Seni seviyorum ama karıma döndüm.

Arkadaşlar aslında dert benim değil, en yakın arkadaşlarımdan birinin. Öz ablamdan farksız birinin. Daha doğrusu anlatacağım olay benim başımdan geçmedi diyeyim, çünkü onun derdi bana da dert oluyor. Artık üzülmesini istemiyorum. Uzun yazacağım, baştan uyarayım, istemeyen okumasın :))


Ben kısaca bu arkadaşımdan bahsedeyim. Adı x olsun. Kendisi okumamış, meslek sahibi birisi değil. 34 yaşında. 12 senelik bi evliliği vardı. İki de çocuğu. Çok çekti bu adamdan. Evlilik 12 sene, ama adam bunun 10 senesi başka şehirdeydi. X, iki çocuğuna da hem analık hem babalık yaptı, üstelik hasta kayınvalidesine de baktı. Kocası ise bu sırada başka şehirde çalışıyordu. (sözde daha fazla para veriyorlarmış!)

Bu adam senenin 10 günü gelir kalır, her geldiğinde de ilgisizlik, kavga kıyamet, huzursuzluk yaşatırdı. Adam resmen başka şehirde kendisine hayat kurmuştu. Bi süre sonra binbir bahaneyle para göndermeyi de kesti, x'e biz yardım ettik sürekli, evlere temizliğe gitmeye başladı kirasını ödeyebilmek için. Bu adamın yokluğu yaşatmasına da katlandı.

Bir gün bu adam yine eve geldiğinde, valizinden kadın iç çamaşırı çıkmış. Önce saçma yalanlar uydurmaya çalışmış, sonra kabul etmek zorunda kalmış. Hem de bir kişiyle değil bir çok kişiyle birlikte olmuş. Tabi kavgalar kıyametler derken adam yine çekti gitti başka şehre.

X sırf evliliği kurtulsun diye bi şans daha vermek istedi kendince, şans bile istemeyen, kendisinden boşanabileceğine ihtimal vermeyen adama. Ama adam yine oralı olmadı. Ve x, hemen boşanma davasını açtı, gidip kendisine daha küçük, daha ucuz stüdyo daire tutup çocuklarıyla oraya yerleşti, bir işe girdi. Adam tabi bu sırada yalvar yakar ''barışalım'' diyor. X de onu umursamadı, boşandılar ve adam bi süre sonra yeniden evlendi. Kendi kurulu düzenini, aile hayatını, maaşını göstererek, x'in ise asgari ücretle ve yalnız başına çocuklara bakamayacağını söyleyerek çocukları yanına almayı başardı.


Bi süre sonra x, bi adamla tanıştı, tam 4 senelik beraberlikleri oldu. Birbirlerini çok sevdiler. Ama bu adamın annesi ''ben bekar oğlumu dul kadınla evlendirmem'' diyerek kıyameti kopardı. Bu adam da baya anneci biriydi, çok uğraştı annesini ikna etmek için ama ikna edemeyince x'le ilişkisini bitirdi.

Yani x, hiç bi zaman mutlu olamadı, hayat yüzüne gülmedi hiç. 3 güldüyse 5 ağladı. Bu ayrılığın üzerinden de 2,5 sene geçti.

Asıl konuya gelecek olursak, x artık bi düzen kurmak evlenmek istiyor. Aslında son 5-6 aydır hayatında birisi vardı. Bu adam eşinden boşanmış, üç çocuğu olan, maddi durumu iyi bir adamdı. Çok iyi anlaşıyorlardı, çok mutlulardı. Hatta son zamanlarda nişan töreni yapmak için mekan bakıyorlardı. Ciddilerdi. Ben de çok seviniyordum x için. ''sonunda yüzü gülecek'' diye düşünmüştüm.

Amaa, malesef bu adam geçen gün x'e ''iş için haftasonu şehir dışına gidiyorum, yoğun olacağım, gelince görüşürüz'' diyerek gitti. Haftasonu geçti, günler geçti, ne bir arama ne bir haber. X her aradığında ya meşgule alıyor ya da hiç duymuyordu. Sonra ortak bi arkadaşlarından duyduk ki, meğer adam karısıyla hiç boşanmamış ! boşanma davası açmışlar, ayrılarmış ama boşanma davası bitmemiş! Ve karısıyla da tekrar birleşmişler, yeniden denemeye karar vermişler !

X bunu duyunca şoka girdi, ne yapacağını şaşırdı, şoku atlatınca mesaj attı ''sen benim yaralarımın merhemi olacağını söylemiştin, bi tuz da sen bastın'' diye.

2 dk geçmedi ki adam hemen aradı. Ve dediği tek şey ''özür dilerim, çocuklarımın psikolojisi için barışmak zorundaydım. Üstelik boşansaydık mal varlığımın yarısını karım alacaktı, o kadar malı kaybedemem, seni seviyorum ama ben karıma döndüm, sen de beni unut hayatına bak.''


