- 22 Aralık 2018
- 2.997
- 2.643
- 53
- 36
- Konu Sahibi Melahatabla
-
- #1
Marhaba arkdaslar. Hemen konuya giriyorum. Nasil giris yapacagimi da bilmiyorum ....
Bu cümle yani " sen ruh hastasısin" cümlesi ablamın bana yıllarca söylediği bir cümle.
Yıllarca bunu bana soyledi. En ufak bir hata, hatta hata denmeyecek basit şeylerde bile bana her zaman bunu söyledi.
Bende de soyle bir durumun oluşmaya başladığını farkettim, sürekli içten içe kendime kendimin deli olmadığını kanıtlamaya çalışıyorum. Oturup kalkmam, konuşmalarmi neredeyse her şeyimi bu ithami haketmedigimi kanıtlamaya çalışırmış gibi belirliyorum.
Artık bu cümleye tahammül edemiyorum .
Ornek verecek olursam, mesela bugu n arkadaşımla pasta aldık ve cay yaptık bunları hazırlıyoruz bir yandan da muhabbet ediyoruz. Ablam da okuldan geldi ve hadi hadi kes pastayı artık dayanamıyorum gibi cümlelerle konusmalarimizi bolerek saygısızlık yapmaya başladı. Ben de sinir oldum beklemesini söyledim ama bu yine aynı hareketleri yaparak bizi bölüyordu. Aşkını anlatıp durma gibi laflar ediyordu. Sonunda dayanamadım bıçağı sertce masaya vurarak al sen kes ne bu ya!! Tarzında tepki verdim. O da arkadaşıma dönerek " gordun mu normal degil hasta işte" dedi. Her zamanki cumlesini kullandı. Bu kez aglama krizi geçirdim. Gerçekten bahsettiği ruh hastasına dönüştüm.
Ablamın bu tavirlari beni çabuk sinirlenen biri haline getirdi. Bir de saygı takıntısı oluştu. Insanlarla iletişime geçerken sürekli bana olan saygılarını ölçüyorum. En ufak bir cümle bile olsa acaba bu saygısızlik mi diye olcup biçiyorum. Saygısızlık olarak görürsem tepki veriyorum. Bütün bunların ablamın yüzünden olduğunu dusunuyorum.
Kendisi sürekli beni eleştirir. Kendisi ile karşılaştırır. O düzenli ise giremez, o okuyamaz, o bir sey beceremez, benim matematiğim ondan daha ileri seviyede vs vs.
Özel ders verirken ders anında anlatımıma bile müdahale etti öğrencimin yanında. Bu gibi şeyler işte. Şunu çok merak ediyorum acaba sorun bende mi? Hep bunu sorguluyorum. Iyice bunaldim . Bir de beni sürekli evden kovuyor. Evlen de git artık rahat edelim diyor. Evde eşyalara zarar veriyormusum.
Vs vs işte ...
Bu cümle yani " sen ruh hastasısin" cümlesi ablamın bana yıllarca söylediği bir cümle.
Yıllarca bunu bana soyledi. En ufak bir hata, hatta hata denmeyecek basit şeylerde bile bana her zaman bunu söyledi.
Bende de soyle bir durumun oluşmaya başladığını farkettim, sürekli içten içe kendime kendimin deli olmadığını kanıtlamaya çalışıyorum. Oturup kalkmam, konuşmalarmi neredeyse her şeyimi bu ithami haketmedigimi kanıtlamaya çalışırmış gibi belirliyorum.
Artık bu cümleye tahammül edemiyorum .
Ornek verecek olursam, mesela bugu n arkadaşımla pasta aldık ve cay yaptık bunları hazırlıyoruz bir yandan da muhabbet ediyoruz. Ablam da okuldan geldi ve hadi hadi kes pastayı artık dayanamıyorum gibi cümlelerle konusmalarimizi bolerek saygısızlık yapmaya başladı. Ben de sinir oldum beklemesini söyledim ama bu yine aynı hareketleri yaparak bizi bölüyordu. Aşkını anlatıp durma gibi laflar ediyordu. Sonunda dayanamadım bıçağı sertce masaya vurarak al sen kes ne bu ya!! Tarzında tepki verdim. O da arkadaşıma dönerek " gordun mu normal degil hasta işte" dedi. Her zamanki cumlesini kullandı. Bu kez aglama krizi geçirdim. Gerçekten bahsettiği ruh hastasına dönüştüm.
Ablamın bu tavirlari beni çabuk sinirlenen biri haline getirdi. Bir de saygı takıntısı oluştu. Insanlarla iletişime geçerken sürekli bana olan saygılarını ölçüyorum. En ufak bir cümle bile olsa acaba bu saygısızlik mi diye olcup biçiyorum. Saygısızlık olarak görürsem tepki veriyorum. Bütün bunların ablamın yüzünden olduğunu dusunuyorum.
Kendisi sürekli beni eleştirir. Kendisi ile karşılaştırır. O düzenli ise giremez, o okuyamaz, o bir sey beceremez, benim matematiğim ondan daha ileri seviyede vs vs.
Özel ders verirken ders anında anlatımıma bile müdahale etti öğrencimin yanında. Bu gibi şeyler işte. Şunu çok merak ediyorum acaba sorun bende mi? Hep bunu sorguluyorum. Iyice bunaldim . Bir de beni sürekli evden kovuyor. Evlen de git artık rahat edelim diyor. Evde eşyalara zarar veriyormusum.
Vs vs işte ...