oncelke herkese merhaba, ben ve esim arasinda 15 yas farki var.ilk aileme 28 yasinda dedim tanistigimizda 35 yasindaydi.ailem bisey demedi tanistilar cok sevdiler(buarada esim italyan sirf ailemle tanismak icin gelmisti)iliskimiz uzun sure devam etti ama yas farki beni kemiriyordu daha dogrusu aileme yalan soylemek beni kemiriyordu.esimin ailesi ailemle tanismaya gelmeden 3 ay once ben anneme,ablma ve enisteme gercek yasini gulerek soyledim.bana inanmadilar hatta surekli sacmalama ya tamam esprini anladik gulduk falan dediler "ya hayir vallaha yasi bu"diyorum inanmiyorllar hala saka yaptigimi saniyorlardi.sonra baktilar ben ciddiyim hala inanmadilar ama iclerine bi kurt dustu,esim geldigi zaman kimligi alip gosterdim oyle inandilar =) ama esimi o kadar cok seviyorlar ki ayrilmamizi da istemiyorlar ama annem surekli ayyyy babana nasil soyliycez diyodu.bende dedim soylemeyelim nerden ogrencek,simdi bi de o strese girmiyim (= zamanla ogrenir nasil olsa.tabi her konusmada ben (nisanliydik o zamanlar) esimin yasini bi iki yas buyutuyorum

tabi babamda saf degil sonucta anladi ama esimi tanidi cok iyi arastirdi esimi ve ailesini.onlara ve bana guvendi hic ses cikartmadi.sonucta itibariyle evliyiz cok mutluyuz ailemde cok mutlu.hatta ailem yanimiza geldi beni yasantimizi esimin bana olan tavirlarini hareketlerni gorduler giderken babam bana kizim cok guzel bi yuvan var esinde cok iyi hep mutlu olun,biz her zaman yaninizdayiz,cocugu uzme sakin dedi

sanki ben kizi degilim geliniyim hala esimi dusunuyor

.benim hikayem umarim bi yol gosterir.
buarada aklima geldi sevdigin adami yeni tanistigin biriymis gibi ailenle tanistir ve hic yasindan bahsetme bakalim o zaman nolcak ya da bi yakininiza bahset durumdan ve sana yardim etsin,sanki baskasiymis gibi karsilarina cikar bakalim o zaman tepkileri ne olcak,cunku eger severlerse ailende bu isin olmasini ister,insallah mutlulukla buraya biz evleniyoruz yazdigini gorurum (=
uzun oldu ozur dilerim (=