Ortaligi telasa vermem, hemen kötü düsünmem, üst üste mesajlar atmam, acana kadar beklerim.
Actiktan sonra nasilsa nedenini söyleyecektir, "neredeydin, neden telefon kapaliydi?"
diye sormak yerine ondan bir aciklama gelmesi gerekir. Normal olan budur.
Eger böyle bir aciklama yapmiyorsa, cok taksam bile takmiyormus gibi davranirim.
Böylece hayatimin merkezi olmadigini, onsuzda nefes aldigimi anlamis olur.
Merak ederim ama telaşlanmam. Açana kadar beklerim açtığında mantıklı bir cevap isterim. Zaten mantıklı cevap vermeyen adamla benim işim olmaz :) neyse eğerki telefon ertesi günde kapalıysa ozaman kafamda soru işaretleri belirmeye başlar. Tanıdığım bir arkadaşı yada akrabası varsa ararım bilgisi olup olmadığını sorarım. Tanıdığım kimse yoksa ve 2 gündür haber alamıyosam ozaman paniklerim. Sonuçta benimle beraber olan adam beni bukadar süre habersiz bırakmaz merak edeceğimi bilir. Bana ulaşmaya çalışır.
ben hemen kötü düşünüyorum açıncada ağzına ediyorum o da öğrendi artıkın beni asla habersiz bırakmaz.. bu devirde insanlara ulaşmak daha kolay olduğundan nadir bahane kabul edebiliyorum anca ..
tepkını gostermelısın ki ipin ucunu salarsannn o kapatmalar daha cook gelır ardında.. ben dırek acarım telefonu efendım derım askım der tabı nısanlım telefonun nıye kapalıydı beyfendı derım tutusur acıklama yapmaya calısır.. bırdaha olmasın bır kere daha bu konusmayı tekrarlamıycam derım ve normale donerım.. kıı bırdaha yaparsaa neler olabılecegını o cok ıyı bılır... tabı ben bır kere yasadım bunu bır dahada yasamadım... tabı gecerlı sebebıde olabılır hastalık kaza vs de olabılır allah korsuun o yuzden kızmadan onde sorarım gecerlı bır neden yoksa yukarıda konusmayı gerceklestırırım..
Merak ederim, hem de çok fazla başına bir şey mi geldi ne oldu acaba diye ama bir şey olmadıysa da keşke başıma bir şey gelseymiş dedirtirim.
Biliyor Allahtan beni de yapmıyor öyle şeyler.