Sevgilim benden soğumuş gibi geliyor

Son bir kaç gündür sevgilim benden soğumuş gibi geliyor. Kadınlar hisseder mi bana mı öyle geliyor anlamadım.

başlarda konuşurken sevgi sözcükleri azaldı, bugün de çok az konuştuk. Ama bugün durup dururken beni sevdiğini söyledi, yine sevgi hitapları da söyledi bugün ama işte sanki cevap vermek için cevap veriyor kısa kesiyor gibi hissediyorum.

geçen gün bir arkadaşıyla kavga etti arkadaşı alttan almasına rağmen onu da sallamadı ki normalde önem verir arkadaşlarına, genel bi uzaklaşma mı bana mı böyle anlamadım

böyle hissetmeye devam edersem ayrılmalı mıyım? Ona 2 kere sen çok değiştin takmıyorsun dedim bugün de hafif imalıydım ama aynı devam ederse ayrılmalı mıyım yoksa her uzun ilişki bu hale gelir mi?

Önceden beni boğacak kadar ilgiliydi. Bu kadar az konuşmuş olsak kendisi sorun çıkarırdı bana vakit ayırmıyorsun diye son zamanlarda çok kilo aldım onla mı alakalı diye de düşünmüyor değilim. Daha stresli zamanlarında bana daha bağlıydı o yüzden stresten olduğunu da düşünmüyorum.

Arkadaşı ile arasındaki arkadaşı ile onu ilgilendirir. Sen seninle arasındaki olana bak. Benim bildiğim, insan sevdiğinin yanında derdini unutur. Tam aksi oluyorsa yolunda gitmeyen birşeyler var.

arkadaşına karşı da öyleyse genel bir bunalmışlık hali olmuş olabilir. bence çok üstüne gitmeyin erkekler genelde üstüne düşüldükçe karşısındaki kişiye daha az değer veriyor bana göre. bide uzun ilişki demişsiniz ne kadarlık bir ilişkiniz var

little bird .!.:

Son bir kaç gündür sevgilim benden soğumuş gibi geliyor. Kadınlar hisseder mi bana mı öyle geliyor anlamadım.

başlarda konuşurken sevgi sözcükleri azaldı, bugün de çok az konuştuk. Ama bugün durup dururken beni sevdiğini söyledi, yine sevgi hitapları da söyledi bugün ama işte sanki cevap vermek için cevap veriyor kısa kesiyor gibi hissediyorum.

geçen gün bir arkadaşıyla kavga etti arkadaşı alttan almasına rağmen onu da sallamadı ki normalde önem verir arkadaşlarına, genel bi uzaklaşma mı bana mı böyle anlamadım

böyle hissetmeye devam edersem ayrılmalı mıyım? Ona 2 kere sen çok değiştin takmıyorsun dedim bugün de hafif imalıydım ama aynı devam ederse ayrılmalı mıyım yoksa her uzun ilişki bu hale gelir mi?

Önceden beni boğacak kadar ilgiliydi. Bu kadar az konuşmuş olsak kendisi sorun çıkarırdı bana vakit ayırmıyorsun diye son zamanlarda çok kilo aldım onla mı alakalı diye de düşünmüyor değilim. Daha stresli zamanlarında bana daha bağlıydı o yüzden stresten olduğunu da düşünmüyorum.

Genişletmek için tıkla...

Kimse kimseyi dış görünüşünden ötürü, vücut değişiminden vs hafızada sevgi çubuğunu hooop azaltmıyor. Muhtemelen korona etkisiyle asosyal ve tek kalma isteği olabilir bunun dışında erkeklerin en başta love bombing durumunun hat safhada olup sonra böyle kendi köşelerine bireysel hayatlarına çekilme halleri de o kadar tanıdık ki. Aynı durumu eşimle yaşamıştık hatta araya ayrılık bile girdi onun tekil halleri yüzünden.
Size keşke biri de bana önerseydi dediğim nacizane önerim; alma- verme dengesini önemseyin. Nasıl o size uzaksa siz de ona normal ama ekstra ilgili davranmayın. Biz kadınlar bir anda bu moda giren erkeklere anaçlaşıyoruz ve “noldu, neyin var morali bozuk yükseltmeliyim modunu. “ hallerine kaptırıyoruz ama o arada bizim modumuz umurlarında olmuyor. Siz de bi süre kendi haline bırakın gerçekten bırakmazsanız bunu alışkanlık haline getirecek siz patlayana kadar ve patlama malumunuz hasarlı sonuçlanıyor. Ben kendisinin dadısı gibi, moralim diplerdeyken hem de en kötü dönemlerimde peşinde guguk kuşu gibiydim sonra patladım ve ayrıldık 2-3 ay ayrıydık kendisi iletişime geçmeseydi o derece de artık tek başıma olacağım tek kendi derdimi çekip kendi kendime üzüleceğim diye söz vermiştim kendime. O derece modumu dibe doğru sürüklemişti devamlı bu melankoli, kendi kendimeyim, kafama göre bazen sıcağım genelde soğugum halleri...

