Sevgiyi, sevgili kavramını bu kadar basit e alan bir nesil yetişiyor.
Gerçek duyguları genç yaşta çok çabuk tuketten bir nesil yetişiyor.
Sistem herşey i çok çabuk tüketmemiz için tasarlanıyor ve daha da tasarlanacak.
Whatsapp, instagram, sosyal medya, son görünme tarihi, mavi olan çift tık, yok cevap vermedi, sevgilimi denemek için başka erkekle konuştum, küçük entrikalar, büyük takıntılar.
Sevmek bu değil. Hayat bu değil.
Klasik olacak belki ama klasik olan herşeyi severim : Sevgi emek ister, sevmek sabır işidir, seviyorsan plan yapmaszın dürüst olursun, beynin ile değil kalbin le konuşursun ve kalbinle hareket edersin.
Ama suç sizde değil. Kesinlikle sizde değil.
Asıl suç bizde. 80 ler sonu ve 90 lar başı doğanlar : 87 - 92 jenerasyonu.
Çünkü robot sistemi tasarlanırken biz gençtik, biz baş kaldırabilirdik bu sistemin tasarlanmasına.
Ama yapmadık. Bizimde hoşumuza gitti.
Hayatımız kolaylaşır sandık.
Önleyemedik. Sisteme karşı çıkamadık.
Sevgi kavramını koruyamadık.
Robotların içimize sızmasına izin verdik.
Sonuç ortada.
Artık bir ilişki içerisine girmeye korkar olduk. Çocuk mu? Anne bile olmak istemiyorum. Tek kalmak herşey den daha kolay geliyor.
Tükettik herşeyi.
