sevgilimle daha 2 aydır sevgiliyiz. gerçekten mükemmel bir insan. kız çevresi yok, saygılı, efendi, çok nazik biri, akademik olarakta başarılı. ama sevemiyorum. gerçekten mükemmel ilgi gösteriyorum, onu asla üzmüyorum, kırmıyorum ve üzülmesin diye trip bile atmıyorum. ayrılırsam çocuk kendini kaybeder, tüm hayatını, hayallerini, her şeyini bana bağladı. ilk başta seviyordum ama büyüsü gitti sanki... onu kırmakta istemiyorum. bu devirde gerçekten seven erkekte yok. ama bu yaptığım rolde ağır gelmeye başladı...