- 31 Ekim 2014
- 3.782
- 9.370
- 208
- Konu Sahibi kurk mantolu madonna
- #141
Aklımdaydınız ama dönemedim kusuruma bakmayın.Budur ya. Benden güzel ozetlemissiniz yeminle. Aynen dediginiz gibiyim, ve aynen dediginiz gibi bir girdaptayim. Şöyle bir gelisme oldu, bugün gorustuk ve bitmesini istediğimi söyledim başlamadan. Duygusal içerikli bir gorusme oldu, bu kadar zor olacağını bilseydim telefon konuşmasiyla bitsin isterdim. Arkadaşlık mevzusuna deginmedik ama gorusmicez bundan sonra. Tabi düşman da değiliz. Ama çok korkuyorum, ya ilerde karşıma çıkarsa bu durum ya pişman olursam ? Ya ah vah edersem? Belki de hiç asik olamicam yahu, saçma sapan bir mantık evliliği yapcam :) o kadar içim darlaniyor ki anlatamam. Sadece huzur istemiştim oysa ki..
Hissettiklerinizi çok iyi anlıyorum. Benzer yollar benzer sonlara çıkıyo ne yazık ki.
İlk zamanlar zor geçer özellikle. Daha 3-4 gün öncesine kadar size vakit ayırmaya her zaman dünden hazır, ilginizi çekmek için karşınızda en iyi en özenli haliyle dikilen, gönlünüzü hoş tutmaya çalışan, her şeyinizi rahatlıkla paylaşabildiginiz bi adam vardı yanınızda. Şimdi yok. Haliyle özlersiniz, eksikligini hissedersiniz.
"Daha iyisini bulacaktın çünkü" diye kendinize kızarsınız. Az mantık sahibi her insan gibi gelecegi, gelecekte yanınızda olan adamın bundan daha iyi olup olmayacagını "aşk"ın ne kadar içi dolu bi kavram oldugunu falan sorgularsınız.
Onu üzdügünüz için üzülürsünüz. Onun üzüntüsü ne kadar tazeyse sizinki de o kadar taze kalır.
Hayır dediğiniz için pişman olmaktan korkarsınız. Zaman zaman da gerçekten pişman olursunuz. Ama ona aşık olduğunuz için değil, o konuda içiniz rahat olsun.
Yani yaşadıklarınız son derece olağan. Ama düsündügünüzden çok daha çabuk geçecek emin olun. Platoniğin kalbini kırmak ve onu kaybetmek aşk acısına benzemez, daha kolay daha hasarsız atlatılır. Çünkü ona karsı kaybetmeyi göze alamayacagınız, sürekli yanınızda olmasını isteyeceginiz kadar yogun duygulara sahip degildiniz, hiç olmadınız. Olsanız zaten hayır demeyecektiniz.
Gelecekte karşınıza çıkar mı sorusuna gelince, daha önceki mesajımda da söyledim. 40 yılda bir çıkar zihninizin size sinir bozucu bi oyunu olarak ama durduk yerde değil tabi.
Aşktan yana kalbiniz kırıldıgında hatırlarsınız genelde. Sahte bi cözüm önerisi olarak "ona evet desen böyle olmazdı belki" diye basınıza kakar bilinçaltınız ya da sahte bi sebep olarak atar onu önünüze "bak ona boyle boyle yaptın simdi ondan mutsuzsun" diye.
Vicdani yük gibi bi nevi ama yersiz aslında, birine aşkına karşılık vermek nasıl suç değilse aynı duyguları paylaşamamak, karşılık verememek de suç değil. Elinizde değil yani yapabileceginiz bi sey yok.
O yüzden canınızı hiiiç sıkmayın.
Ek: Ha bi de hiçbirimiz dünyanın maddi yönünden arınmış budist rahipler olmadıgımızdan ufak ego problemleri yaşayabiliriz. Zira ego önceden burun kıvırır sonra arkasını dönüp gidince hırs yapar ve bu hırsı bize aşk ve pişmanlık olarak pazarlar. Kisiden kisiye degisir tabi ki ben sizden öyle bi izlenim almadım ama eklemeden gecemedim. Çok sık yasanır cünkü.
Son düzenleme: