Senin insanlara güvenin kalmamış....

ahduyguahh · 11 Haziran 2013

eşimle uzunca bır arkadaşlık dönemimiz olmuştu,ikimizde olgun,konuşabilen kişilerdik.benım annem ve babam ayrı yaşıyordu,gerçekten etrafımdaki insanlara güvenemez hale gelmiştim,biz daha arkadaşken bana destek olur,bütün sorunları birlikte aşarız diyordu,babam zor bır ınsandır onun ıstemedıgı mesleği yaptıgım ıcın sureklı tartışırdık,ben okuldan mezun belge sahıbı guzellık uzmanıyım,kendı ısyerımı açıp evlenmek nıyetındeydım ancak babamın baskıları vs.. dıger ailevı sorunlar,evlılıgı one almama sebep oldu,işyerımı açamadan evlendım yanı
suan daha bır yılımızı bıle doldurmadık ama ben eşimin yenı yenı huylarını keşfediyorum,arkadaşken farklı evlenınce farklımı yurur bu gemı,bu yaşta çıkamıyorum işin içinden.33 yasındayım ama anlam veremıyorum. işyerımı açmak ıcın ,babama kafa tutan'' o kadar emek vermişsin babalar her zaman haklı değildir evlenelım sana karısamaz,herşeyi biz kendimiz yapalım başaralım'' diyen o adam gıttı,
sureklı lafı sozu çocuk sahıbı olalım yaşımız geçiyor demeye başladı,anlıyorum artık yuz ifadesinden daha ıyı okuyorum onu,çocuk sahıbı olmak ıcın,o sıcak kelımelerle ,bırlıkte yapıcaz,kımse karısamaz,larla benı evlılıge ıkna ettı ama babamdan daha da buyuk kotulugu yaptı
geçen gün yürüyüşe çıktık,konu bı şekılde hep çocuga gelıyor onuda anlamıyorum ya başladık tartışmaya.dedim ki işyerı açılsın daha sonrada çocuk için düzenımızı kuralım ,şimdi bebek olursa,bı daha hiç açamayız,dedim,o sakın adam gıttı başka bırı geldı,
annem kardeşimin bebeğine bakıyor,bizimkine kım bakıcak annen hergun gelıp bakıcaksa yapalım dedım...nasıl baksın yaşlı o dedı benım annem 45 yaşında kv. 50.......bııkaç saat konusmadık,bende konusmadım cunku anlamak ıstemıyor,çocuk konusu saplantı olmus ıyıce!!!!!!
rahatsızdım kv. aradı nasıl oldun dıye konusurken benım rahatsızlıgımdan lafı getırdı anneme çocuk konusuna,'' bız bakamayız annem benım bız anca severız,sız bakıp buyuteceksınız çocuklarınızı bızde sevcez'' dıyekonusmaya başladı,bende dedım annemde bakacak gıbı degıl ama kardesım çalışıyor mecbur olunca bakılıyor ıste anne''dedım,demezmı annen genc kızım benden.......
telı kapattım döndüm eşime,annenle paylaşmıssın galıba benım hastalıgımdan lafı oraya getırdı döktu içini dedim,eşimii dedım ya daha ıyı okuyorum yuzunu artık'' yoo konusu olmadı konusmadık öyle bısey ''dedı
bu son olandan sonra emınım artık ,tartışmalarımız dırek konusuluyor,yansıtılıyor annesine...ağırıma gıden ne bılıyormusunuz? babama laf eden,bana '' senın ınsanlara guvenın kalmamış '' dıyen bırı bunları nasıl yapar???????????
sız olsanız bu cümleyı kuran bırıne eskısı gıbı guvenebılırmısınız?

xAyx · 11 Haziran 2013

annesinin herşeyden haberdar olması demek
çocuk konusunda da annesinin baskın olduğu anlamına geliyor bence
erkek işte yaşı kaç olursa olsun analarının eteklerinin altından çıkamıyorlar
bi şekilde aşılamış yaşınız geçiyor hadi torun sevelim diye
sonrada kesin eşin ya duygu istemiyor demiştir
o da karının sözünü çok dinliyosun yaşınız geçiyo yapın diye başlamıştır
bunların aldığı nefes bile analarına gidiyor evlendikten sonra..

babymaster · 11 Haziran 2013

Canım kusura bakma ama çocuk konusunu biraz abartıyorsun gibi geldi.
Bekar olmama rağmen erkeklerin ne kadar çocuk istediğini biliyorum. Çevremde ki erkeklerin çoğu evlendikleri gibi çocuk istiyor geç kalmasın çocuğumun bütün çağlarında beraber olayım derdindeler.
EE sizinde yaşınız 30 u geçmiş eşinin annesinin bu kadar çok fazla istemesi bence gayet normal.
Senin bunları bilmen lazımdı bence, evlenince bütün erkekler değişir. Seni tav edene kadar her şey.
İş meselesine gelince kavga etmeden al eşini karşına konuş, ben de çocuk istiyorum ama şuan işimi kurmam lazım, hem benim için hem çocuğun geleceği için de. İşler biraz yoluna girsin, sen de bana yardımcı ol atlatalım bu durumu sonra tabiki senden çocuk isterim tarzında konuş. Hem sen de çalışmaya başlayınca senin annen baksın benim ki baksın derdi de olmaz kendi kazandığın parayla iyi bir bakıcı tutarsın.
Sakın kavga etmeyin, konuşmayı uzlaşmayı deneyin.
Kayınvaliden de standart Türk kayınvalidesi, gerekirse onunla da konuş aynı şekilde.
Her iki tarafı da kendince haklı bulduğumdan aklıma başka çözüm gelmedi canım..
Allah kolaylık versin. :26:

Saraylim · 11 Haziran 2013

Bence esiniz cocuk konusunda hakli. Yasim 33 diyorsunuz. 30 yasindan sonra kadinda, ozellikle ilk defa anne olacaksa dogurganlik yetenegi azalmaya, dusuk ve disgebelik riski de artmaya baslar. Ayni zamanda kadinda dogustan yumurtaliklarda var olan yumurta sayisinda da azalma baslar. 35 yasindan sonra bu riskler daha da artar. Yani yaslandikca artarak gider. Ayrica 25 yasinda bir kadinin Down Sendromlu (Mongol denilen) cocuk dogurma riski 1.250 bebekte 1 iken bu risk 40 yasindaki kadin icin her 100 cocuktan 1 ine kadar yukselir. Hayat uzun, isyeri herzaman her yasta acilabilir, ancak saglikli bebek dogurma yasi kisitli. Hayattaki onceliklerinizi iyi belirlemelisiniz. Ben Amerika'da yasiyorum, burda da bizdekinin tersine kadinlar daha 18-20 yasinda bir kac cocuk sahibi olup hala bir yandan okullarina devam ederken bir yandan da calisiyorlar. Bari okulu bitirseydiniz diyorum, bu da bana ters geliyor, ancak onlar ucunu bir arada da gayet iyi goturebiliyorlar. Okula gitmeyip sadece calisan kadinlardan 25 yas ve ustunun nerdeyse tamaminin en az bir veya daha cok cocugu var zaten. Calisma kosullari da oyle hafif filan degil, cogu isci ve kole gibi calistiriliyorlar. Hamile ayricaligi filan yok, herkes esit kosullarda calisiyor. Yani hem anne olup hem de calismak o kadar da imkansiz degil, Turkiye'de de milyonlarca insan boyle yasiyor. Bebege anneanne-babaanne bakacak diye de bir kisitlama yok, istedikten sonra iyi bir bakici veya kres bulunabilir.

ahduyguahh · 11 Haziran 2013

djcat .!.:
Canım kusura bakma ama çocuk konusunu biraz abartıyorsun gibi geldi.
Bekar olmama rağmen erkeklerin ne kadar çocuk istediğini biliyorum. Çevremde ki erkeklerin çoğu evlendikleri gibi çocuk istiyor geç kalmasın çocuğumun bütün çağlarında beraber olayım derdindeler.
EE sizinde yaşınız 30 u geçmiş eşinin annesinin bu kadar çok fazla istemesi bence gayet normal.
Senin bunları bilmen lazımdı bence, evlenince bütün erkekler değişir. Seni tav edene kadar her şey.
İş meselesine gelince kavga etmeden al eşini karşına konuş, ben de çocuk istiyorum ama şuan işimi kurmam lazım, hem benim için hem çocuğun geleceği için de. İşler biraz yoluna girsin, sen de bana yardımcı ol atlatalım bu durumu sonra tabiki senden çocuk isterim tarzında konuş. Hem sen de çalışmaya başlayınca senin annen baksın benim ki baksın derdi de olmaz kendi kazandığın parayla iyi bir bakıcı tutarsın.
Sakın kavga etmeyin, konuşmayı uzlaşmayı deneyin.
Kayınvaliden de standart Türk kayınvalidesi, gerekirse onunla da konuş aynı şekilde.
Her iki tarafı da kendince haklı bulduğumdan aklıma başka çözüm gelmedi canım..
Allah kolaylık versin. :26:

yorumun için tşk ederim,tabiki zamanı gelince herşey olsun ısterım.(ılk msjımda detaya gırmemıstım sımdı kısaca yazıyım).. eşimden önce 2 ay kadar başkasıyla nişanlılık dönemım olmustu ve ailelerimiz bırbırını tanır guvenırdı,eskı nısanlım bız nısanlana kadar herseye tamam dedı nışan oluncada değişmişti,aldım karşıma konusmaya çalıştım,çalışmam gerektıgını anneme bakmam gerektıgını(annemle babam ayrı benım)uygun dılle anlattım,evlenıyoruz duygu ne işi dıyınce yollarımızı ayırdık eski nişanlımla,anlıyorum erkek psikolojısını ıstedıklerı olana kadar yaptıklarını....
eşimde bilir daha once nişanlandıgımı ve ayrılma sebebımı,.... özellikle rica ettim herşeyi baştan konuşalım anlaşalım saygımız sevgımız bitmesin tatsızlık olmasın,dedım,bu konuşmadan sonra eşim bana SENIN INSANLARA GUVENIN KALMAMIŞ,beraber herşeyın ustesınden gelıcez''demişti
çok kere konustuk bassettıgın gıbı ama sadece ben konusuyorum ben dınlıyorum,sorunumuz bızım sorunumuz ama beraber halletmek yerıne annesınden yardım ıster medet umar gıbı ona yansıtıyor,buda yetmıyor anladıgımı soyluyorum hayır konusmadım ben söylemedım oluyor,ağrıma gıden bu,EVLİLİK OLGUNLUĞUNA sahip değil benim eşim şuan BABALIK OLGUNLUGUYLA nasıl başa çıkarki,
kv. dominant yapıda biri yönetmeyı seviyor,eşimden küçük 2 çocugununda evlerini yönetiyor...