Anlamıyorum arkadaşlar, bu arkadaşım boşanalı seneler oldu, hep kendi ayakları üzerinde durdu, hep çabaladı. Sadece mutlu olmak istedi. Yanında huzur bulacağı, güvenebileceği biriyle evlenmek, bi düzen kurmak, sevmek sevilmek, ilk evliliğinde hiç yaşayamadığı normal bi evlilik hayatı yaşamak istedi.

Ama karşısına hiç doğru düzgün birisi çıkmıyor, her gelen biraz daha acıtıp gidiyor. Böyle şeyler şans işi mi yoksa? Ya da bu kadın nerde hata yapıyor da bunları yaşıyor? Ne zaman karşısına istediği gibi birisi çıkacak? O kocası olacak adam bile o kadar çektirmesine rağmen, o kadar ah almasına rağmen, şimdi evli mutlu. X neden mutlu değil?

Bugün bana geldi ve tek kelime etmeden karşımda saatlerce ağladı. Etmesine de gerek yoktu zaten, ben o ağlayıştan bütün anlatmak istediklerini anladım. Yorumlarınızı gerçekten merak ediyorum. Umuda ihtiyacımız var çünkü. O da bitmek üzere.
12 yıllık evliliğin 10 yılını dışarda geçiren adamın hayatında birileri olması şaşılacak bir durum olmamalı.
Ablan şanssız bir evlilik yapmış mutsuz olmuş ayrılmış.Ama adam neticede çocuklarına sahip çıkmış.Çocuklarıya perişan nice kadınlarımız var.Bu ksımda şanslı ablan
Eski kocası çocuklaryla eşiyle mutluluk pozu veriyor diye üzülüyor ama,sonuçta diğer kadın 2 tane çocuğun sorumluluğunu taşıyor.Çocuklar mutlu olduklarına göre,kadın ilgileniyor sorun çıkarmıyor. Bu kısımda da şanslı ablan.
4 yıllık ilişkide,adamı tanıyamamış mı.Ya da kocasında da bazı şeyleri görmezden geldiği gibi,bu adamın da eksik yanlarını görmezden mi gelmiş.4 yıl ne diye beklemiş
5-6 aylık bir ilişkide iyi ce tanımadan araştırmadan ciddi yola girmeyecek ayaklarını yere sağlam basacaktı.İnsanlar kötü.Kendini kendin koruyacaksın.
x ablanın bu saatten sonra yapaağı,herkese hemen güvnip duygusal ilişkiye başlamayacak.Çocuklarını önceliği yapacak.İyi bir iş imkanı ve olanaklarını salayıp çocuklarını yanına alacak.
Aç değil açıkta değilse,sağlığıda yerindeyse,önüne baacak,hayırlısını dileyecek,erkeklerden medet ummuyacak.Gönül tabiki sevilmek ister.Ama acele işe şeytan karışır.
 
tabi ki, çocuklar genel olarak babada kalıyor sorumlulukları ve velayetleri babada ama x'le sık sık görüşüyorlar, hatta x'in evinde de odaları var, ara sıra gelip x'de kalırlar, bazen oğlu okuldan çıkınca evine gitmeden direk x'in işyerine uğrar birlikte çıkar yemek yerler falan.. her zaman bi iletişim halindeler, hiç kopuk yaşamadılar, o yüzden çocuk konusunu sıkıntı etmiyor.
Buna cok sewindim...
İnşallah annelerinde kalırlar sürekli daha sonradan...
Cunku o adam o cocukları haketmiyor...
 
12 yıllık evliliğin 10 yılını dışarda geçiren adamın hayatında birileri olması şaşılacak bir durum olmamalı.
Ablan şanssız bir evlilik yapmış mutsuz olmuş ayrılmış.Ama adam neticede çocuklarına sahip çıkmış.Çocuklarıya perişan nice kadınlarımız var.Bu ksımda şanslı ablan
Eski kocası çocuklaryla eşiyle mutluluk pozu veriyor diye üzülüyor ama,sonuçta diğer kadın 2 tane çocuğun sorumluluğunu taşıyor.Çocuklar mutlu olduklarına göre,kadın ilgileniyor sorun çıkarmıyor. Bu kısımda da şanslı ablan.
4 yıllık ilişkide,adamı tanıyamamış mı.Ya da kocasında da bazı şeyleri görmezden geldiği gibi,bu adamın da eksik yanlarını görmezden mi gelmiş.4 yıl ne diye beklemiş
5-6 aylık bir ilişkide iyi ce tanımadan araştırmadan ciddi yola girmeyecek ayaklarını yere sağlam basacaktı.İnsanlar kötü.Kendini kendin koruyacaksın.
x ablanın bu saatten sonra yapaağı,herkese hemen güvnip duygusal ilişkiye başlamayacak.Çocuklarını önceliği yapacak.İyi bir iş imkanı ve olanaklarını salayıp çocuklarını yanına alacak.
Aç değil açıkta değilse,sağlığıda yerindeyse,önüne baacak,hayırlısını dileyecek,erkeklerden medet ummuyacak.Gönül tabiki sevilmek ister.Ama acele işe şeytan karışır.


