Adama özeleştiri yapma fırsatı vermiyorsun ki. Sürekli arıyorsun, sürekli yazıyorsun, olanları düşünme fırsatı bile vermiyorsun. Ayrılmayı ille sen mi isteyeceksin? Onun isteme hakkı yok mu? Her tartışmada böyle yapıyorsan numaramı sil de der seni her yerden engeller de. Hala aynı düşüncedesin, bencilce suçlayıcı ezici düşünüyorsun. Senin ondan bir üstünlüğün yok. Sevgi, aşk, evlilik, arkadaşlık sidik yarıştırmak değildir. Hep alttan alırdı diyorsun artık canına yetmiş, almıyor, ne yapacaksın Boğaz’ına mı sarılacaksın. Herkesin verdiği çok basit bir örnek, bir bardağa su koyarsın, dolunca taşar, alamaz artık su. Erkek arkadaşın taşma noktasına gelmiş bu defa da sen neden taşıyorsun diye onu yersen yere vuruyorsun. Yapma. Sana yapılmasını istemediğini başkasına yapma. Kıyaslamaya, üstünlük kavgasına, yönetmeye, yönlendirmeye kalkma. Sevgi bu değil. Şu an çok üzgünsün. Gel gitler yaşıyorsun. Bir kendini bir onu suçluyorsun. Yapma bunu. O olaylar yaşandı artık değiştirmek için yapabileceğin hiçbişey yok. Lütfen biraz nefes al ve kendine zaman tanı, kendini sev, kendine acı.