ben işim evim herşeye yetişmeye razıyım,çalışmam lazım diğer kardeşlerim anneme bakarken ben nasıl evde oturup çocuk buyutebılırım,kendı işyerımı oturtsam saatlerımı de kendım ayarlar evımıde gereken ılgıyı gösterırım eşimede,

bi akşam öyle doldum ki sinirden ağlama krizine soktu benı,tatlı dıllılıkle konusmaya başladık sonra gene konusmadı benım yuzume gıttı kapattı odaya kendını,yapma böle gel çık,konusalım guzel guzel dıyorum yok boş boş bakıyor yuzume,benı almaya gelıcekler bırazdan,seslerını duyuyorum bırakma benı tamamm mı diye konusmaya başladı,anlamıyorum ne dıyosun dedım, tişörtumdekı kadın resmının gözlerıne baktı elıyle vurdu,bakma bana öyle dıye ,ben korkudan napıcagımı bılemedım bana saldırıcak dıye,kaçtım yanından,(hiç abartmıyorum oldugu gıbı yazıyorum)salona geldım ağlama krızıne gırmısım ne yaptıgımı bılmıyorum,yanıma geldı sonra benı sakınleştırmeye çalışıyor duyuyorum sesını ama tepkı veremıyorum,hastaneye göturıym sakinleştirici yapsınlar yapma guzelım dur guzelım,dıye,daha oncede buna benzer hallerı olmustu ama konduramadım numaradan ağlar mıydesine ağrı gırerrrrr
sakınleştım ben sonra,ayrılmak ıstedıgımı ben babana soylıycem onla konusurum uygun dılle yurutemıyoruz derım dedım,bana sorunlamıza başkalarını karıştırmayalım bız halledelım,babamla konusma dedı,
:26: anlıycanız bu son durumu babasıyla konusup konusmama konusunda kararsızım,adam kalp hastası.... bu sağlıksız ortama çocuk yapma konusunda sıcak bakmıyorum

ahduyguahh · 11 Haziran 2013

Saraylim .!.:
Bence esiniz cocuk konusunda hakli. Yasim 33 diyorsunuz. 30 yasindan sonra kadinda, ozellikle ilk defa anne olacaksa dogurganlik yetenegi azalmaya, dusuk ve disgebelik riski de artmaya baslar. Ayni zamanda kadinda dogustan yumurtaliklarda var olan yumurta sayisinda da azalma baslar. 35 yasindan sonra bu riskler daha da artar. Yani yaslandikca artarak gider. Ayrica 25 yasinda bir kadinin Down Sendromlu (Mongol denilen) cocuk dogurma riski 1.250 bebekte 1 iken bu risk 40 yasindaki kadin icin her 100 cocuktan 1 ine kadar yukselir. Hayat uzun, isyeri herzaman her yasta acilabilir, ancak saglikli bebek dogurma yasi kisitli. Hayattaki onceliklerinizi iyi belirlemelisiniz. Ben Amerika'da yasiyorum, burda da bizdekinin tersine kadinlar daha 18-20 yasinda bir kac cocuk sahibi olup hala bir yandan okullarina devam ederken bir yandan da calisiyorlar. Bari okulu bitirseydiniz diyorum, bu da bana ters geliyor, ancak onlar ucunu bir arada da gayet iyi goturebiliyorlar. Okula gitmeyip sadece calisan kadinlardan 25 yas ve ustunun nerdeyse tamaminin en az bir veya daha cok cocugu var zaten. Calisma kosullari da oyle hafif filan degil, cogu isci ve kole gibi calistiriliyorlar. Hamile ayricaligi filan yok, herkes esit kosullarda calisiyor. Yani hem anne olup hem de calismak o kadar da imkansiz degil, Turkiye'de de milyonlarca insan boyle yasiyor. Bebege anneanne-babaanne bakacak diye de bir kisitlama yok, istedikten sonra iyi bir bakici veya kres bulunabilir.[/QUOTE

