecegın yerMerhaba; eski üye olduğum için beni tanıyanlar mutlaka olacaktır. Ama hikayemi kısaca özet geçeyim. 29 yaşındayım. 4 yıl önce boşandım. Çocuğum yok çalışıyorum. Allah'a şükürler olsun hiç bir maddi sıkıntı yaşamadım ailem de destek oldu. Zaten onlarla birlikte yaşıyorum. Ama geçen yıllar acımı ve kırgınlığımı biraz azaltsa da şehir değişikliğinin bana iyi geleceğini düşündüm hep. Yaklaşık bir yıl önce Muğla'ya başvurmuştum. Ama dönüş yapmadılar. Bugün haber geldi. Geliyor musunuz diyorlar. Fakat yaşadığım bu boşanma travması beni fazlasıyla özgüvensiz yaptı. Ailem de benimle birlikte bayağı sıkıntı yaşadı artık onların üzülmesini de istemiyorum. Geldim onlara söyledim gitme demiyorlar ama git de demiyorlar. Hiç destek olmuyorlar. Ayrıca moralleri bozuldu bayağı. Gidersem aramızda yaklaşık 1500 km yol var. Onlar gelemeyecek. Ayrıca orada tanıdığım kimse de yok. Gitmezsem ya ömür boyu burada kalıcam ya da en az 10 yıl sonra gidebilirim. Yeni bir hata yapmak istemiyorum. Bana yardım eder misiniz?
Evet fazla korumacılar. Bu boşanma konusu açılınca da önce bir kinlerini döküyorlar sonra bu da kader diyorlar. Tabi o sırada ben alacağımı alıyorum. Bir süredir bir nebze olsa da iyiydim. Bugün ne denli yara aldığımı ne çok kayıp verdiğimi bir kez daha anladım. Çoğu kez yok olsam, hiç bu dünyaya gelmemiş gibi gitsem diyorum. Çevremin lafları beni çok kötü bir psikolojiye itti. Kendimi değersiz bir çöp gibi hissediyorum.Üzülmüşlerdir tabi anne baba sonuçta ama bunu gösterme tarzları da önemli. Aileni tanımıyorum tabi ama sürekli eleştirel ve aşırı korumacı davranıyorlarsa ürkekliğin bundan kaynaklanıyor da olabilir. Mesela benim babam (allah razı olsun) ortalamanın çok üstünde iyi bir babadır, açık görüşlüdür, bağnaz değildir, bizi hep özgür yetiştirdi vs vs ama kötü bir huyu vardır ki eleştirecek bişey muhakkak bulur. Yorar adamı hiçbir şeyi beğendiremezsin, ona göre biz üç kardeş beceriksiz tam olamamış birer yaşam formuyuz, hiç ona çekmemişiz falanhele birimiz bi hata yapsın bunların üçü de böyle diye hepimizi birden kalaylar, öyle eleştirir ki gidip kendimizi çöpe atalım bari deriz. Yaşlandıkça huysuzlanıyor deyip geçiyoruz biz de :)
Yani senin ailende de varsa böyle şeyler, zaten yaşadığın yıkımın etkisiyle o kırılganlıkla iyice dibe vurmuş olabilirsin. Tahmin sadece. Ne varmış boşandıysan velev ki doğru kararı veremedin, ömür boyu yanlış karar vereceksin demek değil ki bu hepimiz hata yaparız. Anne baba demek her zaman doğru davranıyorlar demek değil. Onlar da insan doğru yanlış tarafları var işte, önemli olan senin bunu ayırt etmen. Belki kendine ait bir hayat kurarsan dışarıdan bakanilirsin olaylara.
Evet merkeze gideceğim gidersem.muğla merkezmi gelecegın yer
meslegınızı bılmıyorum ama
bence ıyıkı geldım dersın yıllar sonra
bende muğladayım ama merkez degılEvet merkeze gideceğim gidersem.
Çünkü hiç eskisi gibi umutlu ve mutlu olamadım. Burda mutlu olacağımı da sanmıyorum. Ruh halim 70 gibi.Geçmişe takılıp kalırsanız iehir değil ülkede değiştirmeniz bir işe yaramaz bence.
Öncelikle kabul edin boşandınız. İçine sindirin bunu.
Ben boşanmış ve çocuklu birisi olarak söylüyorum.
Neden gitmek istiyorsunuz kendinize bunu sorun.
Hiç öyle şey olur mu kendine böyle şeyler söyleme. Sanki gidip yeni bir hayat kursan iyi olacak gibi ne dersin. Sen asistandın galiba, kazancın iyi, güzel bir evde oturabilirsin, hatta peşinatın varsa direkt satın alırsın kira yerine kredi ödersin. Yeni eşyalar alırsın, sağın solun tatil beldesi zaten gezer kafa dağıtırsın. Zamanla çevre edinirsin, hatta yeni biriyle tanışırsın kalbin tekrar çarpmaya başlar?Evet fazla korumacılar. Bu boşanma konusu açılınca da önce bir kinlerini döküyorlar sonra bu da kader diyorlar. Tabi o sırada ben alacağımı alıyorum. Bir süredir bir nebze olsa da iyiydim. Bugün ne denli yara aldığımı ne çok kayıp verdiğimi bir kez daha anladım. Çoğu kez yok olsam, hiç bu dünyaya gelmemiş gibi gitsem diyorum. Çevremin lafları beni çok kötü bir psikolojiye itti. Kendimi değersiz bir çöp gibi hissediyorum.
Pazartesiye kadar cevabımı bildirmem gerek. Aileme söyledim. Evdekilerin moralleri çok bozuk. Bana dua edin lütfen. Teşekkür ederim.Hiç öyle şey olur mu kendine böyle şeyler söyleme. Sanki gidip yeni bir hayat kursan iyi olacak gibi ne dersin. Sen asistandın galiba, kazancın iyi, güzel bir evde oturabilirsin, hatta peşinatın varsa direkt satın alırsın kira yerine kredi ödersin. Yeni eşyalar alırsın, sağın solun tatil beldesi zaten gezer kafa dağıtırsın. Zamanla çevre edinirsin, hatta yeni biriyle tanışırsın kalbin tekrar çarpmaya başlar?
Peki taşınınca ne değişecek sizce?Çünkü hiç eskisi gibi umutlu ve mutlu olamadım. Burda mutlu olacağımı da sanmıyorum. Ruh halim 70 gibi.
Onu da bilmiyorum. Benimkisi sadece bir ümidin peşinden gitmek.Peki taşınınca ne değişecek sizce?
(Asla yargılamıyorum sizi)
Onu da bilmiyorum. Benimkisi sadece bir ümidin peşinden gitmek.
Teşekkür ederim.Gittiğin yerde yalnız kalacaksanız, üzülüp, eski konuları aklınıza takacaksanız gitmeyin. İyi kötü aileniz yanınızda size destek oluyordur. Yaşadığınız yer neresi ? Hakkınızda hayırlısı neyse o olsun.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?