Sevgide dengesizlik varsa ayrılmalı mı?

  • Konu Sahibi Konu Sahibi Akiha
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi
Ben de aynı senin gibiydim. Acaba sevmiyor muyum, seviyor muyum, tutku yok mu diye diye 3 yıl söz bile yapmadım. Sonunda tükenmiştim düşünmekten. Kaygı bozukluğu yaşadığım için vesvese etmişim aslında. Sonunda evlendik ve ben çoooook mutluyum.. Keşke 3 yılımı mahvetmeseydim diyorum şimdi.. Aynı evin içine girince aşık oldum ben. Senin gibi düğün gününü falan düşününce çok kötü oluyordum..Ama o kadar şefkatli, iyi, saygılı biriydi ki bırakamıyordum da..Ğmit vermeyim diye kaç kere ayrıldım bu sefer kendi bırakmadı, ben razıyım seninle mutsuz olayım varsın derdi. Şimdi içim kıpır kıpır..Paylaşımlarımız arttıkça, aynı evde olunca her şey değişti :))
 
Ben de aynı senin gibiydim. Acaba sevmiyor muyum, seviyor muyum, tutku yok mu diye diye 3 yıl söz bile yapmadım. Sonunda tükenmiştim düşünmekten. Kaygı bozukluğu yaşadığım için vesvese etmişim aslında. Sonunda evlendik ve ben çoooook mutluyum.. Keşke 3 yılımı mahvetmeseydim diyorum şimdi.. Aynı evin içine girince aşık oldum ben. Senin gibi düğün gününü falan düşününce çok kötü oluyordum..Ama o kadar şefkatli, iyi, saygılı biriydi ki bırakamıyordum da..Ğmit vermeyim diye kaç kere ayrıldım bu sefer kendi bırakmadı, ben razıyım seninle mutsuz olayım varsın derdi. Şimdi içim kıpır kıpır..Paylaşımlarımız arttıkça, aynı evde olunca her şey değişti :))

Böyle bir örnek duyduğuma sevindim. Allah mutluluğunuzu daim etsin inşallah. Beni çok iyi anlıyorsunuzdur o zaman. Çok mutlu olmam gerekirken ben de şu an tükenmiş bi vaziyetteyim. Çok korkuyorum sürekli erteliyorum birşeyleri. Her anım her dakikam bu iğrenç düşüncelerle geçiyor bu kadar düşünmeye ne gerek var diyorum bi yandan da ona kıyamıyorum üzülmesini hiç istemiyorum çünkü :( peki siz fiziksel olarak bir hayranlık besliyor muydunuz ?
 
Böyle bir örnek duyduğuma sevindim. Allah mutluluğunuzu daim etsin inşallah. Beni çok iyi anlıyorsunuzdur o zaman. Çok mutlu olmam gerekirken ben de şu an tükenmiş bi vaziyetteyim. Çok korkuyorum sürekli erteliyorum birşeyleri. Her anım her dakikam bu iğrenç düşüncelerle geçiyor bu kadar düşünmeye ne gerek var diyorum bi yandan da ona kıyamıyorum üzülmesini hiç istemiyorum çünkü :KK43: peki siz fiziksel olarak bir hayranlık besliyor muydunuz ?
Hayır, hayranlık beslemiyordum. Hatta burada konu da açtım, hayran değilim, görünce içim titremiyor diye. Yani çirkin biri değil eşim ama benim hayallerimdeki tip de değil..Sadece bende boy takıntısı var. Kısa olsaydı bu iş asla olmazdı. İyi ki boyu uzun. Hayran hayran bakmak isterdim eskiden, çok kıskanırdım aşık bakanları gördükçe..Bilmiyorum ne oldu ama şimdi onu uyurken içim kıpır kıpır izliyorum. Toplulukta o birden içeri girince gözüm ondan başkasını görmüyor. Ama inan eskiden herkesle kıyaslardım. Bence çirkin derdim, yürüyüşü bile çok batardı. Resmen kumar oynadım evlenerek. Sanırım alışkanlığa dönüştü benim iş. Onsuz bir hayat düşünemiyorum çünkü.