yorumun için tşk ederim,tabiki zamanı gelince herşey olsun ısterım.(ılk msjımda detaya gırmemıstım sımdı kısaca yazıyım).. eşimden önce 2 ay kadar başkasıyla nişanlılık dönemım olmustu ve ailelerimiz bırbırını tanır guvenırdı,eskı nısanlım bız nısanlana kadar herseye tamam dedı nışan oluncada değişmişti,aldım karşıma konusmaya çalıştım,çalışmam gerektıgını anneme bakmam gerektıgını(annemle babam ayrı benım)uygun dılle anlattım,evlenıyoruz duygu ne işi dıyınce yollarımızı ayırdık eski nişanlımla,anlıyorum erkek psikolojısını ıstedıklerı olana kadar yaptıklarını....
eşimde bilir daha once nişanlandıgımı ve ayrılma sebebımı,.... özellikle rica ettim herşeyi baştan konuşalım anlaşalım saygımız sevgımız bitmesin tatsızlık olmasın,dedım,bu konuşmadan sonra eşim bana SENIN INSANLARA GUVENIN KALMAMIŞ,beraber herşeyın ustesınden gelıcez''demişti
çok kere konustuk bassettıgın gıbı ama sadece ben konusuyorum ben dınlıyorum,sorunumuz bızım sorunumuz ama beraber halletmek yerıne annesınden yardım ıster medet umar gıbı ona yansıtıyor,buda yetmıyor anladıgımı soyluyorum hayır konusmadım ben söylemedım oluyor,ağrıma gıden bu,EVLİLİK OLGUNLUĞUNA sahip değil benim eşim şuan BABALIK OLGUNLUGUYLA nasıl başa çıkarki,
kv. dominant yapıda biri yönetmeyı seviyor,eşimden küçük 2 çocugununda evlerini yönetiyor...

ben işim evim herşeye yetişmeye razıyım,çalışmam lazım diğer kardeşlerim anneme bakarken ben nasıl evde oturup çocuk buyutebılırım,kendı işyerımı oturtsam saatlerımı de kendım ayarlar evımıde gereken ılgıyı gösterırım eşimede,

bi akşam öyle doldum ki sinirden ağlama krizine soktu benı,tatlı dıllılıkle konusmaya başladık sonra gene konusmadı benım yuzume gıttı kapattı odaya kendını,yapma böle gel çık,konusalım guzel guzel dıyorum yok boş boş bakıyor yuzume,benı almaya gelıcekler bırazdan,seslerını duyuyorum bırakma benı tamamm mı diye konusmaya başladı,anlamıyorum ne dıyosun dedım, tişörtumdekı kadın resmının gözlerıne baktı elıyle vurdu,bakma bana öyle dıye ,ben korkudan napıcagımı bılemedım bana saldırıcak dıye,kaçtım yanından,(hiç abartmıyorum oldugu gıbı yazıyorum)salona geldım ağlama krızıne gırmısım ne yaptıgımı bılmıyorum,yanıma geldı sonra benı sakınleştırmeye çalışıyor duyuyorum sesını ama tepkı veremıyorum,hastaneye göturıym sakinleştirici yapsınlar yapma guzelım dur guzelım,dıye,daha oncede buna benzer hallerı olmustu ama konduramadım numaradan ağlar mıydesine ağrı gırerrrrr
sakınleştım ben sonra,ayrılmak ıstedıgımı ben babana soylıycem onla konusurum uygun dılle yurutemıyoruz derım dedım,bana sorunlamıza başkalarını karıştırmayalım bız halledelım,babamla konusma dedı,
:26: anlıycanız bu son durumu babasıyla konusup konusmama konusunda kararsızım,adam kalp hastası.... şuan bu sağlıksız ortama çocuk yapma konusunda sıcak bakmıyorum

ahduyguahh · 11 Haziran 2013

Saraylim .!.:
Bence esiniz cocuk konusunda hakli. Yasim 33 diyorsunuz. 30 yasindan sonra kadinda, ozellikle ilk defa anne olacaksa dogurganlik yetenegi azalmaya, dusuk ve disgebelik riski de artmaya baslar. Ayni zamanda kadinda dogustan yumurtaliklarda var olan yumurta sayisinda da azalma baslar. 35 yasindan sonra bu riskler daha da artar. Yani yaslandikca artarak gider. Ayrica 25 yasinda bir kadinin Down Sendromlu (Mongol denilen) cocuk dogurma riski 1.250 bebekte 1 iken bu risk 40 yasindaki kadin icin her 100 cocuktan 1 ine kadar yukselir. Hayat uzun, isyeri herzaman her yasta acilabilir, ancak saglikli bebek dogurma yasi kisitli. Hayattaki onceliklerinizi iyi belirlemelisiniz. Ben Amerika'da yasiyorum, burda da bizdekinin tersine kadinlar daha 18-20 yasinda bir kac cocuk sahibi olup hala bir yandan okullarina devam ederken bir yandan da calisiyorlar. Bari okulu bitirseydiniz diyorum, bu da bana ters geliyor, ancak onlar ucunu bir arada da gayet iyi goturebiliyorlar. Okula gitmeyip sadece calisan kadinlardan 25 yas ve ustunun nerdeyse tamaminin en az bir veya daha cok cocugu var zaten. Calisma kosullari da oyle hafif filan degil, cogu isci ve kole gibi calistiriliyorlar. Hamile ayricaligi filan yok, herkes esit kosullarda calisiyor. Yani hem anne olup hem de calismak o kadar da imkansiz degil, Turkiye'de de milyonlarca insan boyle yasiyor. Bebege anneanne-babaanne bakacak diye de bir kisitlama yok, istedikten sonra iyi bir bakici veya kres bulunabilir.