aynen o konularda şanslı gerçekten. zaten çocuklarıyla sık sık görüşür, bazen x'de kalır çocuklar istedikleri zamanlarda. hep iletişim halindeler, çocuklar da diyor zaten '' y abla bize iyi bakıyor, bizimle arkadaş gibi'' diye. kadın başta anne demelerini istemiş ama çocuklar istemeyince 'bizim zaten annemiz var' deyince anlayışla karşılamış.

dediğiniz gibi ben de söylüyorum bunları kendisine, hep dik durmasını, bi erkeğe ihtiyacı olmadığını, biraz bu konulardan uzak durmasını.. aslında önceden kendisi de böyle düşünüyordu ama şimdi takmış kafayı mutlu evliliğe..
 
aynen o konularda şanslı gerçekten. zaten çocuklarıyla sık sık görüşür, bazen x'de kalır çocuklar istedikleri zamanlarda. hep iletişim halindeler, çocuklar da diyor zaten '' y abla bize iyi bakıyor, bizimle arkadaş gibi'' diye. kadın başta anne demelerini istemiş ama çocuklar istemeyince 'bizim zaten annemiz var' deyince anlayışla karşılamış.

dediğiniz gibi ben de söylüyorum bunları kendisine, hep dik durmasını, bi erkeğe ihtiyacı olmadığını, biraz bu konulardan uzak durmasını.. aslında önceden kendisi de böyle düşünüyordu ama şimdi takmış kafayı mutlu evliliğe..


ne kadar çok kafayı takarsa o kadar çok mutsuz olur hata yapar
birazcık sakinligi tercih etmeli
yeterli bütçesi varsa çocukları alıp tatile çıksın iyi olur
 
Ç



ben bazı üyelerin profillerine girdiğimde en son etkinliklerinin saatini görebiliyorum, en son ne zaman kk'da olduklarını anlayabiliyorum. benimki görünüyor mu bilmiyorum ama baksaydınız konuyu açtıktan bi süre sonra kk'dan çıkış yaptım, müsait olur olmaz da geldim. neden herkes çocuğu sorunca gitme gereği duyayım ki? ayrıca ''ah vah üzüldüm'' demenizi de beklemiyorum, siz beni çok yanlış anlamışsınız. Ben sadece objektif gözlerle bakıp x nerde hata yapıyor, bundan sonra ne yapmalı bunları duymak istiyorum. sağolsun çoğu arkadaş yapıcı ve yol gösterici yorumlar yapmışlar. KK'da konu sahiplerine böyle iğneleyici ve yıkıcı yorumlar yapılmasından hiç hoşlanmıyorum. Ama eğer size amacımın, üzülmeniz, acımanız, adama adi falan demeniz olduğunu düşündürecek bir şey yaptıysam siz kusuruma bakmayın.

r.
sadece konu açıp da sonrasında hiç mesaj yazılmazsa ,yorumları beğenmeyip gitti diye düşünüyor insan.siz olmasanız da bu % 90 bu çekilde olmuştur kk da..o yüzden haklı bir serzeniş benimkisi:)
çocuklar şimdi iyi olabilrler ama o dönem birisi 7 diğeri 4 yaşındaymış.şu anda evlat değil de yeğeni gelip arada kalmaları,telefonda konuşmaları arkdaaşınızın içini rahatltıyor olabilir.ama bu annellik sorumluluğu değil bana göre..ben de yeğenimi anblattığınız şekilde görüyorum.ama sorumluluğum annesi babası gibi değil..
bu yüzden çocukları konusunda nasıl içi rahat anlayamıyorum kusura bakmayın..
eski kocasının yeni karısı ile boy boy foto koymasına sevinmesi lazım,zira çocukları mutlu bir ailede büyüyor demek ki.kadın da bunları hakediyor ki 2 çocuğuna da annelik yapmış ve yapıyor..
x in iyi bir evlilk yapmak istemesi konusunda fikrim yok kusura bakmayın,hiç üzülmedim arkadaşınız için.tek üzüntüm çocuklardı neyse ki onlar da anladığım kadarıyla iyi bir baba ve vicdanlı bir cici anneye sahipler.
 