Seni çok iyi anlıyorum. Ben psikoloğa bile gittim bu yüzden. Beraber de gittik iki kez. Her dakika aklımda sadece bu vardı. Hiç bir şeyden mutlu olamıyordum bu yüzden. Bir daha beni bu kadar seven biri çıkmaz diyip, kararsız kalıp ağlıyordum. Ne kadar zamandır berabersiniz? Ben kendisine açıklamıştım sevgimden emin değilim demiştim. O beklemişti ben de salıvermiştim zamanı. Yaşım da var benim. 33 yaşında evlendim. Eğer gençsen ve seni çok itmiyorsa zaman vermeni tavsiye ederim. 2-3 ayda asla anlayamazsın ki ben ilk aylarda buluşmaya bile annemin zoruyla gitmiştim.
 
Hayır, hayranlık beslemiyordum. Hatta burada konu da açtım, hayran değilim, görünce içim titremiyor diye. Yani çirkin biri değil eşim ama benim hayallerimdeki tip de değil..Sadece bende boy takıntısı var. Kısa olsaydı bu iş asla olmazdı. İyi ki boyu uzun. Hayran hayran bakmak isterdim eskiden, çok kıskanırdım aşık bakanları gördükçe..Bilmiyorum ne oldu ama şimdi onu uyurken içim kıpır kıpır izliyorum. Toplulukta o birden içeri girince gözüm ondan başkasını görmüyor. Ama inan eskiden herkesle kıyaslardım. Bence çirkin derdim, yürüyüşü bile çok batardı. Resmen kumar oynadım evlenerek. Sanırım alışkanlığa dönüştü benim iş. Onsuz bir hayat düşünemiyorum çünkü.

Seni çok iyi anlıyorum. Ben psikoloğa bile gittim bu yüzden. Beraber de gittik iki kez. Her dakika aklımda sadece bu vardı. Hiç bir şeyden mutlu olamıyordum bu yüzden. Bir daha beni bu kadar seven biri çıkmaz diyip, kararsız kalıp ağlıyordum. Ne kadar zamandır berabersiniz? Ben kendisine açıklamıştım sevgimden emin değilim demiştim. O beklemişti ben de salıvermiştim zamanı. Yaşım da var benim. 33 yaşında evlendim. Eğer gençsen ve seni çok itmiyorsa zaman vermeni tavsiye ederim. 2-3 ayda asla anlayamazsın ki ben ilk aylarda buluşmaya bile annemin zoruyla gitmiştim.

Benim de içim titremiyor. Hayranlık beslemiyorum. İlk buluşmamızda huzurlu hissetmiştim rahat hissetmiştim ve aşırı bir güven oluşmuştu o yüzden hemen reddetmedim. 5 ay oldu ama uzak mesafe olduğu için sürekli görüşemiyoruz ayda bir falan. Değer veriyorum güveniyorum hatta bazen içime katasım geliyor ama bir an oluyor sen kendini kandırıyorsun diyorum kendime ve soğuyorum . nefret ediyorum kendimden sanki ondan başkası beni böylesine sevemeyecekmiş gibi geliyor. Ama ben onu hakettiği gibi sevemiyorum. Ben de söyledim emin olamıyorum dedim fakat bildiği halde mutsuzluğa da varım dedi.. İnanın kendimi nankör hissediyorum her türlü senaryoyu yazıp oynuyorum beynimde ve hepsi de mutsuzlukla sonuçlanıyor. Ayrılsam da mutsuzluk ayrılmasam da ...
 
Benim de içim titremiyor. Hayranlık beslemiyorum. İlk buluşmamızda huzurlu hissetmiştim rahat hissetmiştim ve aşırı bir güven oluşmuştu o yüzden hemen reddetmedim. 5 ay oldu ama uzak mesafe olduğu için sürekli görüşemiyoruz ayda bir falan. Değer veriyorum güveniyorum hatta bazen içime katasım geliyor ama bir an oluyor sen kendini kandırıyorsun diyorum kendime ve soğuyorum . nefret ediyorum kendimden sanki ondan başkası beni böylesine sevemeyecekmiş gibi geliyor. Ama ben onu hakettiği gibi sevemiyorum. Ben de söyledim emin olamıyorum dedim fakat bildiği halde mutsuzluğa da varım dedi.. İnanın kendimi nankör hissediyorum her türlü senaryoyu yazıp oynuyorum beynimde ve hepsi de mutsuzlukla sonuçlanıyor. Ayrılsam da mutsuzluk ayrılmasam da ...
Tipi senin hoşlandığın erkeklerden ne kadar farklı? Mesela ilk hoşuna gitmeyen şey nedir tipinde?
 
Ben psikolojik bi sorununuz olduğunu düşünmüyorum. Tek sorun şu: neden ille de o olsun diye kendinizi bu kadar zorluyorsunuz? Çünkü sizi şuan kaygılarınız yönlendiriyor. ‘İyi bir insan, ya onun kadar seveni bulamazsam, ya bir fırsatı kaçırıyorsam’ gibi düşünceler onu sevmeye zorluyor sizi. Oysaki çok açık ki o kimya tutmamış. O kişiyi tek doğru seçenekmiş gibi görüp duygularınızı daha fazla bastırmayın. Kim bilebilir onun en iyi seçenek olduğunu? Bunu hiç kimse bilemez, o yüzden sanki bir fırsatı kaçırıyormuş gibi bir duyguya kapılmayın. Bence biraz cesur olun ve korkularınızla yüzleşin.
 
Ben de aynı senin gibiydim. Acaba sevmiyor muyum, seviyor muyum, tutku yok mu diye diye 3 yıl söz bile yapmadım. Sonunda tükenmiştim düşünmekten. Kaygı bozukluğu yaşadığım için vesvese etmişim aslında. Sonunda evlendik ve ben çoooook mutluyum.. Keşke 3 yılımı mahvetmeseydim diyorum şimdi.. Aynı evin içine girince aşık oldum ben. Senin gibi düğün gününü falan düşününce çok kötü oluyordum..Ama o kadar şefkatli, iyi, saygılı biriydi ki bırakamıyordum da..Ğmit vermeyim diye kaç kere ayrıldım bu sefer kendi bırakmadı, ben razıyım seninle mutsuz olayım varsın derdi. Şimdi içim kıpır kıpır..Paylaşımlarımız arttıkça, aynı evde olunca her şey değişti :))



:) kendim yazdım sandım
Bende böyle senin konu gibi 5 yıl evvel bir çıkmaza girdim diyordum ağlayıp zirliyordum nikah gününü alıp da arabaya binince hüngür hüngür ağlamıştım eşime de hüzünlendim ailemden ayrilicam diye demiştim ama aslında korkuyordum o çok seviyordu anlattım en sonunda ayrılmak istedim bırakmadı ağladı falan ama ben ne onunla ne onsuz oluyordum bir kısır döngü gibi birseydi sonra eşim aileleri tanıştırdı derken söz Nisan oldu 9 ay içinde de düğün oldu ama sanki nikahtan sonra bir sihirli değnek değmiş gibi çok bağlandım evlendikten sonra aşık oldum evet belki fiziki olarak hiç aklımdan geçmeyen biri idi ama şimdi hiç biri gözümde değil bir ortamda o kapıdan giripde bana yeşil gözleri ile gülümsemiyormu allahım diyorum bu nasıl bir güzellik nasıl bir aşk birde bebemiz oldu.
Tabi bu benim kaderim mıdır nasibimmi bilmiyorum herkesin aynı değildir kaderi inşallah Rabbim hayırlısını verir hakkında hakkında hayırlı olanında gönlüne sevdirir ben çok dua ettim. Allahım sen hayırlı kapı aç diye hiç ummazdim bu denli seveceğimi şimdi eşitlendik işte Rabbim seni de feraha çıkarsın biran evvel
 