yorumun için tşk ederim,.(ılk msjımda detaya gırmemıstım sımdı kısaca yazıyım).. eşimden önce 2 ay kadar başkasıyla nişanlılık dönemım olmustu ve ailelerimiz bırbırını tanır guvenırdı,eskı nısanlım bız nısanlana kadar herseye tamam dedı nışan oluncada değişmişti,aldım karşıma konusmaya çalıştım,çalışmam gerektıgını anneme bakmam gerektıgını(annemle babam ayrı benım)uygun dılle anlattım,evlenıyoruz duygu ne işi dıyınce yollarımızı ayırdık eski nişanlımla,anlıyorum erkek psikolojısını ıstedıklerı olana kadar yaptıklarını....
eşimde bilir daha once nişanlandıgımı ve ayrılma sebebımı,.... özellikle rica ettim herşeyi baştan konuşalım anlaşalım saygımız sevgımız bitmesin tatsızlık olmasın,dedım,bu konuşmadan sonra eşim bana SENIN INSANLARA GUVENIN KALMAMIŞ,beraber herşeyın ustesınden gelıcez''demişti
çok kere konustuk bassettıgın gıbı ama sadece ben konusuyorum ben dınlıyorum,sorunumuz bızım sorunumuz ama beraber halletmek yerıne annesınden yardım ıster medet umar gıbı ona yansıtıyor,buda yetmıyor anladıgımı soyluyorum hayır konusmadım ben söylemedım oluyor,ağrıma gıden bu,EVLİLİK OLGUNLUĞUNA sahip değil benim eşim şuan BABALIK OLGUNLUGUYLA nasıl başa çıkarki,
kv. dominant yapıda biri yönetmeyı seviyor,eşimden küçük 2 çocugununda evlerini yönetiyor...

ben işim evim herşeye yetişmeye razıyım,çalışmam lazım diğer kardeşlerim anneme bakarken ben nasıl evde oturup çocuk buyutebılırım,kendı işyerımı oturtsam saatlerımı de kendım ayarlar evımıde gereken ılgıyı gösterırım eşimede,

bi akşam öyle doldum ki sinirden ağlama krizine soktu benı,tatlı dıllılıkle konusmaya başladık sonra gene konusmadı benım yuzume gıttı kapattı odaya kendını,yapma böle gel çık,konusalım guzel guzel dıyorum yok boş boş bakıyor yuzume,benı almaya gelıcekler bırazdan,seslerını duyuyorum bırakma benı tamamm mı diye konusmaya başladı,anlamıyorum ne dıyosun dedım, tişörtumdekı kadın resmının gözlerıne baktı elıyle vurdu,bakma bana öyle dıye ,ben korkudan napıcagımı bılemedım bana saldırıcak dıye,kaçtım yanından,(hiç abartmıyorum oldugu gıbı yazıyorum)salona geldım ağlama krızıne gırmısım ne yaptıgımı bılmıyorum,yanıma geldı sonra benı sakınleştırmeye çalışıyor duyuyorum sesını ama tepkı veremıyorum,hastaneye göturıym sakinleştirici yapsınlar yapma guzelım dur guzelım,dıye,daha oncede buna benzer hallerı olmustu ama konduramadım numaradan ağlar mıydesine ağrı gırerrrrr
sakınleştım ben sonra,ayrılmak ıstedıgımı ben babana soylıycem onla konusurum uygun dılle yurutemıyoruz derım dedım,bana sorunlamıza başkalarını karıştırmayalım bız halledelım,babamla konusma dedı,
:26: anlıycanız bu son durumu babasıyla konusup konusmama konusunda kararsızım,adam kalp hastası.... bu sağlıksız ortama çocuk yapma konusunda sıcak bakmıyorum

Saraylim · 11 Haziran 2013

Canim senin derdin bir degil ki, birsuru.. Benim tahminim esin annesinin baskisinda buyumus, biraz psikolojik problemleri olabilir. Kalip mucadele etmek istiyorsan bir aile danismani veya esinin bir psikolog tarafindan gorulmesini tavsiye ederim. Hatta sen de basina gelenlerin etkisinde olabilirsin, psikolojin bozulmus olabilir, ya da depresyona giriyor olabilirsin, iyi bir doktora gorunmekte fayda var diyorum. Insallah tez zamanda hersey istedigin gibi olur.

