17 yaşındaydım çok aşık olduğum biri vardı insanın gozu kor olur ya tamda aşık olma saf bisekilde sevme zamanları zaten. Sozde o da çok seviyordu ama psikopatin tekiydi her neyse askere gidecekti gitmeden evvel bana yüzük takalim vs dedi gitmeden iki gün önce konuştuk buluştuk ertesi gün askere gideceği gün ondan hiçbir haber alamadım tanıdıklara sordum kardeşine falan bilmiyorum ben falan dedi kısaca terk etti beni tek kelime söylemeden bide ustune hayal kurdurup. Aradan tam dört ay geçti ama nasıl geçti Birgün yanımda arkadaşım vardı öyle aglamistimki söylediğim laf gökyüzüne bakıp allahım adalet diye bisey varsa bu dünyada onun surundugunu benim ahimla göster bana diye halbuki aradan dört ay geçmişti ve en ufak bir haber yoktu. Bigun işten çıkarken gizli numara aradı açtım arayan oydu. Ve söylediği ilk laf bana ah ettin dimi senin ahlarinla dağlarda sürünüyorum sirnak'a dustum dagdayim şuan. O an gözümden yaşlar suzuldu ahım yerde kalmamıştı Allah gösterdi bana. Tabi eski bir mevzu bu ama sevenin ahi tutuyor kim inanır kim inanmaz bilemem ben yaşadım. O kişi şuan hala çok mutsuz ben onu hiç affetmedim zaten kaç yıl aradı sordu her yerden engellememe ragmen. Ama umrumdisi. Seven birinin canını yakmayin kızlar, heleki bile bile umut vermek yanına kalmıyor cidden. Hz Muhammed bile demiş canı yanan sabretsin canı yakanda canı yanacagi günü beklesin..