Sevşyorum ölüyorum evlenelim deyip karşısındaki kadını bir çırpıda silen adamlarla dolu etraf. Benim üniversite arkadaşlarım bu adamlar tarafından terkedildiler. Aralarında düzgün ilişkisi olan yok şuan.
Bende eşimi görünce sevmedim, ısınamadım. Çirkin değil, kötü bi yanı yok, çok güzel giyinir, çok eli açıktır ama ben bi türlü ısınamıyordum.
Sonra sonra alıştım hayatımda annem, babam kardeşim gibi biri oldu o olmasa kime güvenirim bilmiyorum.
Hayatta herşey aşk, tutku değil.
 
:) kendim yazdım sandım
Bende böyle senin konu gibi 5 yıl evvel bir çıkmaza girdim diyordum ağlayıp zirliyordum nikah gününü alıp da arabaya binince hüngür hüngür ağlamıştım eşime de hüzünlendim ailemden ayrilicam diye demiştim ama aslında korkuyordum o çok seviyordu anlattım en sonunda ayrılmak istedim bırakmadı ağladı falan ama ben ne onunla ne onsuz oluyordum bir kısır döngü gibi birseydi sonra eşim aileleri tanıştırdı derken söz Nisan oldu 9 ay içinde de düğün oldu ama sanki nikahtan sonra bir sihirli değnek değmiş gibi çok bağlandım evlendikten sonra aşık oldum evet belki fiziki olarak hiç aklımdan geçmeyen biri idi ama şimdi hiç biri gözümde değil bir ortamda o kapıdan giripde bana yeşil gözleri ile gülümsemiyormu allahım diyorum bu nasıl bir güzellik nasıl bir aşk birde bebemiz oldu.
Tabi bu benim kaderim mıdır nasibimmi bilmiyorum herkesin aynı değildir kaderi inşallah Rabbim hayırlısını verir hakkında hakkında hayırlı olanında gönlüne sevdirir ben çok dua ettim. Allahım sen hayırlı kapı aç diye hiç ummazdim bu denli seveceğimi şimdi eşitlendik işte Rabbim seni de feraha çıkarsın biran evvel
Ne kadar güzel, kaderimiz aynıymış :)) Çok sevindim sizin adınıza da :) İnşallah konu sahibi de feraha ulaşır bir şekilde, çok zor o ikilem. Belki bizim şansımız böyleydi bilemeyiz tabi, ama umarım konu sahibi de yıllar sonra böyle yazar ;))
 
Bak eğer gerçekten bu düşüncelerdeysen önce bir silkelen kendine gel ve bir daha düşün...

Fiziksel anlamda hoşlnmadığın biriyle nasıl aynı yatağa gireceksin? Evlilikte bu çok önemli eğer ben yatakta mutlu olamıyorsam o evlilikte de mutlu olamam.
Ki bu sorunu yaşayan milyonlarca kadın varken ortalıkta.

Şu an evli olmadığın için duygusal olarak hissetiklerin evlilik için yeterli zannediyorsun fakat değil. Bu söylediklerinle mutlu olman da mümkün değil.

Evlilik oyun değil 1 değil 10 kez düşün. Çünkü şu an ile evlendikten sonra arasında dağlar kadar fark olacak.
 
Sevmediğim aşık olmadığım biriyle evlenmezdim. Evlilik yani bu kumar oynancak son şey. Ya her yaptığı batarsa ya sana yaklaşmaya çalışınca hiç çekici bulmazsan onu? Her gece aynı yatağa gireceğin birinden bahsediyoruz burda.
Evlenmeyi erteleyip birlikte yaşamaya başlayın bence. Belki aşık olur evlenirsin, belki hiç ısınamazsın ayrılırsın.
 
Tipi senin hoşlandığın erkeklerden ne kadar farklı? Mesela ilk hoşuna gitmeyen şey nedir tipinde?