ahduyguahh · 11 Haziran 2013

Saraylim .!.:
Canim senin derdin bir degil ki, birsuru.. Benim tahminim esin annesinin baskisinda buyumus, biraz psikolojik problemleri olabilir. Kalip mucadele etmek istiyorsan bir aile danismani veya esinin bir psikolog tarafindan gorulmesini tavsiye ederim. Hatta sen de basina gelenlerin etkisinde olabilirsin, psikolojin bozulmus olabilir, ya da depresyona giriyor olabilirsin, iyi bir doktora gorunmekte fayda var diyorum. Insallah tez zamanda hersey istedigin gibi olur.

yıllarca annem babamla sorun yaşadı,ama sonunda bıttı boşandılar,ben kendı yuvamı kurup huzurlu yaşamak için evlendım,ama daha 9 ayda bunlar olursa nasıl olacak bu iş dıye düşünmeye başladım....
ben güçlüyümdür,kolay kolay yıkılmam çok şükür,babamdan da az sıkıntı çekmedım kendımı toparladım,etkileniyorum tabiki şuan herşeye karşı bugune kadar yıkılmadım bundan sonrada yıkılmam inşallah...
:26: sadece ,yanındayım ben senın deyıp kandırılmak,numaradan ağlamalarla o ankı konusma ortamından kaçmak,ertesı gun hıçbısey olmamış gıbı hayatına devam etmesı benim ağrıma gitti,paylaşmak istedim okudugun için de çok sağol....

uhde · 11 Haziran 2013

sen eşine olan güvenini yitirmişsin artık sorun burda başlıyor eşine güvendiğin takdirde hamile kalıp bebeğini büyütüp işine ve eşine de yetişebileceğini tahmin edebiliyorum sorunlardan kaçmıyosun aksine çözüm yolu arıyosun fakat karşındaki kişi kendi düşünceleri ile hareket etmiyor ve annesine yansıtıyor buda senin gücüne gidiyor çok haklısın böyle düşünmekte ben olsam aynı şeyleri düşünürdüm...
şuan kendi aklıyla gitmeyen adam ilerde nasıl baba olacak korkunda bu senin...

bir erkeği asla değiştiremezsin bu gerçeği gözardı edemeyiz.. belki senin gönlün oluncaya kadar değiştim diyecek sonra yine bildiğini okuyacaktır...
bana kalırsa asla çocuk düşünme bu adamdan sorumluluk diye bir şey göremedim ben sen ne istiyosan onu yap işinimi kurmak istiyosun kur düzenini oturt daha sonra çocuk düşünürsün fakat eşinin de ikna olmaya pek niyeti yok gibi görünüyor bu durumda ya boşanacaksınız ya aile uzmanına falan gidip eşinle birlikte evliliği kurtarmaya çalışacaksınız..
Allah kolaylık versin evlilik hakkatten çok zor bir insanı ikna etmekte o kadar zordur...

akandeniz · 11 Haziran 2013

erkekler başlarda annelerine herşeyi yetiştirirler..
sonra bi arada kalırlar akılları başlarına gelir keserler seslerini merak etme zamanla düzene girer bu durum..

peluss89 · 11 Haziran 2013

ahduyguahh .!.:
yorumun için tşk ederim,tabiki zamanı gelince herşey olsun ısterım.(ılk msjımda detaya gırmemıstım sımdı kısaca yazıyım).. eşimden önce 2 ay kadar başkasıyla nişanlılık dönemım olmustu ve ailelerimiz bırbırını tanır guvenırdı,eskı nısanlım bız nısanlana kadar herseye tamam dedı nışan oluncada değişmişti,aldım karşıma konusmaya çalıştım,çalışmam gerektıgını anneme bakmam gerektıgını(annemle babam ayrı benım)uygun dılle anlattım,evlenıyoruz duygu ne işi dıyınce yollarımızı ayırdık eski nişanlımla,anlıyorum erkek psikolojısını ıstedıklerı olana kadar yaptıklarını....
eşimde bilir daha once nişanlandıgımı ve ayrılma sebebımı,.... özellikle rica ettim herşeyi baştan konuşalım anlaşalım saygımız sevgımız bitmesin tatsızlık olmasın,dedım,bu konuşmadan sonra eşim bana SENIN INSANLARA GUVENIN KALMAMIŞ,beraber herşeyın ustesınden gelıcez''demişti
çok kere konustuk bassettıgın gıbı ama sadece ben konusuyorum ben dınlıyorum,sorunumuz bızım sorunumuz ama beraber halletmek yerıne annesınden yardım ıster medet umar gıbı ona yansıtıyor,buda yetmıyor anladıgımı soyluyorum hayır konusmadım ben söylemedım oluyor,ağrıma gıden bu,EVLİLİK OLGUNLUĞUNA sahip değil benim eşim şuan BABALIK OLGUNLUGUYLA nasıl başa çıkarki,
kv. dominant yapıda biri yönetmeyı seviyor,eşimden küçük 2 çocugununda evlerini yönetiyor...

