Çok kararsızım ve çok üzgünüm.Önce bir şey yokmuş gibi davransam,mesela beni sevdiğini söylemesine,konuşurkenki davranışlarına bi baksam,eğer bir soğukluk hissedersem bu konuyu açıp açıkça konuşsam her şeyi daha iyi olmaz mı?hem soruncu,şüpheci kız görüntüsü vermem,hemde yalan söyleyip söylemediğini kestirebilirim.Yarın yüz yüze açık açık konuşacağım her şeyi.Eğer öğrendiklerim doğruysa ayrılalım derim,tamamen yanlış anlamaysa da bir özürle çözülür her şey.Çünkü hiçbir şeyden emin değilim.O kız mı yoksa ben miyim bilmiyorum.Ben ne suç işledim bilmiyorum.Ömrümde 3-5 erkekle çıktım hepside aldattı beni.Kötü,yüzüne bakılmayacak birisi olduğum söylenemez ama kadersizim.Bu ilişkide olmazsa hiç kimseye değer vermeyeceğim artık.Sıkıldım aldatılmak katlanabilir şey değil.Bu konuda uzman oldum nerdeyse.Şu an kendime çok kızıyorum.Eğer o kızı seviyorsa aptal olduğum apaçık ortada olacak.Çünkü atladım sanki benmişim gibi.Ahhh ah hangi akılla yaptım bunu hiç bilmiyorum.Kendi kendimi ateşe attım.