Çok farklı özellikle ten rengi olarak . bunu söylerken bile utanıyorum çünkü böyle bişey düşünmeye bile hakkım yok aslında. Dış görünüşün de önemli olmadığını biliyorum şu hayatta ama içimdeki şeyleri bastıramıyorum ya da içimdeki şeytanı mı diyeyim ne diyeyim. Çok utanıyorum kendimden beynim farklı düşünürken kalbim ağlıyor. Hayattan zevk alamıyorum. Evlilik başlı başına bir kumar zaten . belki çok içime sinen mutlulukla evlendiğim biri olacak fakat bana çektirmediği kalmayacak ama böyle bişey olmayabilir de hep ihtimaller üzerinden yaşıyorum. Sanırım kafayı yedim. Sizin gibi örnekleri duyunca devam edeyim diyorum bir yandan da bazı arkadaşların yorumlarını okuyunca karşımdakine de haksızlık ediyormuşum gibi geliyor. Yani öyle pasif durumdayım ki nereye çekilsem oraya gideceğim. Düğün günü nasıl hissettiniz peki?
 
Ben psikolojik bi sorununuz olduğunu düşünmüyorum. Tek sorun şu: neden ille de o olsun diye kendinizi bu kadar zorluyorsunuz? Çünkü sizi şuan kaygılarınız yönlendiriyor. ‘İyi bir insan, ya onun kadar seveni bulamazsam, ya bir fırsatı kaçırıyorsam’ gibi düşünceler onu sevmeye zorluyor sizi. Oysaki çok açık ki o kimya tutmamış. O kişiyi tek doğru seçenekmiş gibi görüp duygularınızı daha fazla bastırmayın. Kim bilebilir onun en iyi seçenek olduğunu? Bunu hiç kimse bilemez, o yüzden sanki bir fırsatı kaçırıyormuş gibi bir duyguya kapılmayın. Bence biraz cesur olun ve korkularınızla yüzleşin.

Haklısınız ben bunu kendime itiraf ediyorum şu an. Tek sorun benim cesur olmamam ve insanları kırmaktan korkmam . evet hiç cesaretli bir insan değilim . kararlarımla imtihan olmaktan korkuyorum. Belki de psikolojik okarak sıkıntım yok falan ruhsal anlamda daha çok güçlenmeliyim doğru kararı verebilmek için
 
Sirf o seviyor diye olmaz ki. Asik olmak o kadar guzel bi his ki.. rahatsiz olmasaniz, konu acmazdiniz diye dusunuyorum. Bence kendi duygularinizi sadece o sizi istiyor diye bu kadar goz ardi etmeyin. Kocasina asik, hayran kadinlari kiskanmakla gecer ömrunuz
 
:) kendim yazdım sandım
Bende böyle senin konu gibi 5 yıl evvel bir çıkmaza girdim diyordum ağlayıp zirliyordum nikah gününü alıp da arabaya binince hüngür hüngür ağlamıştım eşime de hüzünlendim ailemden ayrilicam diye demiştim ama aslında korkuyordum o çok seviyordu anlattım en sonunda ayrılmak istedim bırakmadı ağladı falan ama ben ne onunla ne onsuz oluyordum bir kısır döngü gibi birseydi sonra eşim aileleri tanıştırdı derken söz Nisan oldu 9 ay içinde de düğün oldu ama sanki nikahtan sonra bir sihirli değnek değmiş gibi çok bağlandım evlendikten sonra aşık oldum evet belki fiziki olarak hiç aklımdan geçmeyen biri idi ama şimdi hiç biri gözümde değil bir ortamda o kapıdan giripde bana yeşil gözleri ile gülümsemiyormu allahım diyorum bu nasıl bir güzellik nasıl bir aşk birde bebemiz oldu.
Tabi bu benim kaderim mıdır nasibimmi bilmiyorum herkesin aynı değildir kaderi inşallah Rabbim hayırlısını verir hakkında hakkında hayırlı olanında gönlüne sevdirir ben çok dua ettim. Allahım sen hayırlı kapı aç diye hiç ummazdim bu denli seveceğimi şimdi eşitlendik işte Rabbim seni de feraha çıkarsın biran evvel

Çok sevindim sizin adınıza. Peki o hislerinize rağmen nasıl devam edebildiniz nasıl cesaret ettiniz buna? Sizi buna devam etmenizi sağlayan şey ne oldu?
 
