1,5 ay ayrıyken sensizliğe alıştım dedi,özgürlüğün tadını aldım...geceleri sabaha kadar içti sahillerde asla kıskançlık çıkarmadım sadece telefon kartı bulur arardım her akşam.ki telefonu hep kapalıydı geceleri.
ay dönümüne bile yalvar yakar çağırdım yollarda vazgeçtim gelmiyorum deyip telefonunu kapattı 5 dk sonra açıp çık dışarı geldim dedi...ağlamam içini paralıyormuş ayrılsak en iyisiymiş...düzelteceğiz derdim hep.artık ağlamak onun içinden gelmiyormuş.
bir işyerinde staj yapıyordu(aslında staj da değil işi öğrensin gibi,babasının arkadaşının yanında)yarım saat geç kaldım diye nasıl aşağılamıştı beni telefonda...sesine katlanamıyorum!sus!taksi tut gel!allah belanı versin!diye...herkes duymuş...o akşam çok güzelsin seni görünce kafam değişiyor diyerek çok iyi davrandı bana,elleriyle yedirdi patatesleri,beraber içerken beni öptü falan...kalbim bin parça ama ben hala umuyordum düzelecek.o başta yazdığım masumiyet geri gelecek,benim için o kadar ağlayan çocuk bu olamaz...ve bir sürü keşke m...kendimi suçlu hissederdim hala daha öyleyim...eski sevgili durumuna çok takmış güvensizlik etmiştim geçmişte...ilk kavgalar oradandı...okulumun kapısına dayanırdı her telefonumu kapadığımda...
tatildeydik,görüşemiyorduk yine.bir gün kuzeni yanındaymış,normalde başka şehirde yaşıyor.onun yanında ayrılmak istiyorum senden evet kuzenimin yanındayım çekinmiyorum,dedi.ağlamaya başladım.farkettim ki benim fotoğraflarımı kuzenine gösteriyor yorumda bulunuyorlar.çok güzel kız,bomba gibiymiş,bana da ayarlasana türünden(kuzeninin sevgilisi var aslında.)bir yandan da bana ayrılalım diyor ve dalga geçiyorlar benimle,kuzeni söyle ağlamasın diyor...sonradan demişti ki yanlış anladın biz orada seninle dalga geçmiyorduk seni kuzenime göstermek istemiştim.o tatil beldesine arkadaşları için gelip gitti ve benim zorumla görüştük,arkadaşlarının oraya kadar ben gittim.
sonra meşhur fuar açıldı.biz gittik,çok güzel bir gündü derken gül güzeli şarkısı çalmaya başladı.ona uzaktayken hep bu şarkıyı dinlerdim senin için dedim.ben artık kimse için şarkı dinlemiyorum dedi,gözlerimden bir kaç damla yaş döküldü benim.neden surat yapıyorsun diye aşağılamaya başladı,arkadaşlarım senden çok daha önemli diye girerek...bitirdiğinde ağlıyordum bağıra bağıra,sonra o da ağlamaya başladı ve gitmemem için yalvardı,gitmedim.
bir daha fuara gittik,bir oyuncağa binmek için yalvardım,geç oluyordu,bağırdı epey.sonra bindik.iner inmez daha rezil olmayalım diye çıkışa koştum,yakaladığı gibi sarsmaya başladı,ne yaptığını sanıyorsun sen diye.çevremizde insanlar toplandı.
sonra...okullar açıldı,bir süre sonra her şey süt liman oldu gibi ancak her aradığımda gözüne batıyordu onun.çok görüşmek istiyormuşum.ki kabul ediyorum,çok ısrar ederdim göresim geldiğinde ki her gün beraber olmaya başlamıştık okullar yakın diye çıkışlarda.öğlenleri hep arkadaşlarına zamanı kalırdı.aklımda bir kavgamız var,arkadaşından çıkmışız yürüyoruz karnım aç dedim,1 milyonluk tavuk burger alacaktı ama babasının kartı vardı,ben evde yemek yok sonra sana veririm ne olur büyük bi şey al dedim.param yoktu.o kadar aşağıladı ki beni...gelen yemeği de zorla tıktı ağzıma yiyeceksin şunu diye.hesabı hep babasının kartından çeker nakdi benden alır cebine atardı,ailesi kızıyormuş çift görünüyor ya ödenen hesap ekstrede...hep sana mı yedirtiyor kendini diye.nasıl ağlamıştım söylemedin mi diye,söyledim demişti,"ama bil yani"
ben ona hep ısmarlardım bir şeyler...
