Yav site bütün gündür açık duruyo güya ama bi fırsat bulup da 2 kelam edemedim vallah yaaa...
Bu ne yaa iş iş iş iş iş... grrrrr....
Hoşgeldin monam
valla kimse uğramıyor böcükcüğüm bende yazsam bir türlü yazmasam başka bu aralr çok tohafım öyle sakinimki birde içimdeki korkudan kurtulsam çok daha rahatlıcam
bende bu guruba gireyim.sevgilim terk etti beni.çok seviyordum onu ama artık ne önemi varki.başkasına gitti.ama şuna inanıyorum ayaklarına kadar gelmiş gerçek sevginin değerini bilmeyenlerin.başkasının hayatını karatıp gidenlerin asla mutlu olacağına inanmıyorum.
sradakilerimi alalım diyorsun böcük ya bizde birbirimize hediye alırız napalım
http://www.kadinlarkulubu.com/ilisk...4-subati-yalniz-gecirecekler.html#post4898854
bakınız bu topikte umudum ve ben yerimizi aldık bile :))
tatlim seni çok iyi anlıyorum
bende erkek arkadaşım uğruna işimi bırakıp ev kızı oldum
sende biliyorsun ki,okuldaki bağlantılar ve ilişki temposu aynı sıcaklıkta tutulmazsa ne mesleki açıdan nede çevresel olarak zahmetli eğitim sürecinin meyvesini toplayamıyorsun.
sırf mesleğin için mi bu çocuktan vazgeçtin anlayamadım ben..ikisini bir arada yürütmene engel teşkil eden şey ne...
bak okul okumaya birşey demem
yani sevgilin seni okuldan ediyorsa durup düşünmelisin bu adam doğrumu diye
fakat iş konusunda başarılı isen yüzmeyi öğrenmen zorlaşır belki ama
elbet sende güzel kulaç tabilenlerden olursun..
aşk inan ki insanın içinden çıkabilecek birşey değil..
bugün istediğin işe bir beş yıl sonrada girebilirsin ama
yatağından başka biri varken aklında başka biri olursa bu hayatının vicdan azabı olur..
yaşanılamayan şeyler hep ukde olarak kalır içimizde..
hem başkasına da bunu yapmamalısın
başkasını severken,henüz bir hesabını kapatmamışken,başkasına defter açmak aynı günahı iki kere yaşamaktır.
bugünü değil hayatı düşün..
sana sunduğum seçenekler gelecekten gelenler
[SIZE="3"]mantığının sesi cebine
yüreğinin sesi hayatına mal olur,unutma tatlımmmm...a.s.
ve gelişmelerinnden haberdar et beni..öpüyorum:teselli:[/SIZE]
kazulet ben de senin gibi düşünüyorum...ama 9 yıl boyunca bwen doğup büyüdüğüm yerlerden uzakta(doğuda) iş bulmam çok zor.Hani olur sürekli yerleşik olsak yine bi derece iş bulunur belki ama o şansımız da yok.2 yıl batı 3 yıl doğu 2 yıl batı tekrar 3 yıl doğu böle devam edio ..... Heh tamam bi iş buldum diyene kadar hadi tayin çıktı ordan oraya gidiyoruzzz...Bir yerleşik hayat yok! Erkek arkadaşım karacı subaydı(bi de piyade üstüne üstlük)Eee ben de kimyager im.Hani muhasebeci veya devlet memuru gibi şehir değişikliği sorun olmayacak bir mesleğim olsaydı.Sorun olmayacak.Şöyle de bir durum ki benn çok istiyorum bir Ar-Ge de çalışayım..Kimya benim için herşey...Onun tavsiye ettiği öğretmennliği de düşündüm :1no2:ama içime sinmeyerek yapacağım bir iş beni mutlu etmeyecek bu ;ev ortamına en ufak bir kavgamızda da ona yansıtmış olucam.Çünkü deniliyor ; araya soğukluk girdiğinde sana sırtını döndüğünde ;lanet olsun böle sevgiye ben kim için ne için her şeyimi feda etmişim hayatımı ertelemişim diye.En basit bunu erkek arkadaşım eski kız arkadaşında yaşamış.Onun için bana bunlarla gelmeyeceksin.Kabul ediyorsan tüm zorlukları bilerek geliceksin sonra bana böle böle demeni istemem diyor.Doğuda olduğumuz yılarda Yeri gelir doğumunu tek başına yapabilirsin ben görev icabı sınıra gittiğim o bir aylık dönemlerde diye...Tüm zorlukları baştan sana sölemek benim sorumluluğum diyor.
Bana sakın birbirimizi aramayalım demişti.Ama daha dün gece bana ; senden nefret ediyorum.Düş yakamdan ;hayatımda başka biri var desen keşke diye mesaj atmış.Seni aklımdan çıkaramıyorum demiş.Böyle çirkinleşemem ben bunları sana söyleyemem dedim.Baktım sabah mesaj atıo :şubat sonu ;istanbula gelebilirim diye...(O şu an tokat da görevde)
Ne yapıcam şaşırdım.:sm_confused:
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?