Sonra birden birisi hayatımıza giriveriyor;
Onun sahip olduğu bir şey, belki kokusu, belki
dokunuşu, belki gülüşü, belki zekası, belki hayata
bakış tarzı, belki zevki, belki aldırmazlığı, belki de
kötülüğü, içimizdeki boşluğun bütün girinti çıkıntılarını
dolduruyor...
İnsanların aslında birbirlerine söyleyecekleri hiçbir şey yoktur, karşılıklı olarak yalnızca kendi acılarını anlatırlar, bu böyledir. Herkesin derdi kendine, dünyanınki de hepimize.