sadece konu açıp da sonrasında hiç mesaj yazılmazsa ,yorumları beğenmeyip gitti diye düşünüyor insan.siz olmasanız da bu % 90 bu çekilde olmuştur kk da..o yüzden haklı bir serzeniş benimkisi:)
çocuklar şimdi iyi olabilrler ama o dönem birisi 7 diğeri 4 yaşındaymış.şu anda evlat değil de yeğeni gelip arada kalmaları,telefonda konuşmaları arkdaaşınızın içini rahatltıyor olabilir.ama bu annellik sorumluluğu değil bana göre..ben de yeğenimi anblattığınız şekilde görüyorum.ama sorumluluğum annesi babası gibi değil..
bu yüzden çocukları konusunda nasıl içi rahat anlayamıyorum kusura bakmayın..
eski kocasının yeni karısı ile boy boy foto koymasına sevinmesi lazım,zira çocukları mutlu bir ailede büyüyor demek ki.kadın da bunları hakediyor ki 2 çocuğuna da annelik yapmış ve yapıyor..
x in iyi bir evlilk yapmak istemesi konusunda fikrim yok kusura bakmayın,hiç üzülmedim arkadaşınız için.tek üzüntüm çocuklardı neyse ki onlar da anladığım kadarıyla iyi bir baba ve vicdanlı bir cici anneye sahipler.


o konuda haklı olabilirsiniz, bana sorarsanız çocuğum yok şuan evli değilim ama, ben bırakır mıydım, asla. hepsini geçtim cici anneleri ne kadar iyi olursa olsun, ben en başta kıskanırdım çocuklarımı. benim çocuğuma neden başkası bakıyor diye içim içimi yer izin vermezdim. ama onlar 6 senedir böyle bi düzen kurdular, çocuklar da rahat olunca, x'in evinde de bi odaları olunca böyle devam ettirdiler düzeni. o onun tercihi ama yine de bu, bu kadar darbe yemeyi mutsuz edilmeyi hakettiğini göstermez ki.

eski kocasının aile fotoğraflarını görünce üzülmesi şu yönden oluyor, ''benle evliyken hiç böyle değildi, bi tane bile benle fotoğrafını koymazdı, bu etkinliklerin çeyreğini bile yapmazdı bizimle, yapsaydı, biraz uğraşsaydı biz boşanmamış olurduk'' diyor. çocukları adına mutlu zaten yani o konuda şanslı olduğunu biliyor ama bu açıdan bakınca üzülüyor.
 
İnsanların ne yaşadığını bilmeden böyle iğrenç yorumlar yapmak yakışmıyor kimseye o kadının yerinde sizlerde olabilirdiniz başınıza gelmeden böyle yorumlar yapmak kolay tabi. Allah yardımcısı olsun. Rabbim inşallah iyi birisiyle karşılaştırır..
 
Arkadaşlar aslında dert benim değil, en yakın arkadaşlarımdan birinin. Öz ablamdan farksız birinin. Daha doğrusu anlatacağım olay benim başımdan geçmedi diyeyim, çünkü onun derdi bana da dert oluyor. Artık üzülmesini istemiyorum. Uzun yazacağım, baştan uyarayım, istemeyen okumasın :))


Ben kısaca bu arkadaşımdan bahsedeyim. Adı x olsun. Kendisi okumamış, meslek sahibi birisi değil. 34 yaşında. 12 senelik bi evliliği vardı. İki de çocuğu. Çok çekti bu adamdan. Evlilik 12 sene, ama adam bunun 10 senesi başka şehirdeydi. X, iki çocuğuna da hem analık hem babalık yaptı, üstelik hasta kayınvalidesine de baktı. Kocası ise bu sırada başka şehirde çalışıyordu. (sözde daha fazla para veriyorlarmış!)

Bu adam senenin 10 günü gelir kalır, her geldiğinde de ilgisizlik, kavga kıyamet, huzursuzluk yaşatırdı. Adam resmen başka şehirde kendisine hayat kurmuştu. Bi süre sonra binbir bahaneyle para göndermeyi de kesti, x'e biz yardım ettik sürekli, evlere temizliğe gitmeye başladı kirasını ödeyebilmek için. Bu adamın yokluğu yaşatmasına da katlandı.

Bir gün bu adam yine eve geldiğinde, valizinden kadın iç çamaşırı çıkmış. Önce saçma yalanlar uydurmaya çalışmış, sonra kabul etmek zorunda kalmış. Hem de bir kişiyle değil bir çok kişiyle birlikte olmuş. Tabi kavgalar kıyametler derken adam yine çekti gitti başka şehre.

X sırf evliliği kurtulsun diye bi şans daha vermek istedi kendince, şans bile istemeyen, kendisinden boşanabileceğine ihtimal vermeyen adama. Ama adam yine oralı olmadı. Ve x, hemen boşanma davasını açtı, gidip kendisine daha küçük, daha ucuz stüdyo daire tutup çocuklarıyla oraya yerleşti, bir işe girdi. Adam tabi bu sırada yalvar yakar ''barışalım'' diyor. X de onu umursamadı, boşandılar ve adam bi süre sonra yeniden evlendi. Kendi kurulu düzenini, aile hayatını, maaşını göstererek, x'in ise asgari ücretle ve yalnız başına çocuklara bakamayacağını söyleyerek çocukları yanına almayı başardı.


Bi süre sonra x, bi adamla tanıştı, tam 4 senelik beraberlikleri oldu. Birbirlerini çok sevdiler. Ama bu adamın annesi ''ben bekar oğlumu dul kadınla evlendirmem'' diyerek kıyameti kopardı. Bu adam da baya anneci biriydi, çok uğraştı annesini ikna etmek için ama ikna edemeyince x'le ilişkisini bitirdi.

Yani x, hiç bi zaman mutlu olamadı, hayat yüzüne gülmedi hiç. 3 güldüyse 5 ağladı. Bu ayrılığın üzerinden de 2,5 sene geçti.

Asıl konuya gelecek olursak, x artık bi düzen kurmak evlenmek istiyor. Aslında son 5-6 aydır hayatında birisi vardı. Bu adam eşinden boşanmış, üç çocuğu olan, maddi durumu iyi bir adamdı. Çok iyi anlaşıyorlardı, çok mutlulardı. Hatta son zamanlarda nişan töreni yapmak için mekan bakıyorlardı. Ciddilerdi. Ben de çok seviniyordum x için. ''sonunda yüzü gülecek'' diye düşünmüştüm.

Amaa, malesef bu adam geçen gün x'e ''iş için haftasonu şehir dışına gidiyorum, yoğun olacağım, gelince görüşürüz'' diyerek gitti. Haftasonu geçti, günler geçti, ne bir arama ne bir haber. X her aradığında ya meşgule alıyor ya da hiç duymuyordu. Sonra ortak bi arkadaşlarından duyduk ki, meğer adam karısıyla hiç boşanmamış ! boşanma davası açmışlar, ayrılarmış ama boşanma davası bitmemiş! Ve karısıyla da tekrar birleşmişler, yeniden denemeye karar vermişler !

X bunu duyunca şoka girdi, ne yapacağını şaşırdı, şoku atlatınca mesaj attı ''sen benim yaralarımın merhemi olacağını söylemiştin, bi tuz da sen bastın'' diye.

2 dk geçmedi ki adam hemen aradı. Ve dediği tek şey ''özür dilerim, çocuklarımın psikolojisi için barışmak zorundaydım. Üstelik boşansaydık mal varlığımın yarısını karım alacaktı, o kadar malı kaybedemem, seni seviyorum ama ben karıma döndüm, sen de beni unut hayatına bak.''


Anlamıyorum arkadaşlar, bu arkadaşım boşanalı seneler oldu, hep kendi ayakları üzerinde durdu, hep çabaladı. Sadece mutlu olmak istedi. Yanında huzur bulacağı, güvenebileceği biriyle evlenmek, bi düzen kurmak, sevmek sevilmek, ilk evliliğinde hiç yaşayamadığı normal bi evlilik hayatı yaşamak istedi.

Ama karşısına hiç doğru düzgün birisi çıkmıyor, her gelen biraz daha acıtıp gidiyor. Böyle şeyler şans işi mi yoksa? Ya da bu kadın nerde hata yapıyor da bunları yaşıyor? Ne zaman karşısına istediği gibi birisi çıkacak? O kocası olacak adam bile o kadar çektirmesine rağmen, o kadar ah almasına rağmen, şimdi evli mutlu. X neden mutlu değil?

Bugün bana geldi ve tek kelime etmeden karşımda saatlerce ağladı. Etmesine de gerek yoktu zaten, ben o ağlayıştan bütün anlatmak istediklerini anladım. Yorumlarınızı gerçekten merak ediyorum. Umuda ihtiyacımız var çünkü. O da bitmek üzere.


o çocuklar nıye babasında????? x evlenmeyı dusunecegıne once çocuklarını yanına almaya uğraşmalı..bunun ıcın caba sabretmeli....her evladın babadan once anneye ıhtıyacı var....x tek basına degıl bırcok kadın bunları yasıyor aldatılıyor ayrılıyor kendıne yenı bır hayat kuruyor...ama evlatlarıyla....aşk sevgı bunlar hep gecıcı seyler
 
İnsanların ne yaşadığını bilmeden böyle iğrenç yorumlar yapmak yakışmıyor kimseye o kadının yerinde sizlerde olabilirdiniz başınıza gelmeden böyle yorumlar yapmak kolay tabi. Allah yardımcısı olsun. Rabbim inşallah iyi birisiyle karşılaştırır..