NilPerisi .!.:

Kimse kimseyi dış görünüşünden ötürü, vücut değişiminden vs hafızada sevgi çubuğunu hooop azaltmıyor. Muhtemelen korona etkisiyle asosyal ve tek kalma isteği olabilir bunun dışında erkeklerin en başta love bombing durumunun hat safhada olup sonra böyle kendi köşelerine bireysel hayatlarına çekilme halleri de o kadar tanıdık ki. Aynı durumu eşimle yaşamıştık hatta araya ayrılık bile girdi onun tekil halleri yüzünden.
Size keşke biri de bana önerseydi dediğim nacizane önerim; alma- verme dengesini önemseyin. Nasıl o size uzaksa siz de ona normal ama ekstra ilgili davranmayın. Biz kadınlar bir anda bu moda giren erkeklere anaçlaşıyoruz ve “noldu, neyin var morali bozuk yükseltmeliyim modunu. “ hallerine kaptırıyoruz ama o arada bizim modumuz umurlarında olmuyor. Siz de bi süre kendi haline bırakın gerçekten bırakmazsanız bunu alışkanlık haline getirecek siz patlayana kadar ve patlama malumunuz hasarlı sonuçlanıyor. Ben kendisinin dadısı gibi, moralim diplerdeyken hem de en kötü dönemlerimde peşinde guguk kuşu gibiydim sonra patladım ve ayrıldık 2-3 ay ayrıydık kendisi iletişime geçmeseydi o derece de artık tek başıma olacağım tek kendi derdimi çekip kendi kendime üzüleceğim diye söz vermiştim kendime. O derece modumu dibe doğru sürüklemişti devamlı bu melankoli, kendi kendimeyim, kafama göre bazen sıcağım genelde soğugum halleri...

Genişletmek için tıkla...

Eşinizle şu an aranız nasıl peki? Evliliğiniz nasıl? O soğuk haliyle kalmadı değil mi?

little bird .!.:

Eşinizle şu an aranız nasıl peki? Evliliğiniz nasıl? O soğuk haliyle kalmadı değil mi?

Genişletmek için tıkla...

Bu olay o kadar uzamıştı inan ben 1.5 yıl bu şekilde sevgililik yürütttüm. Yok yoğunum, yok moralsizim, yok çok üstüme geliyorsun. Çevremdekiler artık erkek arkadaşımın adını duyunca yüzlerinin şekli değişirdi bir sana bak bir ona diyorlardı. Psikologa bile gittim düşün o derece dengemi bozmuştu derken zaten kavga gürültülerde ben hep alttan alıp adım atardım ona rağmen üstüne suratı, tribi bitmezdi. En son bi kavga ettik ve birden yüzüme kapattı. O son kapatışı oldu canım ne aradım ne sordum dedim “bitti” , o arada aldığım seanslarda etken oldu tabi kariyerim yönetici seviyesinde, 2 üniversite bitirdim, çevrem tarafından beğenilen birisi olmama rağmen kendime güvenim kaybolmuş ve tabiki çocukluk travmaları (anne-baba ayrılığı/ anne yokluğu ) çıktı altından yine. Çok üzüldüm çok da ağladım ama çare kendisi değildi, bu davranışlarına izin verdiğim için kendimi affedememdi. 2.5 ay fln sonra bana ulaştı burnu düşse yerden almaz tavırdaydı bi çay içip vedalaşmak istedi. Gittim konuştuk tekrar denemeye karar verdik, o zamandan içimde o kadar şey kaybettirmiş ki bile olduğu an o günleri hatırlarım hala. Ardından evlenmeye karar verdik 7 ay ıcınde de evlendik.
Evliliğimiz iyi gidiyor, ayna gibiyim ona karşı ne yaparsa aynı karşılığı alıyor kavga gürültü değil ama bir alanım olduğunu dikte ediyorum davranışsal olarak. Hamileyim bebek bekliyoruz, hayatta her şey olabilir diyorum her zaman bu süreçte kötü giden ailevi ilişkileri, çevremi vs de sonlandırdım veya değiştirdim. Koçluk eğitimleri nlp eğitimleri aldım işimle bağlantılı olduğu için kendimi biraz eşeledim de böylece.
Ben önemliyim diyorum artık, bazen modum düşüyor hemen o modu evirip çeviriyorum. Koronada iyi oldu gelen giden az olsun istiyorum millete hizmet etmek fln hep zaman kaybı geliyor... kendi işim bana yetiyor ev, kişisel vs. Uzun oldu ama böyle:)

Dönemsel bir durum olabilir. Bazen bende de oluyor ister istemez. Ama ayrılacak bir durum yok bana göre ilişkinizde. Dış görünüşe önem veren biri olsaydı bence laflarıyla kilonuzu ima ederdi zaten.Sizde kendinizi biraz geri çekin. Erkek arkadaşınız depresyona bile girmiş olabilir.