ben işim evim herşeye yetişmeye razıyım,çalışmam lazım diğer kardeşlerim anneme bakarken ben nasıl evde oturup çocuk buyutebılırım,kendı işyerımı oturtsam saatlerımı de kendım ayarlar evımıde gereken ılgıyı gösterırım eşimede,

bi akşam öyle doldum ki sinirden ağlama krizine soktu benı,tatlı dıllılıkle konusmaya başladık sonra gene konusmadı benım yuzume gıttı kapattı odaya kendını,yapma böle gel çık,konusalım guzel guzel dıyorum yok boş boş bakıyor yuzume,benı almaya gelıcekler bırazdan,seslerını duyuyorum bırakma benı tamamm mı diye konusmaya başladı,anlamıyorum ne dıyosun dedım, tişörtumdekı kadın resmının gözlerıne baktı elıyle vurdu,bakma bana öyle dıye ,ben korkudan napıcagımı bılemedım bana saldırıcak dıye,kaçtım yanından,(hiç abartmıyorum oldugu gıbı yazıyorum)salona geldım ağlama krızıne gırmısım ne yaptıgımı bılmıyorum,yanıma geldı sonra benı sakınleştırmeye çalışıyor duyuyorum sesını ama tepkı veremıyorum,hastaneye göturıym sakinleştirici yapsınlar yapma guzelım dur guzelım,dıye,daha oncede buna benzer hallerı olmustu ama konduramadım numaradan ağlar mıydesine ağrı gırerrrrr
sakınleştım ben sonra,ayrılmak ıstedıgımı ben babana soylıycem onla konusurum uygun dılle yurutemıyoruz derım dedım,bana sorunlamıza başkalarını karıştırmayalım bız halledelım,babamla konusma dedı,
:26: anlıycanız bu son durumu babasıyla konusup konusmama konusunda kararsızım,adam kalp hastası.... bu sağlıksız ortama çocuk yapma konusunda sıcak bakmıyorum

canım ne diyosun yaaa, eğer annesi çocuk konusunda eşine baskı yapıyosa eşin o yüzden de bu hale gelmiş olabilir.. ne biçim anneler var evlatlarının akıl sağlığıyla oynuyolar resmen ya.. öldü sanki çocuk diye, bir de böyle zıtlaşarak nereye varmayı düşünüyo eşin? madem çok çocuk istiyo, o zaman sana destek olsun biran evvel aç işyerini, düzenini kur. ondan sonra çocuk desin, ondan sonra haklı olur.. ama sen konuşuyosun o susuyor, dinlemiyor. tartışmalarınızı gidip annesine anlatıyor, annesi bi yandan ona akıl veriyor, fitne sokuyor.. sana tel açıp seni bunaltıyor.. ne olacak bu böyle

Allah hayırlısını versin ama bunun sonu ayrılık gibi görünüyor, yazık

Meleknaz · 11 Haziran 2013

................boş boş bakıyor yuzume,benı almaya gelıcekler bırazdan,seslerını duyuyorum bırakma benı tamamm mı diye konusmaya başladı,anlamıyorum ne dıyosun dedım, tişörtumdekı kadın resmının gözlerıne baktı elıyle vurdu,bakma bana öyle dıye ,ben korkudan napıcagımı bılemedım bana saldırıcak dıye,kaçtım yanından,(hiç abartmıyorum oldugu gıbı yazıyorum)salona geldım ağlama krızıne gırmısım ne yaptıgımı bılmıyorum,yanıma geldı sonra benı sakınleştırmeye çalışıyor duyuyorum sesını ama tepkı veremıyorum,hastaneye göturıym sakinleştirici yapsınlar yapma guzelım dur guzelım,dıye,daha oncede buna benzer hallerı olmustu ama konduramadım numaradan ağlar mıydesine ağrı gırerrrrr.............................

Eşinin psikolojik bir hastalığı olduğu anlaşılıyor.
Bence eşinin özel eşyalarını iyice karıştırıp ilaç,rapor veya reçete arasan iyi olur.
Veya kayınvalidenle konuşup blöf yapabilirsin."X'in hastalığını neden benden gizlediniz" diyebilirsin.
Bana öyle geliyor ki hastalığını biliyorlar.Bu sebeple geç evlenmiş ve bu sebeple çocuk için acele ediyorlar..

Meleknaz · 11 Haziran 2013

Bu arada ben 33 yaşındayım demişsin ama annen 45 yaşında.

Annen seni 12 yaşında mı doğurmuş ???

CakmaLaraCroft · 11 Haziran 2013

cocuk isteyen bir es ne guzel :)
esiniz hakli yasiniz geciyor

ahduyguahh · 11 Haziran 2013

Meleknaz .!.:
Bu arada ben 33 yaşındayım demişsin ama annen 45 yaşında.