katılıyorum.. benim burda anlattıklarım, arkadaşımın yaşadıklarının yarısı bile değil, hepsini anlatsam çok uzun olurdu kimse okuyamazdı. + sanki ben burda çocukların velayeti hakkında fikir almak istemişim gibi konuşuyor çoğu kişi. bi türlü asıl sormak istediğim şeye gelemediler.. merak edip sormaları normal tabi ki, ben de zaten açıklamasını yaptım tek tek hiç yorulmadan, ama asıl mevzu buymuş gibi konuşuyorlar. x o çocuklara senelerce hem annelik hem babalık yaptı, babaları şimdiki evliliğinde gösterdiği ilginin, babalığın dörtte birini bile göstermedi zamanında. x o çocukları bazen bize bırakıp bazen evde tek bırakıp evlere temizliğe gitti, çünkü kocası olacak adam para da göndermiyordu. şimdi adam çocukları aldı bugüne kadar yapamadığı babalığı yapıyor, belki de vicdan rahatlatıyor. o anneleriyse öteki de babaları, neden çocukları baba almamalıymış illa anne almalıymış gibi bi izlenim yaratıyorlar ki?
boşanan çiftlerde çocuğu anne almak zorunda baba alamaz diye bi kural mı var? öyle olunca anne, kötü anne mi ilan edilmeli? ha ben olsam çocuğumu yanımdan ayırmazdım o ayrı mevzu, ama onlar böyle tercih ettiler diye de kimsenin x'i kötü kadın kötü anne ilan etmeye hakkı yok. hayatın ve insanların ne kadar acımasız olduğu burda bile belli oluyor aslında değil mi? onlar 6 senedir böyle bi düzen kurmuşlar kendilerine göre sebepleri var, zaten aynı şehirdeler şuan, çocuklar da gayet mutlu, iki tane evleri var sayılır. konumuz bu sanki.
 
Arkadaşınız keşke 10 sene farklı şehirlerde evlilik yürütmeye çalışıp çocuk yapmak yerine baştan boşansaydı.
Mantıklı düşünmek gerekirse eşi karısını da bulunduğu şehre götürebilirdi madem o kadar uzun kalacaksa. Ama belli ki işine gelmemiş.
Arkadaşınızın da hemen aklı başına gelmemiş devam ettirmiş ne yazık ki.
Allah yardımcısı olsun başka diyecek bir şey bulamıyorum.
 
Ne kadar uzunmuş keske okumasaydım, kötü hayati olmus biraz namaz kilmali sanirim dua etmeli herkesin imanı kendine ama iyi insanin basina iyi seyler gelecek diye bir sey yok cevremizde görüyoruz ya, kotu insanlarin da basina kötü seyler gelmiyor, kismet belki hayatinin bundan sonrasi iyi olacaktir.

Peki x 'in eşi eve yillarca gelmezken x evde oturup cocuguna bakıp hayatını adami beklemekle mi gecirmis keske iyi kotu bir işe girseymis elini guclendirseymis yapmamis. Şimdi kendi hayatta tek basina ayakta durmya devam etmeye calismali. Hepimizin basina neler geliyor kadin olmaksa daha zor bu dunyada.
 
katılıyorum.. benim burda anlattıklarım, arkadaşımın yaşadıklarının yarısı bile değil, hepsini anlatsam çok uzun olurdu kimse okuyamazdı. + sanki ben burda çocukların velayeti hakkında fikir almak istemişim gibi konuşuyor çoğu kişi. bi türlü asıl sormak istediğim şeye gelemediler.. merak edip sormaları normal tabi ki, ben de zaten açıklamasını yaptım tek tek hiç yorulmadan, ama asıl mevzu buymuş gibi konuşuyorlar. x o çocuklara senelerce hem annelik hem babalık yaptı, babaları şimdiki evliliğinde gösterdiği ilginin, babalığın dörtte birini bile göstermedi zamanında. x o çocukları bazen bize bırakıp bazen evde tek bırakıp evlere temizliğe gitti, çünkü kocası olacak adam para da göndermiyordu. şimdi adam çocukları aldı bugüne kadar yapamadığı babalığı yapıyor, belki de vicdan rahatlatıyor. o anneleriyse öteki de babaları, neden çocukları baba almamalıymış illa anne almalıymış gibi bi izlenim yaratıyorlar ki?
boşanan çiftlerde çocuğu anne almak zorunda baba alamaz diye bi kural mı var? öyle olunca anne, kötü anne mi ilan edilmeli? ha ben olsam çocuğumu yanımdan ayırmazdım o ayrı mevzu, ama onlar böyle tercih ettiler diye de kimsenin x'i kötü kadın kötü anne ilan etmeye hakkı yok. hayatın ve insanların ne kadar acımasız olduğu burda bile belli oluyor aslında değil mi? onlar 6 senedir böyle bi düzen kurmuşlar kendilerine göre sebepleri var, zaten aynı şehirdeler şuan, çocuklar da gayet mutlu, iki tane evleri var sayılır. konumuz bu sanki.

Hayır, anne almak zorunda diye bir kural yok ama bu mevzuya yorum yaparken kural ya da mantık çerçevesi içerisinde yorum yapamıyor insan. Siz anne olmadığınız halde çocuğumu veremem demişsiniz, bizler anneyiz, çocuğun anneye Nasıl ihtiyaç duyduğunu görüyoruz, biliyoruz.
En basiti kendimizden yola çıkalım, babam bir ay bir yere gitse çok da umursamazdım, en fazla özlerdim ama annem bir gün gitse hayatım sekteye uğrardı. Onların o yaşta babaya değil anneye ihtiyacı var, kendilerine yemek yapan, kendilerini yıkayan, giydiren, her gece kendilerini uyutan bir anneye. Babaları zaten hiç yanlarında olmamış, siz öyle yazmışsınız, birden anneden kopup babaya gitmişler.
Şartlar çok kötü olabilir, çok zorda kalmış olabilir ama şimdi o günleri atlatmış, evde çocuklarına bir oda bile yapmış, bence istese alabilir ama kendisi de bu düzene, rahatlığa alışmış.
Bir düşünün, kendisini bırakan, eski eşine dönen adam bile "çocuklarım için" demiş. Çocuklarına bu kadar çok kıymet veren bir adam, çocuklarına o kadar da kıymet vermeyen bir kadını neden istesin ?
Bizim toplumumuz yapı gereği kadınıyla-erkeğiyle düşünür bunu. Belki erkekler de onu, çocukları başından savmış, rahat bir yaşama alışmış bir kadın olarak görüyorlardır. Belki çocuklarının yanında olmayan kadın, benim yanımda ömür boyu hiç durmaz diye düşünüyorlardır.
Bence bu yüzden kaybediyor. İnsan elinde olmadan çocuklarını bırakan bir kadına güven ve saygı duyamıyor.
 
Şimdi canım x toplamda 3 erkek seçmiş bir şekilde ve hepsi fos çıkmış. Bu şu demek oluyor x in erkek seçimleri çok yanlış. Psikolog olsam annesi ile babasının ve sonra x ile babasının ilişkilerini incelerdim.

2 numara hariç x hep yalancı erkekler ile beraber olmuş. Belki 2 numara da yalancı bilemiyorum tabi.

X önce şunu anlamali. Mutlu olmak için bir erkeğe ihtiyac yok. Hayatında biri olmasına gerek yok. Ben x yerinde olsam çocukları eski kocadan almaya çalışırım.
 
Hayır, anne almak zorunda diye bir kural yok ama bu mevzuya yorum yaparken kural ya da mantık çerçevesi içerisinde yorum yapamıyor insan. Siz anne olmadığınız halde çocuğumu veremem demişsiniz, bizler anneyiz, çocuğun anneye Nasıl ihtiyaç duyduğunu görüyoruz, biliyoruz.
En basiti kendimizden yola çıkalım, babam bir ay bir yere gitse çok da umursamazdım, en fazla özlerdim ama annem bir gün gitse hayatım sekteye uğrardı. Onların o yaşta babaya değil anneye ihtiyacı var, kendilerine yemek yapan, kendilerini yıkayan, giydiren, her gece kendilerini uyutan bir anneye. Babaları zaten hiç yanlarında olmamış, siz öyle yazmışsınız, birden anneden kopup babaya gitmişler.
Şartlar çok kötü olabilir, çok zorda kalmış olabilir ama şimdi o günleri atlatmış, evde çocuklarına bir oda bile yapmış, bence istese alabilir ama kendisi de bu düzene, rahatlığa alışmış.
Bir düşünün, kendisini bırakan, eski eşine dönen adam bile "çocuklarım için" demiş. Çocuklarına bu kadar çok kıymet veren bir adam, çocuklarına o kadar da kıymet vermeyen bir kadını neden istesin ?
Bizim toplumumuz yapı gereği kadınıyla-erkeğiyle düşünür bunu. Belki erkekler de onu, çocukları başından savmış, rahat bir yaşama alışmış bir kadın olarak görüyorlardır. Belki çocuklarının yanında olmayan kadın, benim yanımda ömür boyu hiç durmaz diye düşünüyorlardır.
Bence bu yüzden kaybediyor. İnsan elinde olmadan çocuklarını bırakan bir kadına güven ve saygı duyamıyor.

12 yıl evlilik üstüne 6 yıl geçmiş. O çocuklar 14-16 yaş gurubundadir diye düşünüyorum. Bence artık o çocuklar gelmek istemiyor. Gelmek isteseler gelirlerdi.
 
o konuda haklı olabilirsiniz, bana sorarsanız çocuğum yok şuan evli değilim ama, ben bırakır mıydım, asla. hepsini geçtim cici anneleri ne kadar iyi olursa olsun, ben en başta kıskanırdım çocuklarımı. benim çocuğuma neden başkası bakıyor diye içim içimi yer izin vermezdim. ama onlar 6 senedir böyle bi düzen kurdular, çocuklar da rahat olunca, x'in evinde de bi odaları olunca böyle devam ettirdiler düzeni. o onun tercihi ama yine de bu, bu kadar darbe yemeyi mutsuz edilmeyi hakettiğini göstermez ki.

eski kocasının aile fotoğraflarını görünce üzülmesi şu yönden oluyor, ''benle evliyken hiç böyle değildi, bi tane bile benle fotoğrafını koymazdı, bu etkinliklerin çeyreğini bile yapmazdı bizimle, yapsaydı, biraz uğraşsaydı biz boşanmamış olurduk'' diyor. çocukları adına mutlu zaten yani o konuda şanslı olduğunu biliyor ama bu açıdan bakınca üzülüyor.