Sevşyorum ölüyorum evlenelim deyip karşısındaki kadını bir çırpıda silen adamlarla dolu etraf. Benim üniversite arkadaşlarım bu adamlar tarafından terkedildiler. Aralarında düzgün ilişkisi olan yok şuan.
Bende eşimi görünce sevmedim, ısınamadım. Çirkin değil, kötü bi yanı yok, çok güzel giyinir, çok eli açıktır ama ben bi türlü ısınamıyordum.
Sonra sonra alıştım hayatımda annem, babam kardeşim gibi biri oldu o olmasa kime güvenirim bilmiyorum.
Hayatta herşey aşk, tutku değil.

Peki hiç düşündünüz mü keşke diye yoksa tamamen silindi mi aklınızdan bu düşünceler? Aşk tutku geçince doğru sandığım insanın yanlış olma ihtimali de var . aman Allah ım ne kadar çok ihtimal var :(
 
Bak eğer gerçekten bu düşüncelerdeysen önce bir silkelen kendine gel ve bir daha düşün...

Fiziksel anlamda hoşlnmadığın biriyle nasıl aynı yatağa gireceksin? Evlilikte bu çok önemli eğer ben yatakta mutlu olamıyorsam o evlilikte de mutlu olamam.
Ki bu sorunu yaşayan milyonlarca kadın varken ortalıkta.

Şu an evli olmadığın için duygusal olarak hissetiklerin evlilik için yeterli zannediyorsun fakat değil. Bu söylediklerinle mutlu olman da mümkün değil.

Evlilik oyun değil 1 değil 10 kez düşün. Çünkü şu an ile evlendikten sonra arasında dağlar kadar fark olacak.

İşte benim sıkıntım bunub ayırdına varamamak. Fiziksel hayranlığım olmamasına rağmen bana yaklaştığında cinsel anlamda hoşuma gidiyor itici gelmiyor. Sevgim gerçekten olmasaydı ister miydim dokunmak
 
Sevmediğim aşık olmadığım biriyle evlenmezdim. Evlilik yani bu kumar oynancak son şey. Ya her yaptığı batarsa ya sana yaklaşmaya çalışınca hiç çekici bulmazsan onu? Her gece aynı yatağa gireceğin birinden bahsediyoruz burda.
Evlenmeyi erteleyip birlikte yaşamaya başlayın bence. Belki aşık olur evlenirsin, belki hiç ısınamazsın ayrılırsın.

Evet ancak öyle anlaşılır dediğiniz gibi ama bu da imkansız. Evlilik başlı başına bir kumar diyorlar sadece aşık olduğunda içinde bulunduğunu farketmiyorsun galiba :(
 
Sirf o seviyor diye olmaz ki. Asik olmak o kadar guzel bi his ki.. rahatsiz olmasaniz, konu acmazdiniz diye dusunuyorum. Bence kendi duygularinizi sadece o sizi istiyor diye bu kadar goz ardi etmeyin. Kocasina asik, hayran kadinlari kiskanmakla gecer ömrunuz

Evet aşık değilim . Güzel hisler beslediğim için( hoşlantı, huzur, güven ,rahatlık, değer verme ) güzel bir adım attım fakat arada bir geri çekiyorum kendimi yeterli gelmiyor demekki. Aradığım huzur güven. Eşim beni daha az sevse mahvolurum en iyisi çok sevilmek diyordum fakat kendimi tanıyamamışım demekki. İstediğim gerçekten bu olsaydı rahatsız olamazdım diye düşündüm. Dengesiz ruh halimden çok rahatsız oldum o yüzden konu açıp değerlş fikirlerinizi öğrenmek istedim farklı bakış açılarını dinlemek insanı rahatlatıyor
 
Back
X