gut morning beyybi hayırlı Cumalar
tatil sonrası doğrusu adaptasyon sorunu bol olan, ama yine de çabuk geçen bi haftanın sonuna geldik Allahın izniyle...bu akşamdan ufak tefek ev işlerine başlıyım da, haftasonum rahat geçsin...hem cumartesi, bölümden bi arkadaşın nikahına gidecem, zaten karşıda; gidip gelmem...uuuu beybi, saatler alır...
yarın ilk işim kuaföre gidip şu hakkı bulut görünümlü kaşlarımdan kurtulmak olsun...şööle havalı bi fön...kıyafeti çok abartmaya gerenk yok, sade şıklık şaaparız olur biter..
bu arada dün resmen içim gitti günnük içim...akşam 7 de kocemi arayım dedim ( benim telefon bozuk olduğundan kocemin cihazını kullanıyom, kocem de şirket hattını kullanıyı ) bi aradım tel meşgul..ofisten de çıkmıştı " la kimle konuşur ki iş saati dışında " derken 3-5-10 kere arıyom...aga hala meşgul..aralıksız...neyse çıktım k.validemlere gittim...aramaya devam ediyom hala meşgul...tam yarım saat oldu...eskiden kapkaça da uğradığı aklımıza geldi, iyice telaşlandık ailecek...artık kollarım uyuşmaya başladı, gözümün önüne bin türlü kaza hastane görüntüsü gelmeye başladı ki: zırt telefon! kocem meğerse iş yerinden bi aklı evvele dert anlatıyomuş....Yarabbi o nasıl bi rahatlama duygusudur...sana bin şükür...napardım ben ona bişey olsaydı...öffff çok kortum hee:damağını kaldıran simili:
işyerindeki canımız arkadşımız da, yaşadığı büyük acıdan sonra yavaş yavaş da olsa, eski haline dönmeye başladı, o güzel yüzü yine gülümsüyo buruk da olsa...o kadar seviniyorum ki arada bi güldüğüne rastlayınca...Allah ana-babaları, evlatlarından ayırmasın amin:Saruboceq:
neyse günnük şimdilik bu kadar hadi öptüm çüs