şu yorumunuzu göre x hanim evli olma durumuna çok kafayı takmış
sadece mutlu olmaya düzgün huzurlu bir hayat sürmeye odaklanması lazım
belki de eski eşe nispet olsun diye sürekli böyle ilişki peşinde
onlar mutlu ben değilim gibisinden
bu konuda belki psikolojik destek alabilir
 
Arkadaşınız keşke 10 sene farklı şehirlerde evlilik yürütmeye çalışıp çocuk yapmak yerine baştan boşansaydı.
Mantıklı düşünmek gerekirse eşi karısını da bulunduğu şehre götürebilirdi madem o kadar uzun kalacaksa. Ama belli ki işine gelmemiş.
Arkadaşınızın da hemen aklı başına gelmemiş devam ettirmiş ne yazık ki.
Allah yardımcısı olsun başka diyecek bir şey bulamıyorum.


ya bizi de yanına al ya da sen de buraya gel diye çook yalvardı arkadaşım. hatta bi telefon konuşmasını hiç unutmuyorum ben de yanındayım. arkadaşım dedi ki telefonda kocasına :''bak böyle ayrı gayrı evlilik olmaz, ben kendimi hiç evli bi kadın gibi hissetmiyorum, ben artık senden uzaklaşmaya başladım, senden iyice soğumadan ya gel burda çalış, ya da bizi de yanına al'' diye güzelce laf anlatıyordu. bi kaç saniye sessizlik oldu sonra telefonun ucundan kocasının sesi yükseldi: ''goool'' diye bağırdı. meğer kadını hiiç dinlemiyormuş bile maç izliyormuş o sırada. öyle umursamaz beş para etmez bi huyu vardı ki.
 
Ne kadar uzunmuş keske okumasaydım, kötü hayati olmus biraz namaz kilmali sanirim dua etmeli herkesin imanı kendine ama iyi insanin basina iyi seyler gelecek diye bir sey yok cevremizde görüyoruz ya, kotu insanlarin da basina kötü seyler gelmiyor, kismet belki hayatinin bundan sonrasi iyi olacaktir.

Peki x 'in eşi eve yillarca gelmezken x evde oturup cocuguna bakıp hayatını adami beklemekle mi gecirmis keske iyi kotu bir işe girseymis elini guclendirseymis yapmamis. Şimdi kendi hayatta tek basina ayakta durmya devam etmeye calismali. Hepimizin basina neler geliyor kadin olmaksa daha zor bu dunyada.


o zamanlarda bir de kayınvalidesine bakıyordu iki çocukla birlikte. kayınvalidesi alzheimer hastasıydı, çocuktan farkı yoktu. x'in lise diploması bile yoktu, çocukları ve kv yi bırakıp işe de gidemedi, en son kocası para göndermeyi kesince evlere temizliğe gitmek zorunda kaldı. şimdi de çalışıyor ama asgari ücret işte. aslında çocukların babada kalması bu yönden iyi, çünkü asgari ücretle onların geçimini sağlaması zor, her gün o yavruları evde bırakıp işe gitmek zorunda kalacaktı. şimdi çocuklar maddi yönden ve ilgi yönünden daha rahat.. x'le de her zaman görüşüp buluşuyorlar zaten.
 
ya bizi de yanına al ya da sen de buraya gel diye çook yalvardı arkadaşım. hatta bi telefon konuşmasını hiç unutmuyorum ben de yanındayım. arkadaşım dedi ki telefonda kocasına :''bak böyle ayrı gayrı evlilik olmaz, ben kendimi hiç evli bi kadın gibi hissetmiyorum, ben artık senden uzaklaşmaya başladım, senden iyice soğumadan ya gel burda çalış, ya da bizi de yanına al'' diye güzelce laf anlatıyordu. bi kaç saniye sessizlik oldu sonra telefonun ucundan kocasının sesi yükseldi: ''goool'' diye bağırdı. meğer kadını hiiç dinlemiyormuş bile maç izliyormuş o sırada. öyle umursamaz beş para etmez bi huyu vardı ki.

Gerçekten yuh :oha:
Arkadaşınız neden bu kadar uzun süre devam ettirdi peki bu evlilik sayılmayacak şeyi?
 
Back
X