çok çok güzel geçen bir günün ardından 17 ekim günü görüşmek için ısrar ettim,ders çalışıcam dedi.sonra araba kullanıyordu.sonra msne girerim dedi.sonra...sus diye söyledim giremem dedi.akşam oldu.beni yine ayrılmakla tehdit etti.gidersen git dedim,tekrar tekrar aradı inanamadı sonra durumu iptal etti.ben ağladım,barıştık,akşam öğrendim ki benim face imi engellerken o ona asılan kızınkini açmış,dediğine göre o an kendini özgür hissetmiş.işte o an çok kızmıştım ve bağırmıştım.
sonra 2-3 gün çok güzel geçti,hatta son günümüzde benim erkek kankamın evine gittik ve ailesi bizi çiftmişiz gibi ağırladı,çok mutlu olmuştum nihayet mutlu olacağız diye.
21 ekim günü buluştuk,buluşur buluşmaz arkadaşıma mesaj yazdığım telefonumu aldı kontrol için.ben de onunkini istedim,bir sürü şey silerek verdi.bağırdım.önemli bir şey yoktu lütfen sakin ol dedi,sonra zorla aldı yeter be diye.ben okuluma gidiyorum dedim otobüse bindim.ilk durakta pişman olup indim,o metrodaymış evine gidiyormuş,beni falanca durakta yakala dedi.çok kızgındım.ayağına gelmem senin dedim sen geleceksin ve metroda buluşacağız.sonra pişman olduğum şeyler söyledim.metroya atarım kendimi dedim(ki aramızda espriydi metroya atlayası geliyor insanın diye),ilişki biter bile dedim.sonra birden bire delirdi,beni intiharla tehdit eden birini çekemicem ben annemin yanına gidiyorum diyerek(evet annesinin yanına gitti.).annesinin işyerine gitti,son sözü buraya gel istiyosan oldu,gelemem dedim.
sonra telefonlar açılmadı,mesajlar terslendi.internetten neler yazmadım yapmadığım şey kalmadı nasıl yalvardım.sadece ailenle paylaş istersen kabullenmelisin dedi.pazar günü erkek bi arkadaşıma arattım,ağlamış ama birbirimize uygun değildik anlaşamıyorduk demiş.pazartesi yüz yüze görüştük,ben çok ağladım,yalvardım.son bir şans istedim.yine istemiyorum dedi,sensiz çok mutluyum telefon kapalıyken istediğimi yapmak çok zevkli haftasonu arkadaşımla kaldık evde içtik dedi.ara verme olarak ta bakmıyorum sorumluluk istemiyorum ya gönlüm başkasına kayarsa dedi,ama uzun bir süre ilişki düşünmüyormuş.benim hatalarımı(çok görüşmek istemek,kıskanmak,zamanını çalmak)düzelteceğime inanmıyormuş.salı hastanede sakinleştirici vurdular dedim bir kere bile mesaj atmadı.itiraf edeyim bu yalandı,ancak sürekli kustuğum ve kilo verdiğim doğru 44 kiloyum 1 65 boya.
çarşamba çok tesadüfen karşılaştık,dua okumuş,hayırlısı ne ise o olsun diye.kafam karıştı dedi.ailesi seni istemiyor numaranı değiştir istiyorsan demiş.umudu kesme dedi.sık karşılaşırsak düşünecekmiş.bu benim beklememe sebep olur dedim,o zaman vazgeçtim dediğimden dedi,allahtan kesme umudunu.parfüm sürmüş sakallarını kesmiş insana dönmüş,bensiz mutlu olduğunu daha az para harcadığını söyledi,çantamda belki 100 milyon var ama senden değerli değildi dedim.berber yolundaymış saçlarını kestirecekmiş.makas varsa bir parça verecekti,yoktu tel koparıp verdi.son bir sarıldık,saçlarıma yüzünü sürdü,gözleri dolmuştu.beni seviyor musun dedim,bilmiyorum pek te değil gibi cevaplar verdi.
yine işte telefonlar kapalı vesaire...bugün hiç aramadım...
ben çevremde güzel olarak bilinirim,o ise dış görünüşü güzel birisi değil,aşırı kilolu...
neyse,bana tavsiye verirseniz sevinirim,sürekli olarak kendimi suçluyorum...hatalarımı kabul ettim diyorum ancak o son şansı vermedi işte,onun yaptıkları da az hayvanlık değil gerçi ama ben kendimi affedemiyorum...