Annen seni 12 yaşında mı doğurmuş ???

annemın ve kv. yaşları onlar değil sadece 5 yaş farkları var,o yuzden öylesıne 45-50 yazdım ben 33 um bu dogrudur, yaş açısından olaf soylendı bana kv. ben daha yaşlıyım dıye,annemle farkları yokta onu belırttım

ahduyguahh · 11 Haziran 2013

Meleknaz .!.:
................boş boş bakıyor yuzume,benı almaya gelıcekler bırazdan,seslerını duyuyorum bırakma benı tamamm mı diye konusmaya başladı,anlamıyorum ne dıyosun dedım, tişörtumdekı kadın resmının gözlerıne baktı elıyle vurdu,bakma bana öyle dıye ,ben korkudan napıcagımı bılemedım bana saldırıcak dıye,kaçtım yanından,(hiç abartmıyorum oldugu gıbı yazıyorum)salona geldım ağlama krızıne gırmısım ne yaptıgımı bılmıyorum,yanıma geldı sonra benı sakınleştırmeye çalışıyor duyuyorum sesını ama tepkı veremıyorum,hastaneye göturıym sakinleştirici yapsınlar yapma guzelım dur guzelım,dıye,daha oncede buna benzer hallerı olmustu ama konduramadım numaradan ağlar mıydesine ağrı gırerrrrr.............................

Eşinin psikolojik bir hastalığı olduğu anlaşılıyor.
Bence eşinin özel eşyalarını iyice karıştırıp ilaç,rapor veya reçete arasan iyi olur.
Veya kayınvalidenle konuşup blöf yapabilirsin."X'in hastalığını neden benden gizlediniz" diyebilirsin.
Bana öyle geliyor ki hastalığını biliyorlar.Bu sebeple geç evlenmiş ve bu sebeple çocuk için acele ediyorlar..

normal yaşantısında gayet sağlıklı,ben arkadaşlık dönemımızde falanda çok altını kurcaladım buyaşa kadar evlenmemıs vs... varmı ilaç dıye ama ,numara yapıyor canım benım,o ankı konuşmayı saldırı gıbı gorup cevap veremıyor,kaçmak ıcın ılgıyı başka yone götürüryor,hiç sorun oldumu konusamıyorkı ya oturup ağlar yada

ahduyguahh · 11 Haziran 2013

peluss89 .!.:
canım ne diyosun yaaa, eğer annesi çocuk konusunda eşine baskı yapıyosa eşin o yüzden de bu hale gelmiş olabilir.. ne biçim anneler var evlatlarının akıl sağlığıyla oynuyolar resmen ya.. öldü sanki çocuk diye, bir de böyle zıtlaşarak nereye varmayı düşünüyo eşin? madem çok çocuk istiyo, o zaman sana destek olsun biran evvel aç işyerini, düzenini kur. ondan sonra çocuk desin, ondan sonra haklı olur.. ama sen konuşuyosun o susuyor, dinlemiyor. tartışmalarınızı gidip annesine anlatıyor, annesi bi yandan ona akıl veriyor, fitne sokuyor.. sana tel açıp seni bunaltıyor.. ne olacak bu böyle

Allah hayırlısını versin ama bunun sonu ayrılık gibi görünüyor, yazık

o yaşa kadar anneyle yaşamış eynı evde,uysaldır eşim ben ne desem ,hemen TAMAM der... ama kv. tek taraflı dınlıyor suan olanları ve haketmedıgım seylerı duyuyorum,kv. kp. konusmayı düşünüyorum ama yüzgöz olucaz bu seferde, babasından çekiınir eşim ona sadece danısşam doğru olurmu bılemedım,ben gormedım ailemde böyle seyler,annem evlenen kardeslerimede bu konuda çok sert duvar koymustur,SAKIN BANA KAVGANIZI TAŞIMAYIN,dinlemezde annem ben azcık bassetmeye çalıştım,geldnız kaç yasınıza kendınız çözün der :2:

ahduyguahh · 11 Haziran 2013

akandeniz .!.:
erkekler başlarda annelerine herşeyi yetiştirirler..
sonra bi arada kalırlar akılları başlarına gelir keserler seslerini merak etme zamanla düzene girer bu durum..

diyorum ki arkadaşım kp. sadece ıkımız oturup konussak doğru olurmu,eevlılıkte daha tecrübeli oldugun anlaşılıyor,hıç suçlayıcı vari cümleler kurmadan,şikayetçi gibi olmadan guzelce durumu anlatsam,ıyı ınsandır gormedım bı dengesızlıgını kp.

anne babam ayrı benım ,artık boşandılarda yıllarca onların stresi üzerimdeydı kendımı toparladım,güçlüyümdür ruhen ,şimdi huzurlu evlılık yurutmek ıcın herseye dıkkat edıyorum olaylar hergun ustuste bırıkmeye başladı,alehime tepki almaya başladım ve soğumaya başladım eşimden,daha yıldönumumuzu kutlamadık, yürütemıycem sanırım

oyuzden karar veremıyorum kp.konussam mı :18:başka olaylara sebep olmıyım,kalbi var bişey olursa benım ustume atılır

Senin insanlara güvenin kalmamış....

Yeni Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Vazgec gonul.. Vazgec sesini duyan yok

Yeni Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Vazgec gonul.. Vazgec sesini duyan yok

Yeni Üye

Guru

herşey güzel olacak

Aktif Üye

Herşeyin hayırlısı

Herşeyin hayırlısı

Evimin Kalicesiyim

Yeni Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency