Merhaba hanimlar,
Universiteden mezun olduktan sonra hemen evlendim, plansiz bir sekilde hamile kaldim, cocugumu kendim buyuteyim diye evde oturdum, sonra hadi kardesiyle cok yas farki olmasin ve nasil olsa evdeyim diye dusunerek ikinci cocugu istedim, Allah da nasip etti, 5 senedir evdeydim, bu surecte esim hep calisan kadinlari ornek gosterdi, beni begenmedigini belli etti hep, giyimim kusamimi da ama en cok calismama meselesini. Meslegimi hic sevmiyorum, degistirmek istedim, yasim gec degil yeniden universite okuyayim dedim ama bulundugumuz yerde sartlar musait degil, esim de istemiyor. Gel gelelim evde oturmak benim de canima tak etti. Bir seyler uretmek istiyorum. Ev hanimligi beni cok bunaltti, yapamadim. Calismaya karar verdim, mulakata girdim, olumlu cevap aldim. Esim calisma.kararindan beri cok mutlu, surekli benim karim calisacak diyor, ev isine elini surmezken utuleri ben mi yapcam artik diyor. Mulakata girerken bir suru taktik verdi, cok basarili olmami istiyor. Yani kariyerli, havali bir kadin olmami istiyor. Bu normal isteyebilir, guzel bir sey. Benim moralimi bozan bana olan sevgisinin ilgisinin calismama ya da basarili olmama bagli olmasi. Beni gercekten sevse her halimi sevmez mi? Allah korusun bir sey olsa elden ayaktan dussem, o zaman ne olcak? Ya da jir hata yapsam, basarisiz olsam ? Bu dusuncemde haksiz miyim? Abartiyor muyum?
Not: maddi durumumuz iyi.